ترجمه تفسیر المیزان جلد 11
چهارشنبه, ۱۱ دی ۱۳۹۸، ۰۷:۱۸ ق.ظ
ترجمه تفسیر المیزان جلد 11
ترجمه تفسیرالمیزان (مکارم شیرازی) جلد 11
- مشخصات کتاب
-
ادامه سوره هود
-
سوره هود (11): آیات 100 تا 108
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات
- اشاره
- دو احتمال در معنای:" أَنْباءِ الْقُری
- مراد از اینکه آلهه مشرکین جز بر هلاکت و تباهی خوانندگان خویش نیفزودند
- اشاره به وجود ارتباط بین اعمال سابق و لاحق انسان و نیز ارتباط بین اعمال هر فرد و گروه با اعمال دیگران و لزوم رسیدگی به اعمال همگان در روزی که همه جمعند
- عالم برزخ منزلگاه موقتی است و جنبه تمهیدی برای روز قیامت و بهشت و دوزخ جاودانه دارد
- چند وجه در معنای:" یَوْمَ یَأْتِ" در آیه شریفه
- در روز قیامت حقایق برای همگان واضح شده، توهم استقلال اسباب و وسائط زائل می گردد
- معنای جمله:" یَوْمَ یَأْتِ لا تَکَلَّمُ نَفْسٌ إِلَّا بِإِذْنِهِ" و بیان اینکه تکلم در قیامت از سنخ تکلم در این دنیا نمی باشد
- بیان اینکه دروغ گفتن مشرکین در روز قیامت از باب ظهور ملکات است
- وجه جمع بین آیاتی که تکلم در روز قیامت را اثبات می کنند با آیاتی که آن را نفی و انکار می کنند
- وجوهی که دیگران در این باره گفته اند
- معنای جمله" فَمِنْهُمْ شَقِیٌّ وَ سَعِیدٌ" و اشاره به معنای تقسیم انسانها به سعادتمند و شقاوتمند
- نقد و رد سخن فخر رازی که گفته است سعادت و شقاوت آدمی به حکم خدا و لازم لا ینفک او است
- بیان اینکه قضا و قدر الهی و علم او به اعمال انسان منافاتی با اختیاری بودن اعمال انسان ندارد
- معنای" خلود" و مشتقات آن
- دو اشکال که در تحدید خلود جهنم و بهشت به دوام آسمانها و زمین در آیه" خالِدِینَ فِیها ما دامَتِ السَّماواتُ وَ الْأَرْضُ" به نظر می رسد و جواب آن
- وجوه دیگری که در باره تحدید خلود در آیه شریفه ذکر شده است
- معنای استثناء:" إِلَّا ما شاءَ رَبُّکَ" در دو آیه مربوط به بهشتیان و دوزخیان
- وجوه مختلف دیگر در مورد مراد از استثناء فوق الذکر
- اشاره به نکته لطیفی که از آیه:" وَ أَمَّا الَّذِینَ سُعِدُوا ..." استفاده می شود
- وجه جمع بین جمله:" إِلَّا ما شاءَ رَبُّکَ" و" عَطاءً غَیْرَ مَجْذُوذٍ" در آیه شریفه و اشاره به لزوم خلود بهشتیان در بهشت و عدم لزوم خلود دوزخیان در دوزخ
-
بحث روایتی
- اشاره
- شرحی در مورد اختیاری بودن سعادت و شقاوت و نقش ایمان و عمل در تحصیل هر یک و بیان مراد روایاتی که در مورد مقدر و مقضی بودن سعادت و شقاوت نقل شده است
- عالم هستی دارای دو وجه است: وجه ضرورت و تقدیر و وجه امکان و اختیار
- روایاتی در ذیل آیات شریفه مربوط به خلود در جنت و نار و استثناء:" إِلَّا ما شاءَ رَبُّکَ"
- رد سخن سیوطی در مورد منسوخ شدن دو آیه:" فَأَمَّا الَّذِینَ شَقُوا"
-
سوره هود (11): آیات 109 تا 119
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات
- اشاره
- بت پرستی پایه و مبنایی جز تقلید از نیاکان ندارد
- دلالت جمله!" وَ لَوْ لا کَلِمَةٌ سَبَقَتْ ..." بر تاخیر عذاب اهل باطل، که در امر دین اختلاف کردند، تا فرا رسیدن قیامت
- اشاره به اینکه شک و تردید یهودیان در اصالت و صحت تورات موجه بوده است
- معنا و موارد استعمال واژه های:" قیام"،" اقامه" و" استقامت"
- معنای جمله:" فَاسْتَقِمْ کَما أُمِرْتَ"
- معنای" رکون" و مراد از رکون به سوی ستمکاران که در آیه:" وَ لا تَرْکَنُوا إِلَی الَّذِینَ ظَلَمُوا ..." از آن نهی شده است
- منظور از:" الذین ظلموا" که از اعتماد و تمایل به آنان نهی گردیده است
