ترجمه تفسیر المیزان جلد 15
شنبه, ۳۰ آذر ۱۳۹۸، ۱۱:۰۲ ق.ظ
ترجمه تفسیر المیزان جلد 15
ترجمه تفسیرالمیزان (مکارم شیرازی) جلد 15
- مشخصات کتاب
-
(23)سوره مؤمنون مکی است، و صد و هجده آیه دارد (118)
-
سوره المؤمنون (23): آیات 1 تا 11
- اشاره
- ترجمه آیات
- بیان آیات
-
گفتاری در معنای تاثیر ایمان (و بیان اینکه ایمان عبارتست از" علم عملی")
- اشاره
- مراد از" لغو" و اعراض از لغو، و اشاره به اینکه وصف مؤمنین به اعراض از لغو کنایه از علو همت و کرامت نفس ایشان است
- معنا و وجه اینکه در وصف مؤمنین فرمود:" و الذین هم للزکاة فاعلون" و اشاره به اینکه دادن زکات از بزرگترین عوامل" تقارب طبقات" که لازمه جامعه سعادتمند است می باشد
- معنای" امانت" و" عهد" و مراد از رعایت آن دو (وَ الَّذِینَ هُمْ لِأَماناتِهِمْ وَ عَهْدِهِمْ راعُونَ)
- بحث روایتی چند روایت در باره خشوع در نماز
- بحثی حقوقی و اجتماعی (در باره فلسفه و حکمت تشریع ازدواج موقت در اسلام)
-
سوره المؤمنون (23): آیات 12 تا 22
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات مراد از" انسان" در آیه:" وَ لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ مِنْ سُلالَةٍ مِنْ طِینٍ"
- اشاره
- مقصود از اینکه فرمود:" ثُمَّ أَنْشَأْناهُ خَلْقاً آخَرَ" و معنایی که تعبیر به انشاء افاده می کند
- معنای" برکت" و اینکه فرمود:" فَتَبارَکَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخالِقِینَ" و اشاره به اینکه خلقت اختصاص به خدای تعالی ندارد
- مقصود از" طرائق" در آیه:" وَ لَقَدْ خَلَقْنا فَوْقَکُمْ سَبْعَ طَرائِقَ … "
- یاد آوری نعمت باران، رویانیدن اشجار، فوائد چهار پایان و …
- بحث روایتی روایاتی در باره مراحل مختلف خلقت انسان و در باره آیه:" وَ شَجَرَةً تَخْرُجُ مِنْ طُورِ سَیْناءَ … ")
-
سوره المؤمنون (23): آیات 23 تا 54
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات
- اشاره
- اشاره به عقیده بت پرستان در باره عبادت آلهه و معنای خطاب نوح (علیه السلام) به قوم خود:" اعْبُدُوا اللَّهَ … "
- افترائات و احتجاجاتی که قوم نوح (علیه السلام) در مقام انکار رسالت آن حضرت و در پاسخ دعوت او اظهار داشتند
- مامور شدن نوح (علیه السلام) به ساختن کشتی و دوری گزیدن از قوم خود که بعد از انکار و تکذیبشان محکوم به عذاب شده بودند
- تبلیغات سوء اشراف قومی دیگر، بعد از قوم نوح (علیه السلام)، در میان مردم، علیه دعوت پیامبر خود
- یاد آوری سنت الهی مبنی بر ارسال پیاپی رسولان و روش امت ها دائر بر تکذیب ایشان و سنت دیگر خداوند که همانا مجازات و هلاکت مکذبان بوده است
- بحث روایتی (روایاتی در ذیل برخی آیات گذشته)
-
سوره المؤمنون (23): آیات 55 تا 77
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات تاخیر در عذاب کافران و بهره مند ساختن آنان به مال و فرزندان برای املاء و استدراج آنان است نه برای خیر خواهی
- اشاره
- شرح صفات مؤمنین
- " خیرات" در جمله:" أُولئِکَ یُسارِعُونَ فِی الْخَیْراتِ … " اعمال صالحه ناشی از اعتقاد حق است
- بیان اینکه در دین خدا تکلیف حرجی نه در اعتقاد و نه در عمل وجود ندارد (لا یُکَلِّفُ اللَّهُ نَفْساً إِلَّا وُسْعَها)
- فایده وجود نامه اعمال و جواب به شبهه ای که فخر رازی در این باره ذکر کرده است
- اعمال بد مانع از انجام اعمال صالحه است
- تقریر و تبیین احتجاجات متعددی که در مقابل منکران رسالت پیامبر و به منظور رد عذرهای متصور برای آنان در آیات شریفه آمده است
