ترجمه تفسیر المیزان جلد 20
شنبه, ۳۰ آذر ۱۳۹۸، ۱۰:۵۵ ق.ظ
ترجمه تفسیر المیزان جلد 20
ترجمه تفسیرالمیزان (مکارم شیرازی) جلد 20
- مشخصات کتاب
-
(70)سوره معارج مکی است و چهل و چهار آیه دارد (44)
-
سوره المعارج (70): آیات 1 تا 18
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات مضامین سوره مبارکه معارج و مکی یا مدنی بودن آنها
- اشاره
- مراد از سؤال سائل بعذاب واقع
- مقصود از توصیف خدای تعالی به" ذی المعارج"
- منظور از عروج ملائکه و روح در روز قیامت به سوی خدا
- مراد از اینکه کفار عذاب قیامت را دور می بینند و خداوند نزدیک می بیند
- بیان سختی روز قیامت بر گنهکاران به نحوی که از فرزندان و کسان خود حالی نمی پرسند و حتی آرزو می کنند آنها را فدایی خود کنند
- بحث روایتی روایاتی در باره نزول آیات" سَأَلَ سائِلٌ بِعَذابٍ واقِعٍ ..." در باره مردی که از نصب امیر المؤمنین (علیه السلام) به خلافت به خشم آمده تقاضای عذاب کرد
- سوره المعارج (70): آیات 19 تا 35
- سوره المعارج (70): آیات 36 تا 44
-
سوره المعارج (70): آیات 1 تا 18
-
(71)سوره نوح مکی است و بیست و هشت آیه دارد (28)
-
سوره نوح (71): آیات 1 تا 24
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات
- اشاره
- دعوت نوح (علیه السلام) به اصول سه گانه دین:" أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَ اتَّقُوهُ وَ أَطِیعُونِ"
- بیان منظور از بعضی گناهان که با ایمان آمرزیده می شود (یَغْفِرْ لَکُمْ مِنْ ذُنُوبِکُمْ) و اشاره به اینکه وسعت آمرزش گناهان به مقدار وسعت ایمان و عمل صالح است
- شرح مفاد آیه:" وَ یُؤَخِّرْکُمْ إِلی أَجَلٍ مُسَمًّی ..." که می گوید اگر عبادت و تقوی و اطاعت پیشه کنید خدا اجل غیر مسمایتان را تا اجل مسمی تاخیر می اندازد
- اثر استغفار از گناهان در رفع مصائب و بلایا و فتح باب نعمت ها
- معنای آیه:" ما لَکُمْ لا تَرْجُونَ لِلَّهِ وَقاراً" و بیان احتجاجی که بر ربوبیت و معبود بودن خدای تعالی متضمن است
- اشاره به وجه اینکه ماه را نور در آسمانها، و خورشید را چراغ نامید و مراد از اینکه فرمود شما را چون نبات از زمین رویانید
- شکوه دو باره نوح (علیه السلام) از اینکه قومش او را نافرمانی کرده از کسی که مال و فرزند جز زیانش نیفزود پیروی کردند
- بحث روایتی روایاتی در باره اینکه استغفار سبب وسعت رزق و نعمت می شود، مراد از" لا تَرْجُونَ لِلَّهِ وَقاراً"، تبعیت قوم نوح (علیه السلام) از اغنیاء، بت های آن قوم و ...
- سوره نوح (71): آیات 25 تا 28
-
سوره نوح (71): آیات 1 تا 24
-
(72)سوره جن مکی است و بیست و هشت آیه دارد (28)
-
سوره الجن (72): آیات 1 تا 17
- اشاره
- ترجمه آیات
- بیان آیات
- گفتاری پیرامون جن (آنچه در باره جن در آیات قرآن آمده است)
-
بیان
- اشاره
- وجوه مختلف در باره قرائت ان به فتح همزه- در" وَ أَنَّهُ تَعالی جَدُّ رَبِّنا ..." و آیات بعد از آن که حکایت سخنان جنیان است بعد از ایمان آوردنشان
- مراد از پناهنده شدن مردانی از انس به مردانی از جن در آیه:" وَ أَنَّهُ کانَ رِجالٌ مِنَ الْإِنْسِ یَعُوذُونَ بِرِجالٍ مِنَ الْجِنِّ"
- مفاد آیه:" وَ أَنَّا لَمَسْنَا السَّماءَ ..." و آیه:" وَ أَنَّا کُنَّا نَقْعُدُ مِنْها ..." که از ممنوع شدن جنیان از صعود به آسمان و استراق سمع، همزمان با بعثت پیامبر اسلام (صلی اللَّه علیه و آله و سلم) خبر می دهد
- توضیح معنای اینکه مؤمنان جنی گفتند:" وَ أَنَّا مِنَّا الصَّالِحُونَ وَ مِنَّا دُونَ ذلِکَ کُنَّا طَرائِقَ قِدَداً"
- استقامت بر طریقه اسلام وسعت رزق، و اعراض از یاد خدا عذاب رو به فزونی در پی دارد
- بحث روایتی (روایاتی در باره استماع جن از رسول خدا، بیعت آنها با پیامبر (صلی اللَّه علیه و آله و سلم) و ...)
-
سوره الجن (72): آیات 18 تا 28
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات
- اشاره
- وجوه مختلف در باره مراد از اینکه مساجد از آن خدا است (وَ أَنَّ الْمَساجِدَ لِلَّهِ ...)