- سخن صاحب المنار در باره مراد از:" الَّذِینَ ظَلَمُوا" و نقاط ضعف آن سخن
- آیه شریفه:" وَ لا تَرْکَنُوا ..." متضمن نهی از تمایل به ستمکاران چه از اهل کتاب و چه از موحدین و مسلمین می باشد
- رکون به اهل ظلم اخص از ولایت کفار است و مراد از آن اعتماد و مماشات در امر دین و حیات دینی است نه مطلق رکون و اعتماد
- سخنی دیگر از صاحب المنار در باره متعلق نهی از رکون به ظالمین و مصادیق رکون به اهل ظلم و اشکال وارد بر آن
- اشاره به فرق بین میل به ظالمین و مصادیق مباشرت در ظلم
- امر به نماز و صبر که مهمترین عبادات و اخلاقیات هستند
- معنای" اختلاف" و مشتقات دیگر ماده" خلف"
- در قرآن کریم اختلافات ناشی از هواهای نفسانی (مانند اختلاف در دین) مذمت شده نه اختلافات طبیعی که در حیات نوع انسان گریزی از آن نیست
- جمله" وَ لا یَزالُونَ مُخْتَلِفِینَ" راجع به اختلاف در دین خواهد بود
- مذمت اختلاف، از جهت لوازم آن یعنی تفرق و اعراض از حق است
- رحمت الهی که همان هدایت الهی و منتهی به سعادت آدمی است غایت خلقت انسان می باشد (و لذلک خلقهم)
- خلاصه آنچه که از تدبر در معنای دو آیه شریفه:" وَ لَوْ شاءَ رَبُّکَ ..." و" إِلَّا مَنْ رَحِمَ رَبُّکَ ..." استفاده می شود و اشاره به وجوهی که در معنای آن دو آیه گفته شده است
- بحث روایتی چند روایت در ذیل جمله:" فَاسْتَقِمْ کَما أُمِرْتَ ..." و" لا تَرْکَنُوا إِلَی الَّذِینَ ظَلَمُوا"
- سوره هود (11): آیات 120 تا 123
-
سوره هود (11): آیات 100 تا 108
-
(12)سوره یوسف مکی است و صد و یازده آیه دارد (111)
- سوره یوسف (12): آیات 1 تا 3
-
سوره یوسف (12): آیات 4 تا 6
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات رؤیای یوسف (علیه السلام) و تعبیر آن به وسیله پدرش یعقوب (علیه السلام)
- اشاره
- وجه اینکه در جمله:" وَ یُعَلِّمُکَ مِنْ تَأْوِیلِ الْأَحادِیثِ" از رؤیا به" حدیث" تعبیر شده است و مراد از علم یوسف (علیه السلام) به تاویل احادیث
- معنای" نعمت"، ریشه، مشتقات و مورد استعمال آن
- مراد از اتمام نعمت
- سه نکته در باره شخصیت یعقوب (علیه السلام)، سجده برای یوسف (علیه السلام) و مراد از اتمام نعمت بر آل یعقوب (علیه السلام)
- بحث روایتی (چند روایت در باره رؤیای یوسف (علیه السلام)
-
سوره یوسف (12): آیات 7 تا 21
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات
- اشاره
- توضیحی در این مورد که چگونه" برای سائلان، در داستان یوسف و برادرانش نشانه هایی الهی هست"
- مراد پسران یعقوب (علیه السلام) در جمله:" إِنَّ أَبانا لَفِی ضَلالٍ مُبِینٍ" ضلالت در امر زندگی است نه در دین
- بیان یکی از مفسرین در توجیه کلام پسران یعقوب:" إِنَّ أَبانا لَفِی ضَلالٍ مُبِینٍ" و اشکالات آن
- وجوه بی اساس دیگری که در این باره گفته شده است
- گفتگو و مشاوره برادران یوسف (علیه السلام) در مورد یوسف (علیه السلام) و از میان بر داشتن او
- توبه ای که همزمان با عزم بر گناه قصد شود، توبه حقیقی نیست
- پیشنهادی که برادران تصویب کردند:" یوسف را مکشید، او را در ته چاه بیفکنید"
- گفتگوی برادران یوسف (علیه السلام) با پدر برای بردن او و اجرای قصد سوء خود
- نکته ای که در آیه:" فَلَمَّا ذَهَبُوا بِهِ ..." به کار رفته و بر عظمت حادثه دلالت دارد
- توضیح معنای جمله:" وَ أَوْحَیْنا إِلَیْهِ لَتُنَبِّئَنَّهُمْ بِأَمْرِهِمْ هذا ..." و اشاره به وجوه متعدد دیگری که در معنای آن گفته شده است
- بیان معنای کلمه:" نستبق" در آیه:" قالُوا یا أَبانا إِنَّا ذَهَبْنا نَسْتَبِقُ ..."