- شرحی در مورد اینکه دین خدا منطبق با نظام عام هستی و نظام نوعی انسان است و اگر حق تابع اهواء کافران باشد هستی تباه می شود (وَ لَوِ اتَّبَعَ الْحَقُّ أَهْواءَهُمْ لَفَسَدَتِ … )
- اشاره به اینکه حق صراط مستقیم است و کافران گریزان از حق، منحرف از صراط مستقیم هستند
- بحث روایتی (روایاتی در باره مراد از" قُلُوبُهُمْ وَجِلَةٌ" و معنای استکانت و تضرع و … )
-
سوره المؤمنون (23): آیات 78 تا 98
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات
- اشاره
- یاد آوری نعمت شنوایی و بینایی (مشترک بین انسان و حیوان) و خردمندی (مختص به انسان)
- استبعاد و سپس انکار بعث و معاد از جانب کافران
- رد سخن کافران با اثبات امکان بعث و قیامت با بیان مالکیت حقیقیه خداوند
- بیان اینکه مالکیت اعم از ربوبیت است و جمله:" لمن السماوات السبع" و" مَنْ رَبُّ السَّماواتِ السَّبْعِ" هر دو سؤال از مالک نیست، و اشاره به اختلاف عقائد بت پرستان در باره اللَّه، ارباب و آلهه
- معنای" ملکوت" و اینکه ملکوت هر چیزی به دست خدا است و اثبات امکان بعث و معاد از این طریق
- مراد از" اتخاذ ولد" که به خداوند نسبت داده می شد و در نفی آن فرموده است:" مَا اتَّخَذَ اللَّهُ مِنْ وَلَدٍ"
- تقریر یک حجت بر نفی تعدد آلهه، در جمله:" إِذاً لَذَهَبَ کُلُّ إِلهٍ بِما خَلَقَ" که در آن با استناد به وحدت نظام هستی بر توحید احتجاج شده است
- بیان حجت دیگری بر نفی تعدد آلهه که جمله:" وَ لَعَلا بَعْضُهُمْ عَلی بَعْضٍ" متضمن آنست
- معنای" همزات الشیاطین"
-
سوره المؤمنون (23): آیات 99 تا 118
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات
- اشاره
- وصف حال مشرکین در حال رویارو شدن با مرگ و تمنای باز گشت نمودن و عدم اجابت آن (قالَ رَبِّ ارْجِعُونِ … )
- معنای" برزخ" و مراد از:" وَ مِنْ وَرائِهِمْ بَرْزَخٌ إِلی یَوْمِ یُبْعَثُونَ"
- مقصود از اینکه در قیامت حسب و نسبی در بین نیست و کسی از حال دیگری نمی پرسد
- توضیح اینکه اهل عذاب در مقام اعتراف و تقاضای برگشت می گویند:" رَبَّنا غَلَبَتْ عَلَیْنا شِقْوَتُنا … "
- جواب رد خداوند به توبه و تقاضای دوزخیان
- اشاره به برهانی برای مساله بعث با بیان منزه بودن خدای ملک حق از انجام کار بیهوده و عبث
- بحث روایتی
-
سوره المؤمنون (23): آیات 1 تا 11
-
(24)سوره نور مدنی است، و شصت و چهار آیه دارد (64)
- سوره النور (24): آیات 1 تا 10
-
سوره النور (24): آیات 11 تا 26
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات بیان آیات مربوط به داستان افک
- اشاره
- شناخته و رسوا شدن عناصر فاسد، برای مجتمع صالح و اسلامی خیر است (لا تَحْسَبُوهُ شَرًّا لَکُمْ … )
- توبیخ کسانی که وقتی اتهام دروغ (افک) را شنیدند آن را رد و تکذیب نکردند و بدون تحقیق و علم آن را شایع ساختند
- اگر فضل و رحمت خدا بر شما نبود هیچیک از شما هرگز پاک و تزکیه نمی شد
- کسانی که زنان مؤمنه محصنه را متهم به زنا می کنند در دنیا و آخرت لعنت شده و عذابی عظیم دارند
- معنای اینکه فرمود در آخرت می دانند که خدا حق مبین است
- بحث روایتی روایتی مفصل از" الدر المنثور" در باره نزول آیات مربوط به افک در باره عائشه
- سوره النور (24): آیات 27 تا 34
-
سوره النور (24): آیات 35 تا 46
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات معنا و مفادی که آیات:" اللَّهُ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ … " متضمن آنست