- مراد از کسانی که چون پیامبر (صلی اللَّه علیه و آله و سلم) به نماز می ایستاد در اطرافش گرد می آمدند (کادُوا یَکُونُونَ عَلَیْهِ لِبَداً)
- بیان موقعیت پیامبر (صلی اللَّه علیه و آله و سلم) نسبت به پروردگار و نسبت به مردم
- علم غیب بالاصالة از آن خدا است و بالتبع و به تعلیم الهی دیگران هم می توانند آن را دارا شوند
- احتمالات و وجوه مختلف در باره معنای آیه:" فَإِنَّهُ یَسْلُکُ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ رَصَداً ..." که سلوک رصد در پیش رو و پشت سر رسول (صلی اللَّه علیه و آله و سلم) و علت آن را بیان می کند
- چهار مطلب که از سه آیه اخیر مورد بحث استفاده می شود
- مستثنیات از عموم" فَلا یُظْهِرُ عَلی غَیْبِهِ أَحَداً"
- معصوم بودن انبیاء و رسل در گرفتن، حفظ و ابلاغ وحی به زبان و به عمل
- بحث روایتی (روایاتی راجع به جمله" أَنَّ الْمَساجِدَ لِلَّهِ" و اینکه پیغمبر (صلی اللَّه علیه و آله و سلم) و ائمه (علیهم السلام) عالم به غیب بوده اند)
-
سوره الجن (72): آیات 1 تا 17
-
(73)سوره مزمل مکی است و بیست آیه دارد (20)
-
سوره المزمل (73): آیات 1 تا 19
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات
- اشاره
- مفاد خطاب" یا أَیُّهَا الْمُزَّمِّلُ"
- چند وجه در معنای آیه:" قُمِ اللَّیْلَ إِلَّا قَلِیلًا ..."
- بیان جهات مختلف سنگین بودن قرآن (إِنَّا سَنُلْقِی عَلَیْکَ قَوْلًا ثَقِیلًا) و چند وجه در این باره
- چند قول در معنای دو آیه:" إِنَّ ناشِئَةَ اللَّیْلِ هِیَ أَشَدُّ وَطْئاً وَ أَقْوَمُ قِیلًا إِنَّ لَکَ فِی النَّهارِ سَبْحاً طَوِیلًا"
- مقصود از" ذکر" در خطاب:" وَ اذْکُرِ اسْمَ رَبِّکَ"
- معنای اینکه فرمود: خدا را وکیل بگیر
- تهدید تکذیب کنندگان صاحب نعمت
- هشدار به کفار با اشاره به هلاکت فرعون بر اثر نافرمانی از فرستاده خدا
- بحث روایتی روایاتی در باره نزول آیات:" یا أَیُّهَا الْمُزَّمِّلُ قُمِ اللَّیْلَ إِلَّا قَلِیلًا ..."
- سوره المزمل (73): آیه 20
-
سوره المزمل (73): آیات 1 تا 19
-
(74)سوره مدثر مکی است و پنجاه و شش آیه دارد (56)
- سوره المدثر (74): آیات 1 تا 7
-
سوره المدثر (74): آیات 8 تا 31
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات
- اشاره
- ترکیب نحوی آیه:" فَذلِکَ یَوْمَئِذٍ یَوْمٌ عَسِیرٌ عَلَی الْکافِرِینَ غَیْرُ یَسِیرٍ"
- وصف حال ولید بن مغیره و تکذیب نمودن او، و اخبار از در انداختنش به دوزخ
- مقصود از توصیف سقر به اینکه" لا تُبْقِی وَ لا تَذَرُ ..."
- مراد از نوزده نفر موکلان بر جهنم و اینکه فرمود:" وَ ما جَعَلْنا عِدَّتَهُمْ إِلَّا فِتْنَةً ..."
- دنباله بحثی که پیرامون نفاق داشتیم و بیان اینکه انگیزه های نفاق قبل از هجرت نیز وجود داشته است
- بحث روایتی (روایاتی در باره آنچه ولید بن مغیره در باره قرآن گفت، و نزول آیات گذشته در باره او)
- سوره المدثر (74): آیات 32 تا 48
- سوره المدثر (74): آیات 49 تا 56
-
(75)سوره قیامت مکی است و چهل آیه دارد (40)
-
سوره القیامة (75): آیات 1 تا 15
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات
- اشاره
- مقصود از" نفس لوامه" که بدان قسم یاد شده است
- آزادی طلبی انسان برای انجام هر کار دلخواه، انگیزه تکذیب قیامت و پرستش انکار آمیز از زمان آن است
- اشاره به اینکه جستجوی گریزگاه در قیامت از باب ظهور ملکات آدمی است، و بیان مراد از اینکه در روز قیامت" مستقر انسان فقط به سوی پروردگار است"
- وجوهی که در باره مقصود از" بِما قَدَّمَ وَ أَخَّرَ" گفته شده است
- مراد از اینکه انسان بر نفس خود بصیرة است
- بحث روایتی (روایاتی در ذیل برخی آیات گذشته: نفس لوامه، و جدان، و ...)
-
سوره القیامة (75): آیات 16 تا 40
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات
- اشاره
- مقصود از نهی:" لا تُحَرِّکْ بِهِ لِسانَکَ لِتَعْجَلَ بِهِ" و مراد از" إِنَّ عَلَیْنا جَمْعَهُ وَ قُرْآنَهُ"
- وجوهی در معنای آیه:" فَإِذا قَرَأْناهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ" و آیه:" ثُمَّ إِنَّ عَلَیْنا بَیانَهُ"
- دو وجه دیگری که در باره مفاد آیات:" لا تُحَرِّکْ بِهِ لِسانَکَ لِتَعْجَلَ بِهِ ..." گفته شده است
- وصف حال طائفه ای که در قیامت گشاده رویند و توصیفی در مورد انحصار مستفاد از آیه:" إِلی رَبِّها ناظِرَةٌ"
- حکایت حال احتضار طائفه ای دیگر که در قیامت گرفته رویند، و مراد از جمله وَ الْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِ"
- مراد از اینکه در قیامت" مساق" به سوی پروردگار است
- وجوه مختلف در باره معنای آیه:" أَوْلی لَکَ فَأَوْلی ثُمَّ أَوْلی لَکَ فَأَوْلی
- بحث روایتی چند روایت در باره نزول آیات:" لا تُحَرِّکْ بِهِ لِسانَکَ ..."