-
گفتاری در اینکه در دروغگویی رستگاری نیست سخنی در باره بی فرجام بودن دروغ و اینکه سر انجام، حقیقت نمودار می شود
- اشاره
- جواب یعقوب (علیه السلام) به پسرانش که گفتند یوسف را گرگ خورده
- اشاره به معنای صبر و اینکه صابران چه کسانی هستند
- صبر، توأم با توکل کار ساز است
- سر رسیدن کاروانیان و بیرون آوردن یوسف (علیه السلام) از چاه
- توضیح معنای آیه:" وَ شَرَوْهُ بِثَمَنٍ بَخْسٍ دَراهِمَ مَعْدُودَةٍ ..." و وجوهی که در این باره گفته شده است
- خریدار یوسف (علیه السلام)، عزیز مصر و منزل جدید او کاخ عزیز بوده است
- معنای جمله:" و کذلک مکنا لیوسف فی الأرض"
- معنای:" وَ اللَّهُ غالِبٌ عَلی أَمْرِهِ"
- بحث روایتی روایتی از امام سجاد (علیه السلام) در باره داستان یوسف و اینکه علت ابتلاء یعقوب به فراق یوسف قصور در اطعام مسکینی بوده است
-
سوره یوسف (12): آیات 22 تا 34
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات بیان آیات مربوط به یوسف (علیه السلام) در خانه عزیز مصر مراد از جمله:" لما بلغ اشده"
- اشاره
- توضیحی در مورد حکم و علمی که خدا به یوسف (علیه السلام) داده و اشاره به اینکه خداوند از آن علم و حکم به همه نیکوکاران می دهد
- معنای مراوده در جمله:" وَ راوَدَتْهُ الَّتِی هُوَ فِی بَیْتِها"
- یوسف احساسات یوسف (علیه السلام) در کاخ عزیز مصر
- همسر عزیز احساسات همسر عزیز نسبت به یوسف (علیه السلام)
- یوسف و همسر عزیز
- توحید خالص یوسف (علیه السلام) که از پاسخ او در مقابل در خواست همسر عزیز (مَعاذَ اللَّهِ إِنَّهُ رَبِّی أَحْسَنَ مَثْوایَ) نمایان است
- مراد یوسف از رب در جمله:" إِنَّهُ رَبِّی أَحْسَنَ مَثْوایَ" خدای تعالی است
- خویشتن دارای یوسف (علیه السلام) در برابر همسر عزیز شگفت انگیز و خارق العاده بوده است
- معنای اینکه اگر یوسف (علیه السلام) برهان پروردگارش را ندیده بود قصد همسر عزیز را کرده بود (وَ هَمَّ بِها لَوْ لا ...)
- معنای برهان و اشاره به اینکه برهانی که دیدن آن، یوسف را از لغزش بازداشت نوعی علم شهودی بوده است که به بندگان مخلص ارائه می شود
-
اقوال بعضی از مفسرین عامه و خاصه در تفسیر آیه
- اقوال پاره ای از مفسرین عامه و خاصه در تفسیر آیه:" لَقَدْ هَمَّتْ بِهِ وَ هَمَّ بِها لَوْ لا ..."
