ترجمه تفسیر المیزان جلد 16
شنبه, ۳۰ آذر ۱۳۹۸، ۱۱:۰۲ ق.ظ
ترجمه تفسیر المیزان جلد 16
ترجمه تفسیرالمیزان (مکارم شیرازی) جلد 16
- مشخصات کتاب
-
(28)سوره قصص مکی است و هشتاد و هشت آیه دارد (88)
-
سوره القصص (28): آیات 1 تا 14
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات غرض و مفاد سوره قصص: وعده جمیل به مؤمنین با ذکر داستان موسی (علیه السلام) و فرعون
- اشاره
- وصف کارهای فرعون و محیطی که موسی (علیه السلام) در آن زاده شد
- معنای آیه:" وَ نُرِیدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَی الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ ..."
- الهام به مادر موسی (علیه السلام): موسی را شیر بده و چون بر او ترسیدی در دریایش بیانداز
- معنای" خاطئ" و" مخطئ" و مقصود از اینکه فرعون و فرعونیان را در گرفتن موسی از نیل" خاطئین" لقب داد
- معنای اینکه فرمود:" وَ أَصْبَحَ فُؤادُ أُمِّ مُوسی فارِغاً ..."
- توضیح آیاتی که تعقیب و مراقبت خواهر موسی (علیه السلام) و باز گردانیده شدن موسی (علیه السلام) به مادر را حکایت می کند
- بحث روایتی چند روایت در ذیل آیه:" وَ نُرِیدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَی الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا ..." و جری و تطبیق آن بر ائمه اهل بیت (علیهم السلام)
-
سوره القصص (28): آیات 15 تا 21
- اشاره
- ترجمه آیات
- بیان آیات فصل دوم از داستان موسی (علیه السلام): حوادث بعد از بلوغ و بیرون رفتن از مصر به سوی مدین و ...
- بحث روایتی (چند روایت در باره آمدن موسی (علیه السلام) به مصر و کشتن مرد قبطی به خطا و اینکه گفت:" هذا مِنْ عَمَلِ الشَّیْطانِ ..." و" رَبِّ إِنِّی ظَلَمْتُ نَفْسِی فَاغْفِرْ لِی")
- سوره القصص (28): آیات 22 تا 28
-
سوره القصص (28): آیات 29 تا 42
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات بیان آیات مربوط به فصل دیگری از داستان موسی (علیه السلام): روانه شدن به سوی مصر و مبعوث گشتن و ...
- اشاره
- توضیحی در مورد تکلیم خدای تعالی با موسی (علیه السلام) در طور سینا از ورای حجاب" شجرة"
- وجوه مختلف در معنای جمله:" وَ اضْمُمْ إِلَیْکَ جَناحَکَ مِنَ الرَّهْبِ ..." در خطاب خداوند به موسی (علیه السلام)
- سبب اینکه موسی (علیه السلام) از خداوند خواست که برادرش هارون را به یاری او بفرستد و در تعلیل این درخواست خود گفت:" من می ترسم آنان تکذیبم کنند"
- سخن فرعونیان در تکذیب موسی (علیه السلام) و جواب آن حضرت بدانان
- مقصود فرعون از اینکه به" هامان" گفت: برایم برجی بساز" لَعَلِّی أَطَّلِعُ إِلی إِلهِ مُوسی"
- مراد از اینکه فرمود: فرعونیان را پیشوایانی که به سوی آتش می خوانند قرار دادیم ...
- بحث روایتی (روایاتی در ذیل برخی آیات گذشته مربوط به موسی (علیه السلام) و دعوت او)
- گفتاری پیرامون داستانهای موسی و هارون در چند فصل
- سوره القصص (28): آیات 43 تا 56
-
سوره القصص (28): آیات 57 تا 75
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات
- اشاره
- دستاویز دیگر مشرکین مکه برای ایمان نیاوردنشان که گفتند اگر ایمان بیاوریم از سر زمینمان رانده می شویم و جواب به این عذر و بهانه
- جواب دیگری به آن بهانه: تنعم و بهره مندی مادی در حال کفر و بی ایمانی، در معرض هلاکت و فنا است
- بیان ترجیح پیروی هدایت بر ترک آن و تمتع از حیات دنیا، با مقایسه حال پیروان هدایت با حال بهره مندی و تنعمان پیرو هوای نفس
- توضیح سخن پیشوایان شرک در روز قیامت که در مقام بیزاری جستن از پیروان خود (مشرکین) می گویند:" أَغْوَیْناهُمْ کَما غَوَیْنا تَبَرَّأْنا إِلَیْکَ ما کانُوا إِیَّانا یَعْبُدُونَ"
- جوابی دیگر به عذری که مشرکین آوردند با بیان اینکه خداوند دارای اختیار تکوینی (یخلق ما یشاء) و تشریعی (و یختار) است
- سخنی در باره مختار بودن انسان و بیان اینکه مقصود از اینکه فرمود:" ما کانَ لَهُمُ الْخِیَرَةُ" این است که انسان در مقابل اراده تکوینی و تشریعی خداوند حریت و اختیاری ندارد
- سه وجه برای اینکه فقط خدا مستحق پرستش است:" لَهُ الْحَمْدُ فِی الْأُولی وَ الْآخِرَةِ وَ لَهُ الْحُکْمُ وَ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ"
- اثبات توحید ربوبی خدای تعالی با بیان عجز آلهه مشرکین از آوردن نور یا آوردن شب
- در قیامت که روز کشف حقائق است بطلان پندار مشرکان آشکار می گردد (فَعَلِمُوا أَنَّ الْحَقَّ لِلَّهِ ...)