- اشاره
- معنای" نور" و توضیح مراد از اینکه فرمود:" خدا نور آسمان ها و زمین است" 169
- تمثیل نور خدا به نور چراغ (مَثَلُ نُورِهِ کَمِشْکاةٍ … ) برای بیان تابش نور ایمان و معرفت بر قلوب مؤمنین
- وصف حال کسانی که در پرتو نور ایمان و معرفت، هیچ باز دارنده مستمر و موقتی آنان را از یاد مستمر و موقت خدا باز نمی دارد و …
- اشاره به اینکه تسبیح خدا مقدمه حصول معرفت، و حمد خدا بعد از حصول معرفت اوست جل و علا
- وجه اینکه در جمله:" رِجالٌ لا تُلْهِیهِمْ تِجارَةٌ وَ لا بَیْعٌ عَنْ ذِکْرِ اللَّهِ وَ إِقامِ الصَّلاةِ" هم الهاء تجارت و هم الهاء بیع نفی گردیده و بین ذکر خدا و اقامه نماز مقابله انداخته شده است
- مقصود از اینکه درباره قیامت فرمود: تَتَقَلَّبُ فِیهِ الْقُلُوبُ
- توضیح سه فراز این آیه مبارکه راجع به پاداش مؤمنان:" لِیَجْزِیَهُمُ اللَّهُ أَحْسَنَ ما عَمِلُوا- وَ یَزِیدَهُمْ مِنْ فَضْلِهِ- وَ اللَّهُ یَرْزُقُ مَنْ یَشاءُ بِغَیْرِ حِسابٍ"
- تشبیه اعمال غیر مؤمنین به سرابی که تشنه آن را آب می پندارد و نکاتی که این تشبیه افاده می کند
- تشبیهی دیگر: اعمال کفار چون ظلمات متراکم و مضاعفی است که دست خود را در آن نتوانند دید
- استدلال بر اینکه خدا نور آسمان ها و زمین است و در آیه:" أَ لَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ یُسَبِّحُ لَهُ مَنْ فِی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ … " و نکات و لطائفی که در این استدلال هست
- اشاره به اینکه خداوند دو نور افاضه فرموده، یکی عام و شامل همه موجودات و دیگری خاص مؤمنین، آن چنان که او را دو رحمت است: عام و خاص
- ذکر مواردی از خلقت و تدبیر خداوند برای بیان اینکه مبدأ و مرجع امور مشیت خدای سبحان است
- بحث فلسفی (در بیان اینکه خداوند علت تامه همه موجودات است- یخلق ما یشاء … )
- بحث روایتی روایاتی در ذیل آیه نور (اللَّهُ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ … ) و مفردات و جملات آن
-
سوره النور (24): آیات 47 تا 57
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات
- اشاره
- ایمان به خدا و پیامبر (صلی اللَّه علیه و آله) و اطاعت خدا و رسول (صلی اللَّه علیه و آله) واجب و ملازم یکدیگرند
- بیان اینکه نفاق انگیزه اعراض پاره ای از مؤمنان ظاهری از حکم و حکمت رسول اللَّه (صلی اللَّه علیه و آله) بوده است
- بر خلاف منافقان، مؤمنان در برابر حکمیت و حکم خدا و رسول (صلی اللَّه علیه و آله) تسلیم بوده می گویند:" سَمِعْنا وَ أَطَعْنا … "
- منافقان سوگندهای شدید یاد می کنند که از تو اطاعت می کنند، بگو قسم مخورید …
- رسول را وظیفه ای و شما را وظیفه ای است، نافرمانی بشما به او زیانی نمی رساند و پیروی از او مایه هدایت خود شما است
- مراد از استخلاف مؤمنین صالح العمل در زمین و مقصود از مستخلفین قبل از ایشان در آیه:" وَعَدَ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنْکُمْ وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ … "
- مراد از تمکین دین و دیگر مفردات و جملات آیه شریفه
- اختلاف شدید مفسرین پیرامون مورد نزول این آیه و مفاد آن و بیان حق مطلب در این باره
- توضیح اینکه وعده استخلاف در آیه، جز با اجتماعی که با ظهور مهدی (علیه السلام) بر پا می شود با هیچ مجتمعی قابل انطباق نیست