- افترائات ناشایسته و اتهامات قبیحی که در تفسیر جمله:" وَ هَمَّ بِها لَوْ لا ..." در تفاسیر عامه به ساحت حضرت یوسف (علیه السلام) نسبت داده شده است
- افراط در پذیرش و تسلیم در برابر هر چه که حدیث نام دارد، یکی از دو علت وقوع در این افترائات می باشد
- سخن زمخشری در توضیح و توجیه جمله:" وَ هَمَّ بِها لَوْ لا ..." و اشکال آن
- گفته صاحب مجمع البیان در این زمینه و ایراد وارد بر آن
- وجهی که صاحب المنار در این مورد بیان کرده و جواب آن
- دو قول دیگر در این باره
-
بیان آیات
- اشاره
- نکات موجود در گفتگوی یوسف (علیه السلام) و همسر عزیز با عزیز مصر بعد از فرار یوسف (علیه السلام) از قصد سوء زلیخا
- شاهدی که برای روشن شدن حقیقت ارائه طریق کرد چه کسی بوده و چرا از او به" شاهد" تعبیر شده نه به" قائل"
- معنای جمله:" یُوسُفُ أَعْرِضْ عَنْ هذا وَ اسْتَغْفِرِی لِذَنْبِکِ ..." که گفته عزیز مصر است بعد از روشن شدن تقصیر همسرش
- گفتگوی ملامت آمیز زنان شهر در باره عشق زلیخا به یوسف و تدبیری که زلیخا با ترتیب دادن میهمانی و ... برای رهایی از زخم زبان آنان اندیشید
- اشاره به شدت و سختی وارد بر یوسف (علیه السلام) در مجلس میهمانی و پناه بردن آن حضرت به خدای تعالی
- عکس العمل زنان مصر با دیدن یوسف (علیه السلام) و توضیح اینکه گفتند:" ما هذا بَشَراً إِنْ هذا إِلَّا مَلَکٌ کَرِیمٌ"
- اعتراف همسر عزیز در جمع زنان مصر و تهدید صریح یوسف (علیه السلام) به حبس و خواری
- مناجات و استغاثه یوسف (علیه السلام):" رَبِّ السِّجْنُ أَحَبُّ إِلَیَّ ..."
- علاوه بر همسر عزیز، دیگر زنان مصر که یوسف را دیدند نیز به او دل باخته و وی را به سوی خود خوانده بوده اند
-
بحثهایی پیرامون تقوای دینی و درجات آن در چند فصل 1- قانون و اخلاق کریمه و توحید
- 1- رابطه قانون، اخلاق کریمه و توحید. و بیان اینکه قانون بدون اخلاق و اخلاق بدون توحید نمی توانند منشا اثری باشند
- 2- تقوای دینی به یکی از سه امر حاصل می شود مراتب و درجات حصول تقوای دینی و پرستش خدا بر اساس خوف، رجاء و حب
- 3- چگونه محبت باعث اخلاص می شود؟
- 4- معنای اخلاص 4- معنای اخلاص، وجه اسناد اخلاص عبد به خدا و اشاره به درجات عالی اخلاص معصومین (علیهم السلام)
- بحث روایتی روایتی از امام سجاد (علیه السلام) در باره داستان یوسف (علیه السلام) و همسر عزیز مصر
-
سوره یوسف (12): آیات 35 تا 42
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات تصمیم به زندانی کردن یوسف (علیه السلام)
- اشاره
- رؤیای دو همزندانی یوسف (علیه السلام) و تعبیر خواب آن دو توسط یوسف (علیه السلام)
- شرحی در مورد اینکه وجود مخلصین و معصومین (علیهم السلام) فضل و فیض خدا بر ایشان و بر مردم است و موجب پایداری و استمرار راه حق در میان نوع بشر است
- معنای" خیر" و بیان حجت قاطعی که در جمله:" أَ أَرْبابٌ مُتَفَرِّقُونَ خَیْرٌ أَمِ اللَّهُ الْواحِدُ الْقَهَّارُ" نهفته است
- استدلال یوسف (علیه السلام) در رد پرستش آلهه و اثبات توحید عبادی
- چرا دین توحید دین" قیم" است؟ (ذلِکَ الدِّینُ الْقَیِّمُ ...)
- اشاره به اینکه مفاد دو آیه:" یا صاحِبَیِ السِّجْنِ ..." و" ما تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِهِ ..." یک برهان بر توحید در عبادت است
- توسل به اسباب منافاتی با اخلاص ندارد، بلکه اعتماد بر اسباب با اخلاص منافات دارد
- بحث روایتی چند روایت که در آنها جمله:" اذْکُرْنِی عِنْدَ رَبِّکَ" بر یوسف (علیه السلام) خرده گرفته شده و اشاره به مخالفت این روایات با صریح قرآن
-
سوره یوسف (12): آیات 43 تا 57
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات
- اشاره
- توضیح مفردات و جملات آیه کریمه:" وَ قالَ الْمَلِکُ ..." که رؤیای پادشاه مصر را حکایت می کند
- معنای" اضغاث" و" احلام و مراد معبرین که به پادشاه مصر گفتند رؤیای تو اضغاث احلام است و ما به تاویل احلام عالم نیستیم
- دقائقی که در نقل سخن فرستاده دربار مصر به سوی یوسف با آن حضرت در آیه:" یُوسُفُ أَیُّهَا الصِّدِّیقُ ..." وجود دارد
- توضیح الفاظ و مفاهیم آیات شریفه ای که گفته یوسف (علیه السلام) را در باره رؤیای ملک حکایت می کند
- احضار و آزاد شدن یوسف (علیه السلام) توسط ملک و پیغام یوسف (علیه السلام) برای او
- معلوم گردیدن بی گناهی یوسف (علیه السلام)
- مفاد سخن یوسف (علیه السلام) که بعد از معلوم شدن بی گناهی اش گفت:" وَ ما أُبَرِّئُ نَفْسِی إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ ..."