- بحث روایتی (چند روایت در ذیل برخی آیات گذشته)
-
سوره القصص (28): آیات 76 تا 84
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات بیان آیات مربوط به قارون که بهره مندی از مال و ثروت او را از خدا غافل ساخته به هلاکتش انجامید
- اشاره
- گفتگوی مؤمنین با قارون و اندرز دادن به او به اینکه سرمستی نکند و با انفاق اموال برای آخرت توشه بیاندوزد
- پاسخ مستکبرانه قارون: اموال من حاصل کاردانی و مهارت خودم می باشد و کسی در آن سهیم نبوده حق مداخله ندارد
- جواب به قارون با یاد آوری اینکه خداوند پیش از او کسانی توانگرتر از او را هلاک ساخته است بدون اینکه علم و نیرویشان مانع از هلاکتشان شوند
- وجوهی که در معنای جواب قارون (إِنَّما أُوتِیتُهُ عَلی عِلْمٍ عِنْدِی) گفته شده است
- دنیا طلبان غافل از عقبی ثروتی همانند ثروت قارون را آرزو می کنند و مؤمنان خدا شناس می گویند:" ثَوابُ اللَّهِ خَیْرٌ ..."
- بعد از هلاکت قارون، بر آرزومندان ثروت او معلوم گشت که وسعت و تنگی رزق تابع مشیت خدا است
- اشاره به اینکه ملاک در ثواب و عقاب، آثار حاصل از اعمال است
- بحث روایتی (روایاتی در باره داستان قارون و آیات مربوط به آن)
-
سوره القصص (28): آیات 85 تا 88
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات
- اشاره
- معنای آیه:" إِنَّ الَّذِی فَرَضَ عَلَیْکَ الْقُرْآنَ لَرادُّکَ إِلی مَعادٍ" و وجوه مختلفی که در باره مراد از" معاد" در آن گفته شده است
- شرح و توضیح اینکه توحید خداوند را به" کُلُّ شَیْ ءٍ هالِکٌ إِلَّا وَجْهَهُ" تعلیل فرمود
- جواب به یک شبهه و اشاره به اینکه مقصود از هلاکت هر چیز نابود شدن در این نشاه و انتقال به نشاه دیگر است
- وجوه مختلف و متعددی که در باره مراد از هلاکت کل شی ء و استثنای وجه خدا گفته شده است
- بحث روایتی (روایاتی در باره معنی و مفاد جمله:" کُلُّ شَیْ ءٍ هالِکٌ إِلَّا وَجْهَهُ")
-
سوره القصص (28): آیات 1 تا 14
-
(29)سوره عنکبوت مکی است و شصت و شش آیه دارد (66)
-
سوره العنکبوت (29): آیات 1 تا 13
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات حاصل و خلاصه ای از غرض و مفاد سوره عنکبوت و اشاره به مکی بودن آن
- اشاره
- بیان سنت الهی مبین بر امتحان و آزمایش امت ها
- دو وجه در مورد مراد از اینکه امتحان مردم را تعلیل فرمود به اینکه: تا خدا بداند چه کسانی در ادعای ایمان صادقند و کیان کاذب
- معنای آیه:" أَمْ حَسِبَ الَّذِینَ یَعْمَلُونَ السَّیِّئاتِ أَنْ یَسْبِقُونا ..."