-
سوره القیامة (75): آیات 1 تا 15
-
(76)سوره دهر مدنی است و سی و یک آیه دارد (31)
-
سوره الإنسان (76): آیات 1 تا 22
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات اشاره به مضامین سوره مبارکه دهر
- اشاره
- مراد از اینکه انسان شی ء مذکوری نبوده، و احتجاجی که این بیان متضمن است
- مقصود از ابتلاء انسان (نبتلیه) و آنچه از تفریع" فَجَعَلْناهُ سَمِیعاً بَصِیراً" بر آن استفاده می شود
- معنای شکر و کفر و دو نکته ای که از آیه:" إِنَّا هَدَیْناهُ السَّبِیلَ إِمَّا شاکِراً وَ إِمَّا کَفُوراً" استفاده می شود
- فرق بین هدایت تکوینی و هدایت تشریعی و بیان اینکه فطرت و خلقت آدمی شاهد بر حق و واجب الاتباع بودن دعوت تشریعی الهی است
- مراد از" ابرار"، و صفات ایشان
- توضیحی در مورد تنعم ابرار و نوشیدنشان از چشمه ای که" یَشْرَبُ بِها عِبادُ اللَّهِ ..."
- مفاد، سبب و محل نزول آیه:" وَ یُطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلی حُبِّهِ ..."
- معنای اینکه عملی به خاطر وجه اللَّه انجام شود
- وصف نعمت های بهشتی ابرار که در مقابل صبرشان در راه خدا داده شده اند
- اشاره به وجه اینکه در شمار نعم بهشتی ابرار، از حور العین نام برده نشده است
-
بحث روایتی چند روایت حاکی از مدنی بودن سوره هل اتی
- اشاره
- روایاتی راجع به نزول سوره هل اتی در شان امیر المؤمنین و فاطمه (علیهما السلام)
- چند روایت از طرق عامه دال بر حضور مردی سیاه نزد رسول اللَّه (صلی اللَّه علیه و آله و سلم) و نزول سوره هل اتی
- رد سخن یکی از مفسرین دائر بر اینکه سوره هل اتی مکی است
- روایاتی در بیان معنای جمله:" لَمْ یَکُنْ شَیْئاً مَذْکُوراً"
- روایاتی دیگر در ذیل برخی آیات گذشته:" إِنَّا هَدَیْناهُ السَّبِیلَ ..."،" عَیْناً یَشْرَبُ بِها عِبادُ اللَّهِ ..."،" وَ یُطْعِمُونَ الطَّعامَ ..." و ...
- گفتاری در اینکه قرآن کریم چه هویتی برای انسان قائل است (در ذیل آیه:" هَلْ أَتی عَلَی الْإِنْسانِ حِینٌ مِنَ الدَّهْرِ لَمْ یَکُنْ شَیْئاً مَذْکُوراً")
- سوره الإنسان (76): آیات 23 تا 31
-
سوره الإنسان (76): آیات 1 تا 22
-
(77)سوره مرسلات مکی است و پنجاه آیه دارد (50)
- سوره المرسلات (77): آیات 1 تا 15
- سوره المرسلات (77): آیات 16 تا 50
-
(78)سوره نبا مکی است و چهل آیه دارد (40)
-
سوره النبإ (78): آیات 1 تا 16
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات
- اشاره
- بیان اینکه مقصود از" نبا عظیم" قیامت و" تسائل" از آن در بین مشرکین بوده است (عَمَّ یَتَساءَلُونَ ...)
- مراد از اختلاف مشرکین در باره معاد
- بیان احتجاج و استدلال بر ثبوت بعث و جزا، مستفاد از آیات:" أَ لَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهاداً ..."
- معنای اینکه فرمود:" کوه ها را میخ ها قرار دادیم" و" ازواج خلقتان کردیم"، و" خوابتان را سبات قرار دادیم" و ...
- بحث روایتی (روایاتی در بیان برخی آیات گذشته)
-
سوره النبإ (78): آیات 17 تا 40
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات
- اشاره
- اوصاف قیامت، نبا عظیمی که واقع خواهد شد
- توضیحی پیرامون به راه انداخته شدن کوه ها و سراب شدنشان (وَ سُیِّرَتِ الْجِبالُ فَکانَتْ سَراباً)
- معنای" احقاب" که در باره ماندن طاغیان در جهنم فرمود:" لابِثِینَ فِیها أَحْقاباً"
- اشاره به مطابقت جزا با اعمال، اعمالی که ثبت و ضبط شده اند
- پاداش نیک متقین: نعمت های بهشتی
- بیان مقصود از اینکه فرمود:" لا یَمْلِکُونَ مِنْهُ خِطاباً ..."
- مراد از" روح" در:" یَوْمَ یَقُومُ الرُّوحُ وَ الْمَلائِکَةُ ..."
- منظور از کسانی که در قیامت" لا یَتَکَلَّمُونَ" و مراد از استثناء:" إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمنُ ..."