- بحث روایتی چند روایت در باره شان نزول آیاتی که حاکی از نفاق منافقان و اعراض آنان از حکمیت و حکم رسول اللَّه (صلی اللَّه علیه و آله و سلم) می باشد
- سوره النور (24): آیات 58 تا 64
-
(25)سوره فرقان مکی است و هفتاد و هفت آیه دارد (77)
-
سوره الفرقان (25): آیات 1 تا 3
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات
- اشاره
- توضیح آیه:" تَبارَکَ الَّذِی نَزَّلَ الْفُرْقانَ عَلی عَبْدِهِ لِیَکُونَ لِلْعالَمِینَ نَذِیراً"
- اثبات ملک مطلق برای خداوند (لَهُ مُلْکُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ) و استنتاج فرزند و شریک نداشتن و انحصار خلقت، تقدیر و تدبیر در او عز و جل
- نکوهش مشرکین که آلهه ای گرفتند که خالق چیزی نبوده خود مخلوقند و مالک نفع و ضرر، و موت و حیات و نشوری نیستند
- بحث روایتی (دو روایت در باره مقصود از تسمیه قرآن به" فرقان")
-
سوره الفرقان (25): آیات 4 تا 20
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات حکایت طعنه ها و افتراءاتی که کفار عرب در باره قرآن کریم به رسول اللَّه (صلی اللَّه علیه و آله و سلم) زدند
- اشاره
- تقریر و تبیین جوابی که خدای تعالی به کفار داده است (قُلْ أَنْزَلَهُ الَّذِی یَعْلَمُ السِّرَّ … )
- طعنه کفار به پیامبر (صلی اللَّه علیه و آله و سلم) و انکار رسالت او با انکار جمع رسالت که امری غیبی است با نیاز به مادیات: اکل طعام و مشی در اسواق
- جواب خدای تعالی به این احتجاج و انکار کفار
- آنچه در رد رسالت گفتند بهانه هایی بیش نیست و مبدأ و منشا تکذیب رسول اللَّه (صلی اللَّه علیه و آله و سلم) انکار قیامت است
- مقایسه بین احوال دوزخیان و بهشتیان
- اینکه اهل بهشت دارای مشیت مطلقند (لهم فیها ما یشاءون) به معنای خواستن عمل زشت و لغو و خارج از اراده و رضایت خداوند نیست
- پاسخ معبودهای کفار به سؤال خدای سبحان در قیامت از آنها: آیا شما این بندگان مرا گمراه کردید؟
- معنای جمله" کانُوا قَوْماً بُوراً" که در جواب آلهه به خدای سبحان آمده و رد استناد بعضی از مفسرین به این جمله برای اثبات جبر، و شقاوت ذاتی کفار
- جواب دوم به اشکالی که به پیامبر (صلی اللَّه علیه و آله و سلم) کردند و گفتند:" یَأْکُلُ الطَّعامَ وَ یَمْشِی فِی الْأَسْواقِ" با بیان اینکه پیامبران پیشین نیز چنین بودند
- بحث روایتی روایتی در باره شان نزول آیه:" وَ قالُوا ما لِهذَا الرَّسُولِ یَأْکُلُ الطَّعامَ … " و دو روایت در باره جهنم و ورود در آن
-
سوره الفرقان (25): آیات 21 تا 31
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات
- اشاره
- احتجاج دیگر کفار در رد رسالت رسول اللَّه (صلی اللَّه علیه و آله و سلم): چرا ملائکه بر او نازل نشده، پروردگارمان را نمی بینیم
- کفار ملائکه را می بینند ولی به هنگام مرگ و در روزی که بشارتی بر ایشان نیست و می گویند" حِجْراً مَحْجُوراً"
- در آن روز به اعمال کافران می پردازیم … فَجَعَلْناهُ هَباءً مَنْثُوراً
- معنای" خیر" در آیه:" أَصْحابُ الْجَنَّةِ یَوْمَئِذٍ خَیْرٌ مُسْتَقَرًّا وَ أَحْسَنُ مَقِیلًا"
- توضیح این تعبیر از وقوع قیامت که فرمود:" یَوْمَ تَشَقَّقُ السَّماءُ بِالْغَمامِ … "
- بیان جمله:" الْمُلْکُ یَوْمَئِذٍ الْحَقُّ لِلرَّحْمنِ" و وجه اینکه فرمود:" قیامت بر کفار روزی بس دشوار است"
- آه و حسرت ظالم (منحرف از هدایت) در روز قیامت:" یا لَیْتَنِی اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِیلًا، یا وَیْلَتی لَیْتَنِی لَمْ أَتَّخِذْ فُلاناً خَلِیلًا"