- مفاد آیه:" مَنْ کانَ یَرْجُوا لِقاءَ اللَّهِ ..." و مراد از" لِقاءَ اللَّهِ"
- امر به نیکی به والدین و نهی از پیروی ایشان در شرک ورزیدن به خدا
- وصف مؤمنان زبانی که ایمانشان مقید و محدود به عافیت و سلامت و دوری از دردسر و زحمت است
- بیان اینکه آیات گذشته راجع به مؤمنان زبانی ناظر بر منافقان است که بعد از امتحان الهی از مؤمنان حقیقی باز شناخته می شوند
- مشرکان گناه و خطای دیگران را بر دوش نمی کشند بلکه به جهت ضلالت و اضلالشان دو عذاب خواهند دید
- بحث روایتی روایاتی در معنی و شان نزول آیه:" أَ حَسِبَ النَّاسُ أَنْ یُتْرَکُوا ..." و آیه:" وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ یَقُولُ آمَنَّا ..." که ناظر بر عدم کفایت ایمان لفظی و جریان حتمی امتحان و آزمایش می باشند
-
سوره العنکبوت (29): آیات 14 تا 40
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات بیان این آیات شریفه که به هفت داستان از انبیاء گذشته و آزمایش شدن امم ایشان اشاره دارد
- اشاره
- توضیح سخن ابراهیم (علیه السلام) به قوم خود در مقام دعوت به توحید و عبادت خدا و ابطال بت پرستی
- احتجاج بر مساله معاد با اشاره به آغاز خلقت خلق
- نفی تعجیز خدا، غلبه بر او و امتناع و خروج از حکم او توسط خلق
- بت پرستی دلیل و مستندی نداشته، منشا آن تقلید و علاقه های قومی است
- معنی و مورد استعمال کلمه" اجر" و مقصود از اینکه در باره ابراهیم (علیه السلام) فرمود:" وَ آتَیْناهُ أَجْرَهُ فِی الدُّنْیا"
- مراد از اتیان رجال، قطع سبیل، و اتیان منکر در نادی که قوم لوط مرتکب می شده اند
- مقصود ابراهیم (علیه السلام) از اینکه در گفتگوی خود با ملائکه مامور به عذاب قوم لوط گفت: إِنَّ فِیها لُوطاً
- اشاره به امتحان و ابتلاء قوم مدین، عاد و ثمود و ... و گرفتار شدنشان به عذاب الهی
- بحث روایتی (روایاتی در ذیل بعضی آیات گذشته)
-
سوره العنکبوت (29): آیات 41 تا 55
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات
- اشاره
- تمثیل اتخاذ ارباب و آلهه و روی آوردن به غیر خدا به اتخاذ سست ترین خانه ها، خانه عنکبوت
- معنی و مفاد آیه شریفه:" إِنَّ اللَّهَ یَعْلَمُ ما یَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ مِنْ شَیْ ءٍ ..."
- خلقت، تدبیر و ولایت ملازم یکدیگرند و هر سه مختص به خدای تعالی است 196
- شرحی در مورد اینکه نماز انسان را- به نحو اقتضاء نه علیت تامه- از فحشاء و منکر باز می دارد و جواب به این اشکال که چرا بسیاری از نماز گزاران مرتکب کبائر و منکرات می شوند؟
- معنای" ذکر" و مقصود از اینکه در باره نماز فرمود:" وَ لَذِکْرُ اللَّهِ أَکْبَرُ" و وجوه مختلفی که در معنای این جمله گفته شده است
- مقصود از مجادله نیکو با اهل کتاب که بدان امر فرموده است
- احتجاج بر اثبات اینکه قرآن نازل از ناحیه خدای سبحان است
- بحث روایتی روایاتی در ذیل آیه:" إِنَّ الصَّلاةَ تَنْهی عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْکَرِ وَ لَذِکْرُ اللَّهِ أَکْبَرُ"
-
سوره العنکبوت (29): آیات 56 تا 60
- اشاره
- ترجمه آیات
- بیان آیات امر و تحریض به مهاجرت (از سرزمینی که در آن نمی توان خدا را عبادت کرد) و صبر کردن بر مشکلات هجرت و نگران نبودن از بابت رزق و معیشت
- بحث روایتی (روایاتی در ذیل آیات:" أَ لَمْ تَکُنْ أَرْضُ اللَّهِ واسِعَةً ..." و" کُلُّ نَفْسٍ ذائِقَةُ الْمَوْتِ" و" کَأَیِّنْ مِنْ دَابَّةٍ لا تَحْمِلُ رِزْقَهَا ..."