- گفتاری در اینکه روح در قرآن به چه معنا است گفتاری در باره معنای روح و مراتب آن در قرآن
- بیان
- بحث روایتی روایاتی در باره معنای" احقاب"، مراد از" روح"، و ... در ذیل آیات گذشته
-
سوره النبإ (78): آیات 1 تا 16
-
(79)سوره نازعات مکی است و چهل و شش آیه دارد (46)
-
سوره النازعات (79): آیات 1 تا 41
- اشاره
- ترجمه آیات
- بیان آیات
-
گفتاری پیرامون واسطه بودن ملائکه در تدبیر (در ذیل آیه فَالْمُدَبِّراتِ أَمْراً)
- اشاره
- عدم منافات بین واسطه بودن ملائکه و استناد حوادث به ایشان، با استناد آنها به خدای تعالی و به اسباب ظاهری
- (بیان)معنای اینکه در باره قیامت فرمود:" یَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ"
- حکایت سخن کفار در استبعاد معاد
- داستان موسی (علیه السلام) و فرعون و آنچه اشاره به این داستان در این مقام افاده می کند
- معنای" هَلْ لَکَ إِلی أَنْ تَزَکَّی وَ أَهْدِیَکَ إِلی رَبِّکَ فَتَخْشی که موسی (علیه السلام) مامور شد به فرعون بگوید
- مراد فرعون از اینکه خطاب به مردم مصر گفت:" أَنَا رَبُّکُمُ الْأَعْلی
- چند وجه در معنای" فَأَخَذَهُ اللَّهُ نَکالَ الْآخِرَةِ وَ الْأُولی
- رفع استبعاد معاد در خطاب و استفهام توبیخی" أَ أَنْتُمْ أَشَدُّ خَلْقاً أَمِ السَّماءُ بَناها ..."
- تسمیه قیامت به" الطامة الکبری"
- تقسیم مردم به دو دسته: طاغی دوزخی، و خائف از مقام پروردگار که بهشت ماوای او است و بیان ضابطه برای صفات هر یک
- لوازم و آثار طغیان و خوف از مقام رب
- مقصود از مقام پروردگار و خوف از آن
- بحث روایتی (روایاتی در باره سوگندهای سوره نازعات، استبعاد معاد توسط کفار، خوف از مقام پروردگار، پیروی از هوی)
-
سوره النازعات (79): آیات 42 تا 46
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات
- اشاره
- چند وجه در معنای اینکه بعد از حکایت سؤال مشرکین از زمان وقوع قیامت فرمود:" فِیمَ أَنْتَ مِنْ ذِکْراها"
- آنچه از آیه" إِلی رَبِّکَ مُنْتَهاها" که در مقام تعلیل عدم علم پیامبر (صلی اللَّه علیه و آله و سلم) به زمان قیامت است استفاده می شود
- مفاد آیه:" کَأَنَّهُمْ یَوْمَ یَرَوْنَها لَمْ یَلْبَثُوا إِلَّا عَشِیَّةً أَوْ ضُحاها" که در قالب تمثیل نزدیکی قیامت را بیان می کند
- بحث روایتی (چند روایت راجع به سؤال مردم از زمان وقوع قیامت و جواب خدای تعالی)
-
سوره النازعات (79): آیات 1 تا 41
-
(80)سوره عبس مکی است و چهل و دو آیه دارد (42)
- سوره عبس (80): آیات 1 تا 16
-
سوره عبس (80): آیات 17 تا 42
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات
- اشاره
- معنای آیه:" قُتِلَ الْإِنْسانُ ما أَکْفَرَهُ" و مراد از کفر در آن
- نفی عذر از بشر در کفر ورزیدن و استکبارش، با بیان حقارت و ناچیزی مبدأ خلقت او و ...
- اشاره به عدم منافات اینکه خلقت و تقدیر از ناحیه خدا است با مختار بودن انسان
- مراد از اینکه فرمود خدا انسان را إقبار (دفن) کرد- ثُمَّ أَماتَهُ فَأَقْبَرَهُ-
- معنای آیه:" کَلَّا لَمَّا یَقْضِ ما أَمَرَهُ" که متضمن ملامت انسان های مبتلا به کفر است
- انسان با نظر در طعام خود (که یکی از نعم بی شمار الهی است) سعه تدبیر ربوبی را مشاهده خواهد کرد
- اشاره به شدت و سختی روز قیامت به نحوی که انسان حتی از کسان و نزدیکانش می گریزد
- بحث روایتی (روایاتی در باره:" قُتِلَ الْإِنْسانُ ما أَکْفَرَهُ"، جهل ابو بکر، و عمر به معنای" ابا"، شدت روز قیامت و ...)
-
(81)سوره تکویر مکی است و بیست و نه آیه دارد (29)
- سوره التکویر (81): آیات 1 تا 14
-
سوره التکویر (81): آیات 15 تا 29
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات
- اشاره
- مراد از" الخنس الجوار الکنس" که بدانها قسم یاد فرموده است
- معنای" وَ اللَّیْلِ إِذا عَسْعَسَ وَ الصُّبْحِ إِذا تَنَفَّسَ"
- مدح و توصیف جبرئیل به شش صفت
- وجه اینکه فرمود:" صاحب شما" دیوانه نیست
- مراد از اینکه رسول اللَّه (صلی اللَّه علیه و آله و سلم) جبرئیل را در افق مبین دیده است
- دفع هر گونه شبهه و تردید در باره حقانیت قرآن و اینکه آن کتاب هدایت است
- بحث روایتی (روایاتی در ذیل برخی آیات گذشته)
-
(82)سوره انفطار مکی است و نوزده آیه دارد (19)
-
سوره الانفطار (82): آیات 1 تا 19
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات
- اشاره
- مراد از اینکه در قیامت هر نفسی به آنچه مقدم و مؤخر داشته عالم می شود
- مفاد استفهام توبیخی" یا أَیُّهَا الْإِنْسانُ ما غَرَّکَ بِرَبِّکَ الْکَرِیمِ" و آنچه وصف" کریم" افاده می کند
- ملائکه به افعال و نیات ما علم دارند و بر هر کس دو ملک مامور ثبت و کتابت اعمال اویند
- در قیامت رابطه تاثیر و تاثر اسباب عادی از بین می رود
- بحث روایتی (روایاتی در ذیل" عَلِمَتْ نَفْسٌ ما قَدَّمَتْ وَ أَخَّرَتْ"،" وَ إِنَّ عَلَیْکُمْ لَحافِظِینَ" و" وَ الْأَمْرُ یَوْمَئِذٍ لِلَّهِ")
-
سوره الانفطار (82): آیات 1 تا 19
-
(83)سوره مطففین مکی یا مدنی است و سی و شش آیه دارد (36)
-
سوره المطففین (83): آیات 1 تا 21
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات
- اشاره
- چند وجه در باره اینکه در توصیف" مطففین" به" الَّذِینَ إِذَا اکْتالُوا عَلَی النَّاسِ یَسْتَوْفُونَ ..." خریدن به وزن گفته نشده
- احتمال بر انگیخته شدن بعد از مرگ برای اجتناب از محرمات کافی است
- توضیح مفردات و جملات آیات:" کَلَّا إِنَّ کِتابَ الفُجَّارِ لَفِی سِجِّینٍ ..."