- بحث روایتی (روایاتی در باره حبط اعمال و در ذیل آیات گذشته مربوط به اهل جنت و نار)
-
سوره الفرقان (25): آیات 32 تا 40
- اشاره
- ترجمه آیات … ..ص : 287
-
بیان آیات
- اشاره
- بیان جمله:" لَوْ لا نُزِّلَ عَلَیْهِ الْقُرْآنُ جُمْلَةً واحِدَةً" و توضیح و تقریر طعنه و اعتراض دیگر کفار به قرآن از جهت تدریجی بودن نزول آن
- توضیح اینکه در بیان علت و حکمت نزول تدریجی قرآن فرمود: کَذلِکَ لِنُثَبِّتَ بِهِ فُؤادَکَ … "
- وجوهی که مفسرین در توجیه نزول تدریجی قرآن گفته اند و بیان ضعف آن وجوه
- مفاد آیه:" الَّذِینَ یُحْشَرُونَ عَلی وُجُوهِهِمْ إِلی جَهَنَّمَ … " و وجوهی که در معنای حشر بر وجوه گفته شده است
- یاد آوری هلاک ساختن اقوام کافر پیشین: قوم موسی (علیه السلام)، قوم نوح (علیه السلام)، قوم عاد و ثمود و اصحاب الرس و اقوام بسیار دیگر
- بحث روایتی (روایاتی در باره اصحاب رس و عذاب آنان و … )
-
سوره الفرقان (25): آیات 41 تا 62
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات
- اشاره
- مراد از معبود گرفتن هوای نفس و توضیحی در باره جمله:" اتَّخَذَ إِلهَهُ هَواهُ"
- نفی سمع و عقل از کفار و تشبیه آنان به چهار پایان بَلْ هُمْ أَضَلُّ سَبِیلًا
- مفاد آیه شریفه:" أَ لَمْ تَرَ إِلی رَبِّکَ کَیْفَ مَدَّ الظِّلَّ … " که متضمن تشبیه و تنظیر جهل و ضلالت مردم و هدایت آنان به وسیله انبیاء، به کشیدن سایه و … می باشد
- مقصود از اینکه فرمود با قرآن با دشمنان جهاد کن (جاهِدْهُمْ بِهِ جِهاداً کَبِیراً)
- تشبیه انقسام مردم به مؤمن و کافر، به آب دو دریا (یکی گوارا و دیگری ناگوار) و به خلقت زن و مرد از نطفه
- مقصود از استثناء" إِلَّا مَنْ شاءَ أَنْ یَتَّخِذَ إِلی رَبِّهِ سَبِیلًا" در آیه:" قُلْ ما أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ إِلَّا مَنْ شاءَ … "
- تنها وکیل و متصرف در امور بندگان خدا است که دارای حیات و ملک و علم مطلق است
- معنای جمله" الرَّحْمنُ فَسْئَلْ بِهِ خَبِیراً" و اقوال مختلف مفسرین در این باره
- بیان استغناء و تعزز خداوند در مقابل استکبار مشرکین و تنظیر روشنگری عالم- روحانی و معنوی انسان ها با ارسال رسل، به روشنگری عالم طبیعت با شمس و قمر
- بحث روایتی (روایاتی در ذیل برخی آیات گذشته)
-
سوره الفرقان (25): آیات 63 تا 77
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات
- اشاره
- صفات مؤمنین: تواضع و فروتنی، و برخورد سالم در مقابل برخورد زشت و لغو جاهلان با ایشان
- معنای اینکه در وصف مؤمنان فرمود:" لا یَدْعُونَ مَعَ اللَّهِ إِلهاً آخَرَ" با توجه به عقیده مشرکان در باره عبادت خدا
- توجیه مخلد بودن مرتکبین قتل، زنا و ربا در عذاب
- وجوهی که در معنای تبدیل سیئات به حسنات (فَأُوْلئِکَ یُبَدِّلُ اللَّهُ سَیِّئاتِهِمْ حَسَناتٍ) گفته شده
- حسنه یا سیئه بودن عمل منوط به آثار عمل است و تبدیل سیئات به حسنات نیز به معنای تبدیل آثار است
- مراد از اینکه در باره مؤمنین فرمود:" لا یَشْهَدُونَ الزُّورَ وَ إِذا مَرُّوا بِاللَّغْوِ مَرُّوا کِراماً"
- وصف دیگر عباد الرحمن: آیات خدا را کور کورانه و بدون معرفت و بصیرت نمی پذیرند
- معنای اینکه ایشان از خداوند می خواهند:" ما را برای متقین امام قرار بده"
- معنای آیه شریفه:" قُلْ ما یَعْبَؤُا بِکُمْ رَبِّی لَوْ لا دُعاؤُکُمْ … "
- بحث روایتی (روایاتی در ذیل آیات گذشته مربوط به اوصاف مؤمنین، اسراف و اقتار، تبدیل سیئات به حسنات و … )