- سوره العنکبوت (29): آیات 61 تا 69
-
سوره العنکبوت (29): آیات 1 تا 13
-
(30)سوره روم مکی است و شصت آیه دارد (60)
-
سوره الروم (30): آیات 1 تا 19
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات اشاره به مضامین و غرض سوره مبارکه روم
- اشاره
- وجوهی که در معنای آیه:" یَوْمَئِذٍ یَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ بِنَصْرِ اللَّهِ ..." و ارتباط آن با قبل (غلبت الروم ...) گفته شده است
- اشاره ای در مورد وجه اینکه خداوند خلف وعده نمی کند (لا یُخْلِفُ اللَّهُ وَعْدَهُ)
- چند وجه در بیان مفاد آیه:" یَعْلَمُونَ ظاهِراً مِنَ الْحَیاةِ الدُّنْیا ..."
- توضیح مراد از اینکه فرمود: خداوند جهان را جز به" حق" و" أَجَلٍ مُسَمًّی" نیافرید
- دو وجه در معنای آیه:" ثُمَّ کانَ عاقِبَةَ الَّذِینَ أَساؤُا السُّوای أَنْ کَذَّبُوا بِآیاتِ اللَّهِ ..."
- نکاتی که از آیه:" فَسُبْحانَ اللَّهِ حِینَ تُمْسُونَ وَ حِینَ تُصْبِحُونَ وَ لَهُ الْحَمْدُ ..." استفاده می شود
- بحث روایتی (نقد روایاتی که در ذیل آیه:" غُلِبَتِ الرُّومُ ..." و شرط بندی با مشرکین بر سر غلبه روم نقل شده)
- سوره الروم (30): آیات 20 تا 26
-
سوره الروم (30): آیات 27 تا 39
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات
- اشاره
- بررسی وجوه و اقوال مختلفی که در جواب به این اشکال که چرا فرموده است اعاده خلق از خلقت ابتدایی بر خدا آسان تر است؟ گفته شده
- جواب به اشکال فوق با بیان مفاد جمله:" وَ لِلَّهِ الْمَثَلُ الْأَعْلی" و توضیح اینکه مراد این است که آسان دیگران برای خداوند آسانتر است
- تمثیلی متضمن رد و ابطال پندار مشرکین در باره اینکه خدا از مخلوقات خود شرکایی دارد
- شرح مفاد آیه:" فَأَقِمْ وَجْهَکَ لِلدِّینِ حَنِیفاً فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِی فَطَرَ النَّاسَ عَلَیْها ..." با بیان اینکه فطرت انسان هادی همه افراد در هر عصر و مصر به سوی سعادت است
- اقوال مختلف مفسرین در باره مفردات و مفاد آیه فوق
- نهی از تحزب و تفرق در دین که از صفات مشرکین و ناشی از پیروی آنان از اهواء خود است
- بیان عدم منافات اینکه فرمود انسان با اصابه سیئه نومید می شود با آنکه فرمود:" إِذا مَسَّ النَّاسَ ضُرٌّ دَعَوْا رَبَّهُمْ ..."
- وسعت و تنگی معیشت تابع مشیت خدا است (یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ یَشاءُ وَ یَقْدِرُ)
- مراد از" ربا" و" زکات" در آیه:" وَ ما آتَیْتُمْ مِنْ رِباً لِیَرْبُوَا ..."
- بحث روایتی روایتی در باره شان نزول آیه:" ضَرَبَ لَکُمْ مَثَلًا مِنْ أَنْفُسِکُمْ ..." که در مقام نفی اعتقاد به شریک داشتن خدا است
-
گفتاری در معنای فطری بودن دین در چند فصل
- 1- توضیح در مورد هدایت عامه موجودات و اینکه تمامی موجودات در مسیر تکاملی خود مراحلی را طی می کنند و در همه مراحل رو به سوی غایت تکوینی خود دارند
- 2- زندگی اجتماعی و نیاز به قانون ویژگی انسان است و بینش و دیدگاه انسان مبنا و تعیین کننده قوانین و سنن حاکم بر او است
- 3- دین (مجموعه سنن و قوانین) باید در جهت بر آوردن حوائج حقیقی انسان و مطابق با فطرت و تکوین تشریع شده باشد
- 4- اسلام" دین فطرت"،" دین خدا" و" سبیل اللَّه" است
-
سوره الروم (30): آیات 40 تا 47
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات
- اشاره
- هیچ شانی از شؤون عالم از" خلقت" جدا نیست و لذا خالق عالم را شریکی نیست
- اشاره به وجود رابطه مستقیم بین اعمال مردم و حوادث عالم و توضیح مفاد آیه:" ظَهَرَ الْفَسادُ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ بِما کَسَبَتْ أَیْدِی النَّاسِ ..."
