ترکیب آیه چهاردهم سوره بقره

ترکیب آیه چهاردهم سوره بقره

 

« وَإذا لَقُوا الذَّین آمنوا قالُوا آمَنّا واِذَا خَلَوا إلی شَیاطینِهِم قالُوا اِنّا مَعَکُم انَّما نَحنُ مُستَهَزءِون (۱۴) »

« و هنگامی که افراد با ایمان را ملاقات می کنند و می گویند ما ایمان آورده ایم؟! ولی هنگامی که با شیطان های خود خلوت می کنند می گویند ما با شمائیم ما فقط آنها را مسخره می کنیم.»

وَ:

ترکیب: حرف عطف، مبنی بر فتح، محلی از اعراب ندارد.

 

اذا:

ترکیب: ظرف زمان شرطیه، مبنی بر سکون، محلا منصوب، مفعول فیه، متعلق به لقوا

 

لَقُوا:

ترکیب: فعل ماضی مبنی بر ضم، واو: ضمیر متصل، مبنی محلا مرفوع، فاعل

 

الذّیِن:

ترکیب: اسم موصول، مبنی بر فتح، محلا منصوب، مفعول به 

 

آمَنوا:

ترکیب: فعل امر، مبنی بر حذف نون، واو: ضمیر متصل، مبنی، محلا مرفوع، فاعل 

 

قالوا:

ترکیب: فعل ماضی، مبنی بر ضمم، واو ضمیر متصل، مبنی، محلا مرفوع فاعل

 

آمَنّا:

ترکیب: فعل ماضی، مبنی بر سکون، نا: ضمیر متصل، مبنی محلا مرفوع، فاعل

 

وَ:

ترکیب: حرف عطف، مبنی بر فتح، محلی از اعراب ندارد.

 

اذا:

ترکیب: ظرف زمان شرطیه، مبنی بر سکون، محلا منصوب، مفعول فیه، متعلق برای خلوا

 

خَلَوا:

ترکیب: فعل ماضی، مبنی بر ضم واو: ضمیر متصل، مبنی، محلا مرفوع، فاعل

 

الی:
ترکیب: حرف جر، مبنی بر سکون، محلی از اعراب ندارد.

 

شَیاطِین:

ترکیب: اسم مجرور به حرف جر الی، علامت جر کسره ظاهری

 

هِم:

ترکیب: ضمیر متصل، مبنی بر سکون، محلا مجرور مضاف الیه

 

قالوا:

ترکیب: فعل ماضی، مبنی بر ضم، واو ضمیر متصل، مبنی، محلا مرفوع فاعل

 

إنّا:

ترکیب: انّ: از حروف مشبهه بالفعل، مبنی بر فتح، محلی از اعراب ندارد.
نا: ضمیر متصل، مبنی بر سکون، محلا منصوب، اسم انّ

 

مَع:

ترکیب: ظرف مکان، مبنی بر فتح، محلا منصوب، مفعول فیه، متعلق به افعال عموم مقدر، معکم با متعلقش، محلا مرفوع است تا محلا خبر برای انّ باشد.

 

کُم:

ترکیب: ضمیر متصل، مبنی بر سکون، محلا مجرور، محلا مضاف الیه

 

إنّما:

ترکیب: از ادات حصر، مبنی و محلی از اعراب ندارد.

 

نَحنُ:

ترکیب: ضمیر منفصل، مبنی بر ضم، محلا مرفوع، مبتدا

 

مُستَهزِءون:

ترکیب: خبر مبتدای نحن، مرفوع به واو

 

اعراب جملات آیه:

١- لَقوا: جمله شرط اذا محلی از اعراب ندارد.

٢- آمَنُوا: صله برای الذین، محلی از اعراب ندارد.

٣- قالُوا: جمله شرط اذا، محلی از اعراب ندارد.

۴- آمَنّا: مقول القول و مفعول به، محلا منصوب

۵- مجموع جمله شرط و جواب اذا، عطف به جمله یقول: صله، در آیه ۸، محلی از اعراب ندارد.

۶- خَلَوا: جمله شرط اذا محلی از اعراب ندارد.

٧- الی شیاطینهم: مفعول به با واسطه برای متعلق خلوا، محلا منصوب

٨- قالُوا: جمله جواب شرط اذا، محلی از اعراب ندارد.

٩- انّا مَعَکُم: مقول قول و مفعول به، محلا منصوب

١٠- معکم با متعلقش: جمله خبریه محلا خبر برای انّ، محلا رفوع

١١- مجموع جمله شرط وجواب اذا: عطف به جمله یقول، درآیه ۸، محلی از اعراب ندارد.

١٢- انّما نَحنُ مُستَهزءون: جمله مستانفه، محلی از اعراب ندارد.