-
سوره الفرقان (25): آیات 1 تا 3
-
(26)سوره شعراء مکی است و 227 آیه دارد
- سوره الشعراء (26): آیات 1 تا 9
-
سوره الشعراء (26): آیات 10 تا 68
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات غرض این آیات: مقایسه قوم خاتم الانبیاء (صلی اللَّه علیه و آله و سلم) با قوم موسی و هارون، ابراهیم، نوح و …
- اشاره
- بیان اینکه جمله:" فَأَرْسِلْ إِلی هارُونَ" در گفتگوی موسی (علیه السلام) با خدای سبحان، حاکی از تعلل و شانه خالی کردن از مسئولیت نیست
- معنای" ذنب" و مراد از اینکه موسی (علیه السلام) فرمود:" وَ لَهُمْ عَلَیَّ ذَنْبٌ … "
- گفتگوی موسی (علیه السلام) با فرعون
- مفاد جمله:" وَ أَنْتَ مِنَ الْکافِرِینَ" که در خطاب فرعون به موسی (علیه السلام) آمده است
- پاسخ موسی (علیه السلام) به سه اشکال و اعتراض فرعون بر آن حضرت
- مقصود از ضلالت در سخن موسی (علیه السلام):" قالَ فَعَلْتُها إِذاً وَ أَنَا مِنَ الضَّالِّینَ … "
- مراد از حکمی که بعد از گریختن موسی (علیه السلام) از مصر به او داده شده (فَوَهَبَ لِی رَبِّی حُکْماً)
- توضیح مفاد جمله:" وَ جَعَلَنِی مِنَ الْمُرْسَلِینَ" و" وَ تِلْکَ نِعْمَةٌ تَمُنُّها عَلَیَّ … " که در جواب موسی (علیه السلام) به فرعون آمده و وجوهی که در این باره گفته شده است
- اشاره به معتقدات بت پرستان در باره خدای سبحان و ارباب و آلهه و علت اینکه فرعون گفت:" رَبُّ الْعالَمِینَ چیست؟"
- تقریر و توضیح جواب موسی (علیه السلام) به سؤال فرعون که در آن با استناد به وحدت تدبیر در هستی، رب العالمین را معرفی نمود (قالَ رَبُّ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما بَیْنَهُمَا … )
- جواب دوم موسی (علیه السلام) به سؤال فرعون از حقیقت رب العالمین:" قالَ رَبُّکُمْ وَ رَبُّ آبائِکُمُ الْأَوَّلِینَ"
- فرعون به موسی (علیه السلام) بر چسب دیوانگی می زند و او را تهدید به زندان می کند
- موسی (علیه السلام) پیشنهاد اظهار معجزه می کند و معجزه عصا و ید بیضاء را نشان می دهد و فرعون او را متهم به توطئه می کند
- معارضه موسی (علیه السلام) با ساحران فرعونی و ایمان آوردن ساحران به رب العالمین و گفتگوی فرعون با ایشان
- قسمت دیگر داستان موسی (علیه السلام): کوچ شبانه بنی اسرائیل از مصر و غرق و هلاک فرعون و فرعونیان
-
سوره الشعراء (26): آیات 69 تا 104
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات
- اشاره
- سؤال و جواب و محاجه ابراهیم (علیه السلام) با پدر و قوم خود در باره پرستش بت ها
- توضیحی در باره حقیقت بت پرستی و اینکه بت به صورت قبله ای برای عبادت خدای سبحان نبوده است
- ابراهیم (علیه السلام) رب العالمین را با وصف خلق و هدایت (تدبیر) معرفی و توصیف می کند (الَّذِی خَلَقَنِی فَهُوَ یَهْدِینِ … )
- وجه اینکه ابراهیم (علیه السلام) فرمود به مغفرت خدا طمع دارم، و مراد از خطیئه ای که به خود نسبت داد
- مقصود از" حکم" و الحاق به صالحین که ابراهیم (علیه السلام) از پروردگار خود تقاضا کرد (رَبِّ هَبْ لِی حُکْماً وَ أَلْحِقْنِی بِالصَّالِحِینَ)
- مراد از" لسان صدق در آخرین" در دعای ابراهیم (علیه السلام):" وَ اجْعَلْ لِی لِسانَ صِدْقٍ فِی الْآخِرِینَ"
- بیان اینکه سود نداشتن مال و فرزندان در قیامت نتیجه انحلال اجتماع مدنی و بطلان اسباب اعتباری در آن روز است
- وجوه مختلف در باره مفاد و نوع استثنای" إِلَّا مَنْ أَتَی اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِیمٍ" در آیه:" یَوْمَ لا یَنْفَعُ … "