- دو دسته شدن مردم در روز قیامت، کافران به سوی جهنم و نکو کرداران به سوی بهشت
- پاداشی که خدا به مؤمنان صالح العمل می دهد فضل او است که ناشی از محبت خدا به بندگان خود می باشد
- یاد آوری آیت" باد" و آثار آن
- بحث روایتی (روایاتی در ذیل آیه:" ظَهَرَ الْفَسادُ ..." و برخی دیگر از آیات گذشته)
- سوره الروم (30): آیات 48 تا 53
- سوره الروم (30): آیات 54 تا 60
-
سوره الروم (30): آیات 1 تا 19
-
(31)سوره لقمان مکی است و دارای سی و چهار آیه می باشد (34)
- سوره لقمان (31): آیات 1 تا 11
-
سوره لقمان (31): آیات 12 تا 19
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات
- اشاره
- مقصود از شکر خدا که عبارت بود از حکمتی که خداوند به لقمان داد (وَ لَقَدْ آتَیْنا لُقْمانَ الْحِکْمَةَ أَنِ اشْکُرْ لِلَّهِ ..."
- اشاره به علت اینکه شرک به خدا شرک عظیم است
- توضیحی در مورد اینکه فرمود: اگر والدین خواستند برای من چیزی را که بدان علم نداری شریک بگیری اطاعتشان مکن
- معنای اینکه لقمان بعد از فرزند به صبر بر مصایب صبر را از «عزم الامور» خواند
- توضیح سفارشات دیگر لقمان به فرزند:" وَ لا تُصَعِّرْ خَدَّکَ لِلنَّاسِ ..."
- بحث روایتی روایاتی در باره حقوق والدین و حد اطاعت از ایشان
- گفتاری در داستان لقمان و پاره ای از کلمات حکمت آمیزش در دو فصل
-
سوره لقمان (31): آیات 20 تا 34
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات
- اشاره
- معنای اینکه فرمود:" سَخَّرَ لَکُمْ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ"
- نکوهش برخی از مردم که از روی تقلید و بدون" علم"،" هدی" و" کتاب منیر" در باره خدا مجادله می کنند
- احتجاج بر وحدانیت خدای تعالی در الوهیت و ربوبیت، از طریق انحصار ملک حقیقی در او، و غنی و حمید علی الاطلاق بودنش جل و علا
- افاده کثرت و وسعت خلق و تدبیر خدای تعالی
- توضیح اینکه تعلیل امکان معاد به اینکه خدا سمیع و بصیر است متضمن جواب به این اشکال است که اعمال و نیات بی شمار از افراد بی شمار چگونه ضبط شده مخلوط و مشتبه نمی شوند
- استشهاد برای علم خدا به اعمال بندگان به تدبیر جاری در نظام شب و روز
- معنای" حق" بودن خدای تعالی و" علی" و" کبیر" بودن او عز اسمه
- معنای جمله:" وَ لا یَغُرَّنَّکُمْ بِاللَّهِ الْغَرُورُ"
- بحث روایتی چند روایت در بیان مراد از نعمت های ظاهر و باطن در ذیل آیه" وَ أَسْبَغَ عَلَیْکُمْ نِعَمَهُ ظاهِرَةً وَ باطِنَةً"
-
(32)سوره سجده مکی است و سی آیه دارد (30)
-
سوره السجده (32): آیات 1 تا 14
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات اجمال مطالبی که سوره مبارکه سجده متضمن است
- اشاره
- مقصود از قومی که پیش از پیامبر اسلام (صلی اللَّه علیه و آله و سلم)، پیامبری به سویشان فرستاده نشده بود (ما أَتاهُمْ مِنْ نَذِیرٍ مِنْ قَبْلِکَ)
- استواء خداوند بر عرش کنایه از مقام تدبیر موجودات بعد از خلقت آنها است
- تحلیل معنای شفاعت و اینکه جز خداوند ولی و شفیعی نیست
- معنای دیگری که مفسرین برای جمله:" ما لَکُمْ مِنْ دُونِهِ مِنْ وَلِیٍّ وَ لا شَفِیعٍ" قائل شده اند و برای آن توجیهاتی کرده اند
- توضیح مفاد آیه:" یُدَبِّرُ الْأَمْرَ مِنَ السَّماءِ إِلَی الْأَرْضِ ثُمَّ یَعْرُجُ إِلَیْهِ فِی یَوْمٍ کانَ مِقْدارُهُ أَلْفَ سَنَةٍ مِمَّا تَعُدُّونَ"
- اشاره به حقیقت حسن و بیان اینکه خلقت و حسن متلازمند (أَحْسَنَ کُلَّ شَیْ ءٍ خَلَقَهُ) و زشتی و بدی ذاتی مخلوقات نیست
- مراد از انسان در جمله:" وَ بَدَأَ خَلْقَ الْإِنْسانِ مِنْ طِینٍ"
- سخن کفار در مقام استبعاد معاد، و جواب به آن
- بیان اینکه مرگ انسان نابودی او نیست با توضیحی راجع به تجرد نفس
- بحث روایتی (روایاتی در باره توفی ملک الموت و ...)