- اقوال مفسرین در بیان مراد از مفردات و جملات این آیات
- گناه زیاد و مستمر، سر انجام انسان را به تکذیب روز جزا منتهی می کند
- اعمال زشت صفا و جلای نفس را تیره کرده به آن نقش و صورتی می دهند که از درک حق مانع می گردد
- معنای" علیین" که فرمود کتاب ابرار در آن است و چند قول در این باره
- مراد از" مقربون" و اینکه ایشان علیین را می بینند
- بحث روایتی (روایاتی راجع به:" نزول سوره مطففین"، در علیین بودن کتاب ابرار و در سجین بودن کتاب فجار، و فساد و" رین" قلب بر اثر ارتکاب گناه)
- سوره المطففین (83): آیات 22 تا 36
-
سوره المطففین (83): آیات 1 تا 21
-
(84)سوره انشقاق مکی است و بیست و پنج آیه دارد (25)
-
سوره الانشقاق (84): آیات 1 تا 25
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات
- اشاره
- معنای اینکه در بیان چند تا از مقدمات قیامت فرمود آسمان منشق و زمین کشیده می شود و فرمود:" وَ أَذِنَتْ لِرَبِّها وَ حُقَّتْ"
- مفاد آیه:" یا أَیُّهَا الْإِنْسانُ إِنَّکَ کادِحٌ إِلی رَبِّکَ کَدْحاً فَمُلاقِیهِ" و دلالت آن بر بعث و جزا
- مقصود از اینکه فرمود کتابش به دست راست داده شود شادمان به سوی" اهل" خود باز می گردد
- رد پندار آن کس که نامه اعمالش از پشت سر به او داده می شود و در دنیا در" اهل" خود مسرور بود و می پنداشت به سوی خدا و برای حساب بازگشتی ندارد
- جوابی که به این سؤال و اشکال داده شده که مؤمنان گنهکار در زمره" مَنْ أُوتِیَ کِتابَهُ بِیَمِینِهِ" هستند یا" مَنْ أُوتِیَ کِتابَهُ وَراءَ ظَهْرِهِ"؟
- معنای آیه:" لَتَرْکَبُنَّ طَبَقاً عَنْ طَبَقٍ"
- معنای جمله:" وَ اللَّهُ أَعْلَمُ بِما یُوعُونَ"
- بحث روایتی (روایاتی در باره محاسبه اعمال در قیامت، نزول آیه:" فَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ کِتابَهُ ..."،" لَتَرْکَبُنَّ طَبَقاً عَنْ طَبَقٍ" و ...)
-
سوره الانشقاق (84): آیات 1 تا 25
-
(85)سوره بروج مکی است و بیست و دو آیه دارد (22)
-
سوره البروج (85): آیات 1 تا 22
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات اشاره به مضامین سوره مبارکه بروج
- اشاره
- مراد از ذات البروج بودن آسمان
- مقصود از" شاهد" در" وَ شاهِدٍ وَ مَشْهُودٍ" رسول اللَّه (صلی اللَّه علیه و آله و سلم) و مراد از" مشهود" شکنجه های کفار به مؤمنین و ثواب و کیفر اخروی هر کدام است
- اقوال عدیده مفسرین در باره مراد از" شاهِدٍ وَ مَشْهُودٍ"
- مراد از" اصحاب الاخدود" و معنای" قُتِلَ أَصْحابُ الْأُخْدُودِ"
- آنچه آوردن اوصاف: عزیز، حمید، مالکیت سماوات و ارض و شهید بودن بر هر چیز برای خداوند در آیه:" و ما نقموا منهم ..." افاده می کند
- تهدید شکنجه کنندگان مؤمنین و مؤمنات به عذاب جهنم و عذاب حریق
- توضیح تعلیل شدید بودن بطش پروردگار به اینکه او مبدء و معید است
- بحث روایتی روایاتی در باره مراد از" وَ شاهِدٍ وَ مَشْهُودٍ" داستان اصحاب اخدود، وصف لوح محفوظ، و ...)