- فرجام بد مشرکان و جنود ابلیس در قیامت
- بحث روایتی (روایاتی در باره" لِسانَ صِدْقٍ فِی الْآخِرِینَ"، استغفار ابراهیم (علیه السلام) برای پدر، قلب سلیم، شفاعت و … )
- سوره الشعراء (26): آیات 105 تا 122
- سوره الشعراء (26): آیات 123 تا 140
- سوره الشعراء (26): آیات 141 تا 159
- سوره الشعراء (26): آیات 160 تا 175
- سوره الشعراء (26): آیات 176 تا 191
-
سوره الشعراء (26): آیات 192 تا 227
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات
- اشاره
- معنای" انزال" و" تنزیل" و موارد استعمال آن دو در آیات قرآن کریم
- توضیح و تفصیل معنای جمله:" نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِینُ عَلی قَلْبِکَ" و بیان مراد از قلب، و چگونگی دریافت وحی به وسیله قلب
- وجوه متعدد و بی پایه ای که راجع به انزال وحی بر قلب پیامبر (صلی اللَّه علیه و آله و سلم) گفته شده است
- معنای اینکه فرمود قرآن در کتب انبیای گذشته آمده بوده (انه لفی ذبر الاولین)
- توضیح مراد از اینکه فرمود اگر قرآن را بر برخی از اعجمین نازل می کردیم و بر آنها می خواند بدان ایمان نمی آوردند
- معنای آیه شریفه:" کَذلِکَ سَلَکْناهُ فِی قُلُوبِ الْمُجْرِمِینَ این چنین قرآن را در دلهای مجرمان عبور می دهیم
-
ظالم نبودن خدا به چه معنا است؟
- اشاره
- پاسخ خدای تعالی به این افترای مشرکین که می گفتند محمد (صلی اللَّه علیه و آله و سلم) جنی دارد که قرآن را برایش می آورد
- زندگی خاکی ملازم با تکلیف است و عصمت انبیاء (علیهم السلام) با مکلف بودن ایشان منافات ندارد
- اشاره به اینکه در دعوت دینی استثناء و تبعیض راه ندارد (وَ أَنْذِرْ عَشِیرَتَکَ الْأَقْرَبِینَ)
- توضیح اینکه شیاطین بر هر افاک اثیم نازل می شوند
- جواب به تهمت دیگری که مشرکان بر پیامبر (صلی اللَّه علیه و آله و سلم) می زدند و او را شاعر و کلام وحی را شعر می خواندند
- بحث روایتی روایات متعدد در باره آنچه که پیامبر گرامی (صلی اللَّه علیه و آله و سلم) بعد از نزول آیه:" وَ أَنْذِرْ عَشِیرَتَکَ الْأَقْرَبِینَ" انجام داد
-
(27)سوره نمل در مکه نازل شده است و (93) آیه دارد
- سوره النمل (27): آیات 1 تا 6
-
سوره النمل (27): آیات 7 تا 14
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات
- اشاره
- وجوه مختلف در باره مراد از" کسی که در آتش است" که در تکلیم خداوند با موسی (علیه السلام) در طور (فَلَمَّا جاءَها نُودِیَ أَنْ بُورِکَ مَنْ فِی النَّارِ … ) آمده است
- بیان عدم منافات بین تشبیه عصای موسی (علیه السلام) بعد از القاء، به" ثعبان مبین مار بزرگ" و به" جان مار کوچک"
- بیان اینکه ترس و گریختن موسی (علیه السلام) با دیدن تبدیل عصا به مار، مذموم نبوده و توضیحی در باره جمله:" إِنِّی لا یَخافُ لَدَیَّ الْمُرْسَلُونَ" و استثنای" إِلَّا مَنْ ظَلَمَ ثُمَّ بَدَّلَ حُسْناً … "
-
سوره النمل (27): آیات 15 تا 44
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات
- اشاره
- نبوت و علم انبیا (علیه السلام) اکتسابی نیست و از دیگران به ارث هم نمیبرند
- مقصود از" مَنْطِقَ الطَّیْرِ" در سخن سلیمان (علیه السلام) در مقام تحدیث به نعمت:" قالَ یا أَیُّهَا النَّاسُ عُلِّمْنا مَنْطِقَ الطَّیْرِ … "
- طوایف مخصوص از جن و انس و طیر لشکریان سلیمان (علیه السلام) بوده اند
- عدم منافات علم سلیمان (علیه السلام) به منطق الطیر با فهمیدن کلام مورچه 502