- گفتاری در پیدایش انسان اولی بررسی آنچه در قرآن در این باره آمده است
-
سوره السجده (32): آیات 15 تا 30
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات معرفی مؤمنین از نظر اوصاف و اعمال
- اشاره
- بشارت به مؤمنین به پاداشی ما فوق علم و تصور همگان (فَلا تَعْلَمُ نَفْسٌ ما أُخْفِیَ لَهُمْ مِنْ قُرَّةِ أَعْیُنٍ)
- وجوه مختلف در باره مراد از" بلقائه" در آیه" وَ لَقَدْ آتَیْنا مُوسَی الْکِتابَ فَلا تَکُنْ فِی مِرْیَةٍ مِنْ لِقائِهِ ..."
- مقصود از" فتح" در آیه:" وَ یَقُولُونَ مَتی هذَا الْفَتْحُ ..."
- بحث روایتی روایاتی در ذیل آیه" تَتَجافی جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضاجِعِ" و" فَلا تَعْلَمُ نَفْسٌ ما أُخْفِیَ لَهُمْ مِنْ قُرَّةِ أَعْیُنٍ ..."
-
سوره السجده (32): آیات 1 تا 14
-
(33)سوره احزاب مدنی است، و هفتاد و سه آیه دارد (73)
-
سوره الأحزاب (33): آیات 1 تا 8
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات
- اشاره
- اشاره به زمینه نزول آیه:" یا أَیُّهَا النَّبِیُّ اتَّقِ اللَّهَ وَ لا تُطِعِ الْکافِرِینَ وَ الْمُنافِقِینَ ..."
- معنای جمله:" ما جَعَلَ اللَّهُ لِرَجُلٍ مِنْ قَلْبَیْنِ فِی جَوْفِهِ" و ارتباط آن با قبل و بعد
- الغاء رسم و سنت" ظهار" و" دعاء و تبنی- فرزند خواندگی
- توضیح مفاد و مراد از اینکه فرمود:" النَّبِیُّ أَوْلی بِالْمُؤْمِنِینَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ وَ أَزْواجُهُ أُمَّهاتُهُمْ"
- الغاء سنت توارث غیر ارحام از یکدیگر- مراد از میثاقی که خداوند از پیامبران گرفت
- وجوهی که در باره مراد از اینکه فرمود:" تا از راستی راستگویان بپرسد" گفته اند
- بیان اینکه مراد از راستی در جمله:" لِیَسْئَلَ الصَّادِقِینَ عَنْ صِدْقِهِمْ" انطباق پیمان الهی در عالم ذر با کردار و عمل در این عالم است
- بحث روایتی روایاتی در باره شان نزول آیه:" یا أَیُّهَا النَّبِیُّ اتَّقِ اللَّهَ ..." و آیه:" ما جَعَلَ أَدْعِیاءَکُمْ أَبْناءَکُمْ"
-
سوره الأحزاب (33): آیات 9 تا 27
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات بیان آیات مربوط به داستان جنگ احزاب (خندق)
- اشاره
- حکایت ترس و بهانه تراشی منافقان و بیمار دلان بعد از مشاهده لشکر انبوه دشمن و سخن پراکنی هایشان در جهت تضعیف روحیه مؤمنین
- مقصود از اینکه فرمود:" لَقَدْ کانَ لَکُمْ فِی رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ ..."
- وصف حال مؤمنین بعد از دیدن لشکریان احزاب: افزون گشتن ایمان، وفا و استواری بر عهد و ...
- اشاره به اینکه بسا می شود گناه مقدمه سعادت و آمرزش می شود
- بحث روایتی داستان اجتماع قبائل مختلف عرب برای جنگ با پیامبر (صلی اللَّه علیه و آله و سلم) و وقایع جنگ احزاب: حفر خندق و ...