- سخن بعضی از مفسرین که آیه:" ذلِکَ لِیَعْلَمَ ..." و" وَ ما أُبَرِّئُ نَفْسِی ..." را ادامه سخن همسر عزیز مصر دانسته اند و اشکال وارد بر آن
- عزت یافتن یوسف (علیه السلام) به رحمت الهی، بعد از آنکه برای ذلت او اسباب چینی کردند
- بحث روایتی (روایاتی در ذیل آیات مربوط به رؤیای ملک مصر و تعبیر آن به وسیله یوسف و اثبات بی گناهی آن حضرت و عزت یافتن او)
- سوره یوسف (12): آیات 58 تا 62
-
سوره یوسف (12): آیات 63 تا 82
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات بیان و شرح آیاتی که بازگشتن برادران یوسف را نزد پدر و آوردن برادر تنی یوسف (علیه السلام) و نگاه داشتن او توسط یوسف را حکایت می کنند
- اشاره
- مراد یعقوب (علیه السلام) از جمله:" فَاللَّهُ خَیْرٌ حافِظاً وَ هُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ"
- معنای توسل به خدا، لغو و بی اثر دانستن اسباب و وسائط نیست
- سبب اینکه یعقوب (علیه السلام) به پسران خود سفارش کرد از یک دروازه وارد نشوند
- سه نکته در باره توکل که از آیه شریفه:" وَ قالَ یا بَنِیَّ ..." استفاده می شود
- معنای جمله:" ما کانَ یُغْنِی عَنْهُمْ مِنَ اللَّهِ مِنْ شَیْ ءٍ ..."
- علم موهبتی به یعقوب (علیه السلام)- وَ إِنَّهُ لَذُو عِلْمٍ لِما عَلَّمْناهُ- اکتسابی نبوده و نتیجه اخلاص در توحید است
- توضیح در مورد جمله:" أَیَّتُهَا الْعِیرُ إِنَّکُمْ لَسارِقُونَ" و اینکه این جمله افتراء مذموم و محرمی که یوسف (علیه السلام) به برادران زده باشد نیست
- پیمانه ملک گم شده است!
- کیفر سارق معین شده، پیمانه از بار و بنه بنیامین (برادر ابوینی یوسف (علیه السلام) یافته می شود!
- مراد از اینکه یوسف (علیه السلام) نمی توانست بر مبنای کیش مصریان برادر را نزد خود نگاه بدارد و معنای جمله:" فَوْقَ کُلِّ ذِی عِلْمٍ عَلِیمٌ"
- گفتگوی یوسف (علیه السلام) با برادران پس از آنکه پیمانه گمشده از بار و بنه بنیامین یافته شد
- گفتگوی برادران: چگونه بدون بنیامین نزد پدر باز گردیم؟
- یکی از برادران: نزد پدر باز گشته بگویید پسرت دزدی کرد و" وَ ما شَهِدْنا إِلَّا بِما عَلِمْنا ... وَ ما کُنَّا لِلْغَیْبِ حافِظِینَ"
-
سوره یوسف (12): آیات 83 تا 92
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات
- اشاره
- جواب یعقوب (علیه السلام) به پسران بعد از شنیدن خبر باز داشت بنیامین و مراد او از جمله:" بَلْ سَوَّلَتْ لَکُمْ أَنْفُسُکُمْ أَمْراً ..."
- معنای" روح" و بیان اینکه یاس از روح و رحمت الهی گناه کبیره به معنای کفر و عدم اعتقاد به احاطه و سعه رحمت خداوند است
- بازگشت پسران یعقوب (علیه السلام) به مصر و اظهار عجز و خضوع در برابر عزیز مصر (یوسف (علیه السلام))
- اینک که وعده الهی تحقق یافته، یوسف (علیه السلام) خود را معرفی می نماید
- برادران به خطای خود اعتراف می کنند و یوسف (علیه السلام) از آنان در می گذرد و دعایشان می کند
-
بحث روایتی روایتی در شرح داستان یوسف (علیه السلام) و برادران در مصر
- اشاره
- چند روایت در معنای جمله ای که یوسف و مامورانش به فرزندان یعقوب (علیه السلام) گفتند:" أَیَّتُهَا الْعِیرُ إِنَّکُمْ لَسارِقُونَ"
- چند روایت در مورد انتساب سرقت به یوسف (علیه السلام) در سخن برادران او:" فَقَدْ سَرَقَ أَخٌ لَهُ مِنْ قَبْلُ"
- دو روایت در باره شکایت نزد خدا بردن یعقوب (علیه السلام)-نَّما أَشْکُوا بَثِّی وَ حُزْنِی إِلَی اللَّهِ
-
سوره یوسف (12): آیات 93 تا 102
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات بیان آیات راجع به بازگشت برادران نزد پدر با پیراهن یوسف (علیه السلام) و عزیمت آل یعقوب به مصر و ...