- سلیمان (علیه السلام) در دعای خود، الهام شکر نعمت، انجام عمل صالح و نیز صلاح ذاتی و نفسانی را می طلبد
- بیان آیات مربوط به داستان سلیمان (علیه السلام) و هدهد و ملکه سبا و …
- معنای" خب ء" و مفاد آیه:" أَلَّا یَسْجُدُوا لِلَّهِ الَّذِی یُخْرِجُ الْخَبْ ءَ فِی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ … " و حجتی که علیه پرستش آفتاب متضمن است
- توضیح سخن ملکه بعد از دیدن نامه سلیمان (علیه السلام):" قالَتْ یا أَیُّهَا الْمَلَأُ إِنِّی أُلْقِیَ إِلَیَّ کِتابٌ … "
- مشاوره ملکه با قوم خود در باره جنگ یا تسلیم 512
- سبائیان برای سلیمان هدیه می فرستند و او هدیه آنان را رد می کند
- آورده شدن تخت بلقیس به وسیله کسی که" عِنْدَهُ عِلْمٌ مِنَ الْکِتابِ"
- ورود ملکه به دربار سلیمان (علیه السلام) و ایمان آوردنش به رب العالمین
- گفتاری پیرامون داستان سلیمان (علیه السلام)
- بحث روایتی
- سوره النمل (27): آیات 45 تا 53
- سوره النمل (27): آیات 54 تا 58
-
سوره النمل (27): آیات 59 تا 81
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات
- اشاره
- انتقال از داستانهای انبیاء و اقوامشان به زمان خاتم الانبیاء و احتجاج با کفار زمان او (صلی اللَّه علیه و آله و سلم)
- توضیح اینکه دعای شخص مضطر صادقانه است و دعای صادقانه قطعا اجابت می شود (أَمَّنْ یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ وَ یَکْشِفُ السُّوءَ)
- بیان عدم منافات تقیید اجابت به مشیت خدا در جمله:" فَیَکْشِفُ ما تَدْعُونَ إِلَیْهِ إِنْ شاءَ" با استغراق مستفاد از" أَمَّنْ یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ … "
- خلیفه بودن انسان در زمین مستلزم کشف سوء او و رفع موانع از پیش پای اوست
- مقصود از اینکه فرمود:" یَبْدَؤُا الْخَلْقَ ثُمَّ یُعِیدُهُ" و استفاده اینکه بطور کلی در عالم وجود بطلان و نیستی راه ندارد
- نفی الوهیت آلهه مشرکین از طریق نفی ربوبیت آنها و انحصار ربوبیت در خدای سبحان
- برهانی دیگر بر ابطال الوهیت آلهه مشرکین با بیان اینکه آنان علمی به غیب و قیامت ندارند
- توصیف بی خبری و استبعاد و انکار مشرکین نسبت به قیامت
- معنای آیه:" قُلْ عَسی أَنْ یَکُونَ رَدِفَ لَکُمْ بَعْضُ الَّذِی تَسْتَعْجِلُونَ" و مفاد کلمه" عسی" و امثال آن در کلام خدای تعالی
- بحث روایتی
-
سوره النمل (27): آیات 82 تا 93
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات
- اشاره
- مقصود از" قول" و اخراج جنبنده ای از زمین که با مردم سخن می گوید
- مراد از" آیات" و حشر فوجی از هر امت در آیه:" وَ یَوْمَ نَحْشُرُ مِنْ کُلِّ أُمَّةٍ فَوْجاً مِمَّنْ یُکَذِّبُ بِآیاتِنا … "
- مقصود از نفخ در صور در آیه:" وَ یَوْمَ یُنْفَخُ فِی الصُّورِ فَفَزِعَ مَنْ فِی السَّماواتِ وَ مَنْ فِی الْأَرْضِ … " کدام نفخه است؟
- وجه اینکه تخریب و ویرانی عالم- با پیدایش قیامت- را صنع متقن خود خواند (صُنْعَ اللَّهِ الَّذِی أَتْقَنَ کُلَّ شَیْ ءٍ)
- حمل آیه:" وَ تَرَی الْجِبالَ تَحْسَبُها جامِدَةً وَ هِیَ تَمُرُّ مَرَّ السَّحابِ" بر حرکت جوهری و بر حرکت انتقالی زمین
- من مامور به عبادت خدا و تلاوت قرآن هستم و بس، هر که ایمان آورد برای خود و هر که گمراه گشت علیه خود
- بحث روایتی روایاتی در باره مراد از" دَابَّةً مِنَ الْأَرْضِ" در آیه:" وَ إِذا وَقَعَ الْقَوْلُ عَلَیْهِمْ أَخْرَجْنا لَهُمْ دَابَّةً مِنَ الْأَرْضِ"