-
سوره الأحزاب (33): آیات 28 تا 35
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات بیان آیات مربوط به همسران رسول اللَّه (صلی اللَّه علیه و آله و سلم)
- اشاره
- مخیر بودن همسران پیامبر (صلی اللَّه علیه و آله و سلم) بین جدایی از او- اگر دل به دنیا و زینت های آن بسته اند- یا تحمل سختی های زندگی در خانه او- اگر خدا و رسول و دار آخرت را می طلبند
- تنها ملاک سعادت و کرامت" تقوی" است و هیچ حسب و نسب دیگری از آن جمله همسری پیامبر (صلی اللَّه علیه و آله و سلم)- ملاک نیست
- همسران پیامبر (صلی اللَّه علیه و آله و سلم) در برابر عمل خوب و بد خود پاداش و کیفر دو برابر دارند و باید در اطاعت خدا و رسول (صلی اللَّه علیه و آله و سلم) دقت و مواظبت بیشتری داشته باشند
- " أَهْلَ الْبَیْتِ" و مخاطب آیه" یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیراً" چه کسانی هستند؟
- اثبات اینکه مراد از" أَهْلَ الْبَیْتِ" و مخاطب آیه تطهیر، خمسه طیبه (پیغمبر، علی، فاطمه، حسن و حسین علیهم السلام) هستند
- توضیح اینکه مفاد آیه تطهیر معصوم بودن اهل بیت (علیهم السلام) از اعتقاد و عمل باطل و ملازم بودن با اعتقاد و عمل حق، به اراده تکوینی خداوند است
- اشاره به فرق بین اسلام و ایمان و اشاره به اینکه در شریعت اسلام از نظر حرمت و کرامت بین زن و مرد فرق نیست
-
بحث روایتی
- اشاره
- روایاتی در ذیل آیات مربوط به همسران پیامبر (صلی اللَّه علیه و آله و سلم)
- روایات متعدد در باره نزول آیه تطهیر در باره پنج تن (علیهم السلام) که در زیر کسای پیامبر (صلی اللَّه علیه و آله و سلم) جمع شده بودند
- روایاتی در باره اینکه رسول اللَّه (صلی اللَّه علیه و آله و سلم) مدتی را هر صبح به در خانه علی (علیه السلام) می آمد و ایشان را اهل البیت خطاب می کرد و آیه تطهیر را تلاوت می فرمود
- چند روایت متضمن اینکه مقصود از اهل بیت رسول اللَّه (صلی اللَّه علیه و آله و سلم) همسران آن حضرت نیستند
-
سوره الأحزاب (33): آیات 36 تا 40
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات توضیح معنای آیه" وَ ما کانَ لِمُؤْمِنٍ وَ لا مُؤْمِنَةٍ إِذا قَضَی اللَّهُ وَ رَسُولُهُ أَمْراً ..." و بیان مراد از قضای خدا و رسول (صلی اللَّه علیه و آله و سلم) در این آیه
- اشاره
- توضیح آیه:" وَ إِذْ تَقُولُ لِلَّذِی أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَیْهِ وَ أَنْعَمْتَ عَلَیْهِ ..." که راجع به ازدواج پیامبر (صلی اللَّه علیه و آله و سلم) با همسر پسر خوانده اش می باشد. و اشاره به اشتباه مفسرین در این باره
- بیان اینکه جمله" وَ تَخْشَی النَّاسَ وَ اللَّهُ أَحَقُّ أَنْ تَخْشاهُ" متضمن تایید و انتصار آن جناب است
- اشاره به فرقی بین" خوف" و" خشیت" و اینکه خوف به انبیاء (علیهم السلام) نسبت داده می شود ولی خشیت از غیر خدا از آنان نفی شده
- بحث روایتی (روایاتی پیرامون آیات مربوط به ازدواج پیامبر (صلی اللَّه علیه و آله و سلم) با همسر مطلقه زید بن حارثه)
- سوره الأحزاب (33): آیات 41 تا 48
-
سوره الأحزاب (33): آیات 49 تا 62
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات بیان آیات مربوط به نکاح و طلاق که بعضی مخصوص پیامبر (صلی اللَّه علیه و آله و سلم) و برخی راجع به همه مسلمانان است
- اشاره
- دستور به مسلمانان که از ورای حجاب با همسران پیامبر (صلی اللَّه علیه و آله و سلم) ملاقات کنند
- معنای اینکه خدا آزار دهندگان پیامبر (صلی اللَّه علیه و آله و سلم) را در دنیا و آخرت لعنت کرده است
- وجه اینکه آزار مؤمنین را" بهتان" و" اثم مبین" خواند
- تهدید منافقین و بیمار دلان و شایعه پراکنان به اخراج از شهر و مهدور ساختن خونشان، اگر از فساد دست نکشند
-
بحث روایتی چند روایت در باره احکام و آداب طلاق
- اشاره