- اشاره
- به سجده افتادن در برابر یوسف، برای پرستش او نبوده است
- یوسف (علیه السلام) خداوند را به جهت الطافش بر او حمد و ثنا می گوید و با گذشت و جوانمردی، ستم برادران بر خود را فقط با اشاره ای یاد می کند
- معنای اینکه یوسف (علیه السلام) می گوید:" خدایا تو ولی من در دنیا و آخرت هستی" و از خدا می خواهد:" مرا مسلم بمیران و به صالحان ملحق بساز"
- بحث روایتی (روایاتی پیرامون ملاقات برادران با یوسف (علیه السلام) در مصر و ...)
- گفتاری در چند فصل پیرامون داستان یوسف
- گفتاری در چند فصل پیرامون رؤیا
-
سوره یوسف (12): آیات 103 تا 111
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات
- اشاره
- اشاره ای به دلالت جمله:" یَمُرُّونَ عَلَیْها" بر حرکت زمین
- توضیحی در مورد نسبی و اضافی بودن ایمان و شرک و امکان اجتماع بعض مراتب آن دو با هم (وَ ما یُؤْمِنُ أَکْثَرُهُمْ بِاللَّهِ إِلَّا وَ هُمْ مُشْرِکُونَ)
- اعلام راه:" هذِهِ سَبِیلِی" بیان راه:" أَدْعُوا إِلَی اللَّهِ عَلی بَصِیرَةٍ" دعوت کنندگان: رسول اللَّه (صلی اللَّه علیه و آله) و پیروان او
- تطبیق دعوت پیامبر اسلام (صلی اللَّه علیه و آله) با دعوت پیامبران پیش از آن حضرت
- معنای آیه:" حَتَّی إِذَا اسْتَیْأَسَ الرُّسُلُ وَ ظَنُّوا أَنَّهُمْ قَدْ کُذِبُوا ..."
- بحث روایتی روایاتی در معنای جمله!" ما یُؤْمِنُ أَکْثَرُهُمْ بِاللَّهِ إِلَّا وَ هُمْ مُشْرِکُونَ"
-
(13)سوره رعد
-
سوره الرعد (13): آیات 1 تا 4
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات آهنگ کلی سوره: اثبات آیت بودن و حقانیت قرآن کریم
- اشاره
- مکی بودن سوره رعد و اشاره به اقوال دیگر در این مورد
- معنای جمله:" تِلْکَ آیاتُ الْکِتابِ" و دلالت آن بر آیات کتاب طبیعت و کتاب وحی
- وجه دلالت آیه:" الَّذِی رَفَعَ السَّماواتِ بِغَیْرِ عَمَدٍ ..." بر وحدانیت رب و مدبر عالم و وجه آوردن قید:" ترونها"
- آیه شریفه:" اللَّهُ الَّذِی رَفَعَ السَّماواتِ ..." در مقام اثبات وحدت خدای تعالی در ربوبیت است
- معنای تدبیر و مراد از تدبیر امر عالم (یُدَبِّرُ الْأَمْرَ)
- معنای" تفصیل آیات" و اینکه مراد از آیات تکوینی است یا آیات کتاب وحی
- برخی از نشانه ها و آیات تکوینی:" هُوَ الَّذِی مَدَّ الْأَرْضَ ..."
- معنای اینکه خداوند میوه ها را" زَوْجَیْنِ اثْنَیْنِ" قرار داد و بیان طنطاوی در تطبیق این جمله با نر و ماده بودن گیاهان
- وجود اختلاف، تنوع، و تمایز در خلقت مستند به اختلاف اراده مسبب الاسباب عز و جل است
- بحث روایتی
- سوره الرعد (13): آیات 5 تا 6
-
سوره الرعد (13): آیات 7 تا 16
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات
- اشاره
- مقصود کافران از اینکه گفتند:" چرا از جانب پروردگارش آیتی بر او نازل نمی شود" و خطاب" تو فقط بیم دهنده هستی" در جواب خواسته نابجای آنان
- معنای اینکه خداوند" آنچه رحم ها کم و زیاد می کنند" را می داند و بعضی وجوهی که در این باره گفته شده است
- هر موجودی به امر و حکم خدا، محدود به حد و مقداری است
- معنای غیب و شهادت و اینکه خداوند عالم الغیب و الشهادة است و جز خدای سبحان کسی غیب نمی داند
- معنای" کبیر" و" متعال" بودن خدای تعالی
- مراد از اینکه انسان پی گیرندگانی (نگهبانانی) دارد که او را از امر خداوند حفظ می کنند (لَهُ مُعَقِّباتٌ ...)