-
سوره البروج (85): آیات 1 تا 22
-
(86)سوره طارق، مکی است و هفده آیه دارد (17)
-
سوره الطارق (86): آیات 1 تا 17
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات
- اشاره
- معنای" طارق" و" ثاقب"
- مراد از اینکه فرمود:" هیچ نفسی نیست جز اینکه بر آن حافظی است"
- شخصیت انسان به نفس و روح او است و لذا انسانی که در قیامت اعاده می شود عین همان انسان دنیوی است نه مثل او
- استدلال بر قدرت خدا بر احیاء اموات به خلقت انسان از آبی جهنده که از بین" صلب" و" ترائب" خارج می شود
- وجه تسمیه قیامت به" یَوْمَ تُبْلَی السَّرائِرُ"
- وصف قرآن به اینکه" قول فصل" است و" هزل نیست"
- بحث روایتی (روایاتی در ذیل برخی آیات گذشته از جمله" یَوْمَ تُبْلَی السَّرائِرُ" و" أنه لقول فصل")
-
سوره الطارق (86): آیات 1 تا 17
-
(87)سوره اعلی مکی است و نوزده آیه دارد (19)
-
سوره الأعلی (87): آیات 1 تا 19
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات
- اشاره
- توضیح معنای اینکه فرمود:" سَبِّحِ اسْمَ رَبِّکَ- نام پروردگارت را تنزیه کن" و اقوال مختلف در این باره
- مظاهر تدبیر الهی: خلقت، تسویه، تقدیر، هدایت و ...
- معنای" اقراء" در" سَنُقْرِئُکَ فَلا تَنْسی و مفاد استثناء" إِلَّا ما شاءَ اللَّهُ ..."
- معنای اینکه خطاب به پیامبر (صلی اللَّه علیه و آله و سلم) فرمود:" وَ نُیَسِّرُکَ لِلْیُسْری تو را برای یسری آسان می کنیم" و نکته ای که این تعبیر متضمن است
- سبب و مفاد اینکه امر به تذکر دادن را مشروط نمود به اینکه: اگر تذکر سود به بخشد (فَذَکِّرْ إِنْ نَفَعَتِ الذِّکْری
- معنای اینکه شقی دوزخی در آتش نه می میرد و نه زنده می شود، و مراد از تزکی در:" قَدْ أَفْلَحَ مَنْ تَزَکَّی"
- بحث روایتی (روایاتی در ذیل آیات:" سَبِّحِ اسْمَ رَبِّکَ الْأَعْلَی"،" سَنُقْرِئُکَ فَلا تَنْسی ،" قَدْ أَفْلَحَ مَنْ تَزَکَّی" و در باره صحف اولی)
-
سوره الأعلی (87): آیات 1 تا 19
- (88)سوره غاشیه مکی است و بیست و شش آیه دارد (26)
-
(89)سوره فجر مکی است و سی آیه دارد (30)
-
سوره الفجر (89): آیات 1 تا 30
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات مضامین سوره مبارکه فجر
- اشاره
- وجوه مختلف در باره مراد از" فجر"،" لیال عشر" و" شفع و وتر" که بدانها سوگند یاد شده است
- مراد از" إِرَمَ ذاتِ الْعِمادِ"
- وجه توصیف فرعون به" ذی الاوتاد"
- حکایت زبان حال نوع آدمی که آزمایش خدا با اکرام و نعمت دادن را به حساب ممتاز بودن خود از دیگران می گذارد
- و آزمایش خدا با فقر و تنگدستی را اهانت و خواری از ناحیه خدا می پندارد
- مراد از آمدن پروردگار در قیامت (وَ جاءَ رَبُّکَ وَ الْمَلَکُ ...)
- متذکر شدن و" یا لیتنی" گفتن انسان در قیامت
- " نفس مطمئنة" نفسی است که با ایمان به پروردگار و یاد او سکونت یافته، به مقام رضا رسیده است و ...
- بحث روایتی (روایاتی در باره مراد از شفع و وتر، تسمیه فرعون به ذی الأوتاد، آورده شدن جهنم، آمدن خدا، و ...)
-
سوره الفجر (89): آیات 1 تا 30
-
(90)سوره بلد مکی است و بیست آیه دارد (20)
-
سوره البلد (90): آیات 1 تا 20
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات حقیقتی در باره خلقت انسان که سوره مبارکه بلد بیان می کند
- اشاره
- سه وجه در معنای آیه:" وَ أَنْتَ حِلٌّ بِهذَا الْبَلَدِ"
- بیان اینکه سوگند" وَ والِدٍ وَ ما وَلَدَ" سوگند به ابراهیم و اسماعیل (علیهما السلام) است
- چند قول دیگر در باره مراد از" والِدٍ وَ ما وَلَدَ"
- خلقت انسان در" کبد" و آمیخته بودن حیات او با رنج و خستگی
- حکایت منت گذاری کسی که مقداری از مال خود را انفاق نموده، می گوید: مال هنگفتی را تلف کردم
- رد و انکار لازمه سخن کسی که انفاق از مال بر او گران آمده گفت:" أَهْلَکْتُ مالًا لُبَداً"
- بحث روایتی (روایاتی در باره قسم به شهر مکه، مراد از" والِدٍ وَ ما وَلَدَ"، کسی که گفت:" أَهْلَکْتُ مالًا لُبَداً"، اطعام مسکین و آزاد کردن برده)
-
سوره البلد (90): آیات 1 تا 20
-
(91)سوره شمس مکی است و شانزده آیه دارد (16)
-
سوره الشمس (91): آیات 1 تا 15
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات
- اشاره
- چند وجه در باره مرجع ضمیر در" وَ النَّهارِ إِذا جَلَّاها"
- وجه اینکه در آیه:" وَ السَّماءِ وَ ما بَناها" از بانی آسمانی تعبیر به" ما" شده است
- معنای" فجور" و" تقوی" و مراد از اینکه خداوند فجور و تقوای نفس را به او الهام کرده
- معنای اینکه در جواب قسم ها فرمود:" قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَکَّاها وَ قَدْ خابَ مَنْ دَسَّاها"
- طغیان قوم ثمود و پی کردن ناقه صالح (علیه السلام)، نمونه ای از" وَ قَدْ خابَ مَنْ دَسَّاها"
- بحث روایتی (روایاتی در باره الهام فجور و تقوی، جبر و اختیار، اشقای اولین و اشقای آخرین)
-
سوره الشمس (91): آیات 1 تا 15
-
(92)سوره لیل مکی است و بیست و آیه دارد (21)
-
سوره اللیل (92): آیات 1 تا 21
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات
- اشاره
- مراد از اینکه در باره مؤمن انفاق کننده متقی فرمود:" فَسَنُیَسِّرُهُ لِلْیُسْری و در باره بخل ورزنده مکذب فرمود:" فَسَنُیَسِّرُهُ لِلْعُسْری
- هدایت خلق از قضاهای الهی است که بر خود واجب کرده (إِنَّ عَلَیْنا لَلْهُدی و با هادی بودن انبیاء (علیهم السلام) منافات ندارد