- روایاتی در ذیل آیات مربوط به ازدواج پیامبر (صلی اللَّه علیه و آله و سلم) و احکام مربوط به همسران آن جناب (صلی اللَّه علیه و آله و سلم)
- چند روایت در باره معنای صلوات خدا و ملائکه و مؤمنین بر پیامبر (صلی اللَّه علیه و آله و سلم) و کیفیت صلوات فرستادن بر آن حضرت
- دو روایت در ذیل آیه مربوط به حجاب زنان و در ذیل آیه متضمن تهدید منافقان و بیمار دلان و شایعه پراکنان
-
سوره الأحزاب (33): آیات 63 تا 73
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات
- اشاره
- وصف حال کافران در عذاب قیامت و عذر آوردنشان به اینکه ما بزرگان خود را پیروی کردیم و گمراه شدیم
- توضیحی در باره اینکه صلاح اعمال و غفران ذنوب را نتیجه و فرع بر" قول سدید" آورد
- احتمالات مختلف در باره مراد از امانتی که آسمان ها و زمین و کوه ها از پذیرفتن آن سرباز زدند و انسان آن را پذیرفت و منشا انقسام او به مؤمن، مشرک و منافق شد
- بیان اینکه مراد از این امانت ولایت الهی و کمال در اعتقاد و عمل حق است و مقصود از حمل انسان دارا بودن صلاحیت و استعداد می باشد
- پاسخ به این پرسش که چرا خدای حکیم و علیم چنین بار سنگینی را بر انسان ظلوم و جهول بار کرد
- اقوال مختلف مفسرین در تفسیر آیه:" إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمانَةَ ..." و مراد از امانت و عرض آن
- بحث روایتی روایات و اقوالی در باره مقصود از اذیت بنی اسرائیل به موسی (علیه السلام) در ذیل آیه:" لا تَکُونُوا کَالَّذِینَ آذَوْا مُوسی ..."
-
سوره الأحزاب (33): آیات 1 تا 8
-
(34)سوره سبا مکی است و 54 آیه دارد
- سوره سبإ (34): آیات 1 تا 9
- سوره سبإ (34): آیات 10 تا 21
-
سوره سبإ (34): آیات 22 تا 30
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات ابطال الوهیت آلهه مشرکین با استدلال به اینکه آنها دعای کسی را اجابت می کنند
- اشاره
- توضیح معنای اینکه فرمود:" وَ لا تَنْفَعُ الشَّفاعَةُ عِنْدَهُ إِلَّا لِمَنْ أَذِنَ لَهُ"
- تفسیر آیه:" حَتَّی إِذا فُزِّعَ عَنْ قُلُوبِهِمْ ..." که تذلل و خشیت ملائکه در مقابل خداوند را حکایت می کند و از آن، اختلاف مراتب ملائکه استفاده می شود
- اقوال دیگر در تفسیر و بیان مراد این آیه شریفه
- احتجاج دیگری علیه مشرکین با پرسش از خود مشرکین در باره روزی دهنده آنان
- احتجاج دیگر: خدایان خود را به من نشان بدهید ...
- معنای آیه:" وَ ما أَرْسَلْناکَ إِلَّا کَافَّةً لِلنَّاسِ ..." و تقریر برهانی که با بیان عمومیت رسالت پیامبر (صلی اللَّه علیه و آله و سلم) بر توحید و نفی آلهه و شرکاء متضمن است
- بحث روایتی (چند روایت در ذیل آیه:" حَتَّی إِذا فُزِّعَ عَنْ قُلُوبِهِمْ ..." و آیه:" وَ ما أَرْسَلْناکَ إِلَّا کَافَّةً لِلنَّاسِ")
-
سوره سبإ (34): آیات 31 تا 54
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات
- اشاره
- گفتگو و مخاصمه ضعفای کفار با بزرگانشان، در قیامت، که گمراهی خود را متوجه بزرگان خود کرده بزرگانشان نیز خود را تبرئه می کنند
- دروغگویی و پنهانکاری کفار در قیامت روز کشف اسرار است، از باب ظهور ملکات رذیله و عادات بد نفسانی است
- وجه اینکه مترفین گفتند ما عذاب نمی شویم و جواب به آنان با بیان اینکه کثرت مال و اولاد بدون ایمان و عمل صالح مانع از عذاب نیست
- سؤال خداوند از ملائکه (أَ هؤُلاءِ إِیَّاکُمْ کانُوا یَعْبُدُونَ) و بیزاری جستن ملائکه از عبادت مشرکین
- مقصود از اینکه مشرکین به جن ایمان داشته آنها را عبادت می کرده اند
- اصرار و پا فشاری مشرکین در پیروی هوی و مقاومت بدون دلیل در برابر حق و موعظه پیامبر (صلی اللَّه علیه و آله و سلم) آنان را به قیام للَّه
- وصف حال مشرکین در ساعت مرگ که از سلطه خدا مفری نداشته، ایمان دیر هنگامشان سودی به حالشان نمی رساند
- بحث روایتی روایاتی در باره انفاق و صدقه دادن