- مقصود از جمله:" إِنَّ اللَّهَ لا یُغَیِّرُ ما بِقَوْمٍ حَتَّی یُغَیِّرُوا ما بِأَنْفُسِهِمْ"
- بین اعمال خیر و آثار نیک خارجی ملازمه هست ولی بین اعمال شر و آثار سوء آنها ملازمه نیست
- پنج مساله راجع به: حافظ بودن خداوند، تغییر وضع اقوام با تغییر در انفس ایشان و ... که از آیه شریفه:" لَهُ مُعَقِّباتٌ ..." روشن می شود
- جهت و حکمت وجود تلازم بین اعمال صالح و نعمت ها و بهره مندی ها
- اختلاف شدید مفسرین در معنای آیه شریفه:" لَهُ مُعَقِّباتٌ ..."
- معنای دعا و بیان اینکه حق دعا (دعای مستجاب) برای خدا است و در برابر او نه غیر او
- تمثیلی که حال کسی را که غیر خدا را می خواند بیان می کند
- تسبیح، سجود سؤال و قنوت آنچه در آسمان ها و زمین است، تعابیر مختلفی است از ذلت حقیقی همه چیز در برابر خدای تعالی
- تذلل و تواضع همه موجودات در برابر خدا ذاتی و به" طوع است" ولی در مورد انسان تسلیم و تذلل به" کره" متصور است
- وجه اینکه سجود موجودات برای خدا، به صبح و شام اختصاص داده شده است و وجه اسناد سجود به سایه ها
- جهت اختصاص جمله:" وَ یُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ" به بیان تسبیح رعد
- توحید خالق به معنای توحید رب است و با اعتقاد به وحدانیت خالق، اعتقاد به ربوبیت ارباب و آله مورد ندارد
-
بحث روایتی روایاتی در ذیل جمله:" إِنَّما أَنْتَ مُنْذِرٌ وَ لِکُلِّ قَوْمٍ هادٍ" که بر طبق آنها (از باب جری بر مصداق)" هادی" علی (علیه السلام) می باشد
- اشاره
- روایاتی در معنای:" اللَّهُ یَعْلَمُ ما تَحْمِلُ کُلُّ أُنْثی وَ ما تَغِیضُ الْأَرْحامُ وَ ما تَزْدادُ"
- چند روایت در ذیل آیه شریفه:" لَهُ مُعَقِّباتٌ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ .."
- روایاتی در بیان مراد از:" إِنَّ اللَّهَ لا یُغَیِّرُ ما بِقَوْمٍ حَتَّی یُغَیِّرُوا ما بِأَنْفُسِهِمْ ..."
- روایتی در مورد سجود هر که در آسمان ها و زمین است برای خدا
-
سوره الرعد (13): آیات 17 تا 26
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات
- اشاره
- وصف طریق حق و باطل و بیان حال اهل حق و باطل با ذکر یک مثال:" أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً ..."