- فرق بین هدایت به معنای ارائه طریق و هدایت به معنای ایصال به هدف
- بیان اینکه تکذیب کننده دعوت حق و روی گرداننده از آن" اشقی" است، و اینکه مفاد آیه" لا یَصْلاها إِلَّا الْأَشْقَی ..." اینست که فقط کافر اشقی خالد در جهنم است
- متقی ترین افراد کسی است که در راه رضای خدا از مال خود انفاق می کند
- بحث روایتی (روایاتی در باره نزول آیات:" فَأَمَّا مَنْ أَعْطی وَ اتَّقی ..." در شان" ابو دحداح" و روایتی در باره اینکه هدایت کننده خدا است) 5
-
سوره اللیل (92): آیات 1 تا 21
- (93)سوره ضحی، مکی یا مدنی است و یازده آیه دارد (11)
-
(94)سوره انشراح، مکی یا مدنی است و هشت آیه دارد (8)
-
سوره الشرح (94): آیات 1 تا 8
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات
- اشاره
- نادرستی سخن فخر رازی در رد این قول که سوره" و الضحی" و" الم نشرح" یک سوره اند
- مقصود از شرح صدر رسول اللَّه (صلی اللَّه علیه و آله و سلم)، و وجوه مختلف در باره مراد از" وضع وزر" از آن حضرت
- توضیح مفاد آیه:" فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْراً" و رد سخنی از زمخشری در این باره
- مفاد تکرار جمله:" إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْراً" و چند وجه در باره امر" فَإِذا فَرَغْتَ فَانْصَبْ ..." به پیامبر (صلی اللَّه علیه و آله و سلم)
- بحث روایتی (روایاتی متضمن تمثیلی حاکی از شکافته شدن سینه پیامبر (صلی اللَّه علیه و آله و سلم) و تبدیل قلب او و روایاتی دیگر در ذیل آیات گذشته)
-
سوره الشرح (94): آیات 1 تا 8
-
(95)سوره تین، مکی است و هشت آیه دارد (8)
-
سوره التین (95): آیات 1 تا 8
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات
- اشاره
- مراد از" تین" و" زیتون" و وجه تسمیه مکه به" الْبَلَدِ الْأَمِینِ"
- منظور از خلقت انسان در احسن تقویم و اشاره به مقام رفیع او بر حسب طبع اولی و استعداد ذاتی
- چند احتمال در باره مراد از" رد" انسان (جز مؤمنان صالح العمل) به" أَسْفَلَ سافِلِینَ"
- معنای آیه:" فَما یُکَذِّبُکَ بَعْدُ بِالدِّینِ ..." و تقریر احتجاجی که برای اثبات بعث و جزا متضمن است
- بحث روایتی (چند روایت راجع به مراد از" تین"،" زیتون" و" البلد الامین")
-
سوره التین (95): آیات 1 تا 8
-
(96)سوره علق مکی است و نوزده آیه دارد (19)
-
سوره العلق (96): آیات 1 تا 19
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات
- اشاره
- معنای" قرائت" و مفاد" اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذِی خَلَقَ ..."
- خلقت انسان از" علق" برهان و شاهدی بر یگانگی خداوند در ربوبیت
- مراد از امر به قرائت در" اقْرَأْ وَ رَبُّکَ الْأَکْرَمُ" و مفاد توصیف خدا به" الَّذِی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ" بعد از امر به قرائت
- بی نیاز دانستن خود، منشا و علت طغیان آدمی است
- توضیحی راجع به تشریع نماز قبل از شب معراج و قبل از نزول قرآن که از آیه:" أَ رَأَیْتَ الَّذِی یَنْهی عَبْداً إِذا صَلَّی" استفاده می شود
- تهدید آنکه مانع نماز گزاردن پیامبر (صلی اللَّه علیه و آله و سلم) می شده
- بحث روایتی روایاتی در باره ماجرای نزول نخستین وحی بر پیامبر (صلی اللَّه علیه و آله و سلم):" اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ ..." و بیان اشکالی که در این روایات دیده می شود
-
سوره العلق (96): آیات 1 تا 19
-
(97)سوره قدر مکی است و پنج آیه دارد (5)
-
سوره القدر (97): آیات 1 تا 5
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات
- اشاره
- مفاد آیه:" إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ" اینست که همه قرآن در شب قدر نازل شده است
- وجه تسمیه شب قدر، تقدیر و احکام امور یک سال در شب قدر، یکی از شب های رمضان است و هر سال تکرار می شود
- مراد از بهتر بودن شب قدر از هزار شب، و منظور از تنزل ملائکه و روح به اذن پروردگارشان" مِنْ کُلِّ أَمْرٍ"
- بحث روایتی روایاتی حاکی از اینکه شب قدر یکی از سه شب نوزدهم، بیست و یکم و بیست و سوم رمضان هر سال است
-
سوره القدر (97): آیات 1 تا 5
-
(98)سوره بینه مدنی است و هشت آیه دارد (8)
-
سوره البینة (98): آیات 1 تا 8
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات تفسیر آیه:" لَمْ یَکُنِ الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْکِتابِ ..." که گفته شده از مشکل ترین آیات قرآنی است
- اشاره
- موارد استعمال واژه" کتاب" و مراد از اینکه فرمود در صحف مطهره ای که پیامبر (صلی اللَّه علیه و آله و سلم) تلاوت می کند" کُتُبٌ قَیِّمَةٌ" هست
- بیان اینکه کتب آسمانی برای عموم بشر آورده شده و آیه:" وَ ما تَفَرَّقَ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتابَ ..." حکایت حال مشرکین نیز هست
- توضیح اینکه از آیه:" وَ ذلِکَ دِینُ الْقَیِّمَةِ" استفاده می شود که دین توحید قائم به امر مجتمع بشری و حافظ مصالح حیاتشان است و رسالت پیامبر اسلام (صلی اللَّه علیه و آله و سلم) شامل عموم بشر می شود
- بهترین مردم و بدترین مردم
- بحث روایتی (چند روایت در باره اینکه مراد از" خیر البریه- بهترین مردم" امیر المؤمنین (علیه السلام) و شیعیان اویند)
-
سوره البینة (98): آیات 1 تا 8
-
(99)سوره زلزال مدنی است و هشت آیه دارد (8)
-
سوره الزلزلة (99): آیات 1 تا 8
- اشاره
- ترجمه آیات .