- معنای" حق" و" باطل" بودن موجودات و افعال
- حوادث خارجی در عالم شهادت، خود مثل هایی هستند که ارباب بصیرت را به حقایق عالم غیب رهنمون می سازند
- چند مطلب راجع به کلیات معارف الهی که از مثل کف، در آیه شریفه، استفاده می شود
- هیچ امر حقی معارض و مزاحم حق دیگر نیست
- منظور از" حسنی" که اجابت کنندگان دعوت پروردگارشان دارای آن هستند
- وصف گروندگان به حق و" أُولُوا الْأَلْبابِ" و مقایسه آنان با جاهلان به حق
- اشاره به اینکه حجت الهی فقط از طریق فطرت تمام نمی شود و محاسبه و مؤاخذه، فرع بر تشریع و ابلاغ است
- فرق میان" خشیت" و" خوف" و موارد استعمال هر یک
- معنای:" صَبَرُوا ابْتِغاءَ وَجْهِ رَبِّهِمْ" و اشاره به اینکه جهت عمل و الهی بودن آن مقصود حق گرایان می باشد
- وجوهی که در باره جهت اختلاف در بیان وصف اولوا الألباب گفته شده است
- معنای اینکه اولوا الألباب و پذیرندگان حق را" عقبی الدار" و عهد شکنان و مفسدان را" سوء الدار" است
- مژده به صله رحم کنندگان که با ارحام صالح خویش در بهشت عدن جمع خواهند شد
- معنای جمله:" وَ مَا الْحَیاةُ الدُّنْیا فِی الْآخِرَةِ إِلَّا مَتاعٌ"
- بحث روایتی
-
سوره الرعد (13): آیات 27 تا 35
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات هدایت به دست خدا است و صرف وجود آیت معجزه سبب ایمان آوردن نیست
- اشاره
- اشاره به معنای" ایمان" و بیان اینکه ایمان صرف ادراک نیست، بلکه عبارتست از ادراک توأم با تسلیم و قبول قلبی
- معنای ترس از خدا و توضیح اینکه چرا با یاد خدا هم خشیت و ترس و هم سکون و اطمینان قلبی حاصل می شود
- توضیحی در باره اینکه دلها فقط به ذکر خدا آرام می گیرد (أَلا بِذِکْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ) و اینکه مراد از ذکر اعم از ذکر لفظی است
- مراد از حیات طیبه و" معیشت طوبی" که از آثار اطمینان و آرامش قلب است
- معنای جمله:" إِلَیْهِ مَتابِ"
- هدایت و ضلالت به دست خدا است و بدون مشیت او شگفت ترین آیات الهی نیز اثری در هدایت گمراهان نخواهد داشت
- وجوهی که در معنای آیه شریفه:" وَ لَوْ أَنَّ قُرْآناً سُیِّرَتْ بِهِ الْجِبالُ ... بَلْ لِلَّهِ الْأَمْرُ جَمِیعاً" گفته شده است
- سه وجه در معنای آیه:" أَ فَلَمْ یَیْأَسِ الَّذِینَ آمَنُوا أَنْ لَوْ یَشاءُ اللَّهُ لَهَدَی النَّاسَ جَمِیعاً"
- تهدید کفاری که در ابتدای دعوت اسلام انکار و دشمنی پیشه کردند به نزول مصیبت ها
- معنای قائم بودن خدای تعالی بر هر نفس و به آنچه می کند
- احتجاجی بی سابقه علیه مشرکین: اوصاف و فضائل شرکای خدا را بیان کنید.
- وعده به مؤمنان در مقابل وعیدی که به کافران داده شد
-
بحث روایتی
- اشاره
- روایاتی در ذیل جمله:" أَلا بِذِکْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ" و بیان اینکه پیامبران (صلی اللَّه علیه و آله) و اهل بیت او (علیهم السلام) مصادیق ذکر خدایند
- چند روایت در باره شجره طوبی در ذیل جمله:" طُوبی لَهُمْ وَ حُسْنُ مَآبٍ"
- روایاتی دیگر در ذیل آیه:" وَ لَوْ أَنَّ قُرْآناً سُیِّرَتْ بِهِ الْجِبالُ ..."
-
سوره الرعد (13): آیات 36 تا 42
- اشاره
- ترجمه آیات
-
بیان آیات
- اشاره
- توضیحی در مورد خوشحال شدن اهل کتاب از نزول قرآن
- وجوه دیگری که در بیان مراد از:" وَ الَّذِینَ آتَیْناهُمُ الْکِتابَ یَفْرَحُونَ بِما أُنْزِلَ إِلَیْکَ گفته شده است
- نهی شدن پیامبر (صلی اللَّه علیه و آله) از پیروی خواسته های اهل کتاب
- انبیاء (علیهم السلام) در آوردن آیه و معجزه دارای اختیار و استقلال نبوده اند
- مراد از اینکه خدای تعالی در هر وقت و مدتی کتاب و حکم قضایی دارد، محو و اثبات می کند و ام الکتاب نزد او است
- نکاتی که در باره محو و اثبات قضایا و احکام الهی، از آیه:" یَمْحُوا اللَّهُ ما یَشاءُ وَ یُثْبِتُ" استفاده می شود
- معنای آیه شریفه:" أَ وَ لَمْ یَرَوْا أَنَّا نَأْتِی الْأَرْضَ نَنْقُصُها مِنْ أَطْرافِها"
- بحث روایتی روایاتی در مورد محو و اثبات احکام و قضایای الهی در ذیل" یَمْحُوا اللَّهُ ما یَشاءُ وَ یُثْبِتُ"
- سوره الرعد (13): آیه 43
-
سوره الرعد (13): آیات 1 تا 4