-
بیان آیات
- اشاره
- مقصود از اینکه در قیامت زمین" اثقال" خود را بیرون می کند و" انسان" می گوید آن را چه شده است
- معنای اینکه در روز قیامت زمین به وحی الهی از اخبار خود سخن می گوید
- معنای اینکه فرمود:" یَوْمَئِذٍ یَصْدُرُ النَّاسُ أَشْتاتاً ..." و بیان عدم منافات بین آیه:" فَمَنْ یَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ ..." با آیاتی که بر حبط اعمال، تبدیل و تکفیر سیئات و انتقال حسنات و سیئات دلالت دارند
- بحث روایتی روایاتی در ذیل آیات سوره زلزال راجع به وقایع قیامت: اخبار زمین، رؤیت اعمال، و ...)
-
سوره الزلزلة (99): آیات 1 تا 8
- (100)سوره عادیات مدنی است و یازده آیه دارد (11)
- (101)سوره قارعه مکی است و یازده آیه دارد. (11)
-
(102)سوره تکاثر مکی است و هشت آیه دارد (8)
-
سوره التکاثر (102): آیات 1 تا 8
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات
- اشاره
- توضیح مفردات و مفاد آیات:" أَلْهاکُمُ التَّکاثُرُ حَتَّی زُرْتُمُ الْمَقابِرَ ..." که متضمن توبیخ شدید مردم در جمع مال و نفرات است
- تخطئه و تهدید متکاثران و معنای" لَتَرَوُنَّ الْجَحِیمَ" و" ثُمَّ لَتَرَوُنَّها عَیْنَ الْیَقِینِ"
- توضیحی در باره" نعمت" و استفاده از آن در راه اطاعت و سؤال از آن در قیامت
- بحث روایتی چند روایت در باره شان نزول سوره تکاثر
-
سوره التکاثر (102): آیات 1 تا 8
-
(103)سوره عصر مکی است و سه آیه دارد (3)
-
سوره العصر (103): آیات 1 تا 3
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات
- اشاره
- اقوال مختلف در باره مراد از" عصر" که بدان قسم یاد فرموده است
- شرحی در مورد مستثنی بودن مؤمنان صالح العمل از زیانمندی جنس انسان
- جمله" وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ" بر عمل به همه اعمال صالح دلالت دارد و از آن استفاده می شود که مؤمنان گنهکار نیز در خسرانند
- خصوصیت و اهمیت تواصی به حق و تواصی به صبر که بعد از عنوان کلی" وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ" اختصاص به ذکر یافتند
- بحث روایتی (چند روایت در ذیل آیات سوره عصر)
-
سوره العصر (103): آیات 1 تا 3
- (104)سوره همزه مکی است و نه آیه دارد (9)
- (105)سوره فیل مکی است و پنج آیه دارد. (5)
- (106)سوره قریش مکی است و پنج آیه دارد (5)
- (107)سوره ماعون مدنی یا مکی است و هفت آیه دارد (7)
- (108)سوره کوثر مکی است و سه آیه دارد (3)
-
(109)سوره کافرون مکی است و شش آیه دارد. (6)
-
سوره الکافرون (109): آیات 1 تا 6
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات
- اشاره
- بیان اینکه خطاب در" یا أَیُّهَا الْکافِرُونَ ..." به گروهی معهود و معین از کفار بوده و" وَ لا أَنْتُمْ عابِدُونَ ما أَعْبُدُ" اخبار غیبی از آینده است
- وجه تکرار مضمون سابق در" وَ لا أَنا عابِدٌ ما عَبَدْتُّمْ وَ لا أَنْتُمْ عابِدُونَ ما أَعْبُدُ"
- بیان اینکه آیه:" لَکُمْ دِینُکُمْ وَ لِیَ دِینِ" اخبار از اینست که کافران مخاطب پیامبر (صلی اللَّه علیه و آله و سلم) به دین او نخواهند گروید. چند وجه دیگر در معنای این آیه
- بحث روایتی (روایتی در باره شان نزول سوره کافرون و روایتی راجع به تکرار یک مضمون در سوره)
-
سوره الکافرون (109): آیات 1 تا 6
- (110)سوره نصر مدنی است و سه آیه دارد (3)
- (111)سوره تبت مکی است و پنج آیه دارد (5)
- (112)سوره اخلاص مکی است و چهار آیه دارد (4)
- (113)سوره فلق مکی است و پنج آیه دارد (5)
- (114)سوره ناس مدنی است و شش آیه دارد (6)