کتاب تفسیر آسان جلد 15
جمعه, ۱۸ بهمن ۱۳۹۸، ۱۰:۵۰ ب.ظ
کتاب تفسیر آسان جلد 15
-
جلد پانزدهم (1)
- ادامه جزء نوزدهم (1)
-
آیه ذِکری وَ ما کُنّا ظالِمِینَ209. (1)
- آیه وَ ما تَنَزَّلَت بِهِ الشَّیاطِینُ210. (2)
-
آیه وَ ما یَنبَغِی لَهُم وَ ما یَستَطِیعُونَ211. (2)
- آیه إِنَّهُم عَنِ السَّمعِ لَمَعزُولُونَ212. (2)
- [سوره الشعراء (26): آیات 213 تا 220] (3)
- ترجمه: (3)
- تفسیر: (3)
- آیه فَلا تَدعُ مَعَ اللّهِ إِلهاً آخَرَ فَتَکُونَ مِنَ المُعَذَّبِینَ213. (3)
- آیه وَ أَنذِر عَشِیرَتَکَ«1»214 (4)
- آیه وَ اخفِض جَناحَکَ لِمَنِ اتَّبَعَکَ مِنَ المُؤمِنِینَ215. (5)
- آیه فَإِن عَصَوکَ فَقُل إِنِّی بَرِیءٌ مِمّا تَعمَلُونَ216. (6)
- آیه وَ تَوَکَّل عَلَی العَزِیزِ الرَّحِیمِ217. (6)
- آیه تَنَزَّلُ عَلی کُلِّ أَفّاکٍ أَثِیمٍ«1» (10)
-
فشردهای از محتوای سوره نمل: (20)
- [سوره النمل (27): آیات 1 تا 6] (21)
- ترجمه: (21)
-
لغت، معنی، ترکیب: (21)
- تفسیر: (21)
- آیه 1 طس (طا، سین) إلی آخره: (21)
- آیه هُدیً وَ بُشری لِلمُؤمِنِینَ2. (22)
- آیه الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلاةَ وَ یُؤتُونَ الزَّکاةَ وَ هُم بِالآخِرَةِ هُم یُوقِنُونَ3. (22)
- آیه إِنَّ الَّذِینَ لا یُؤمِنُونَ بِالآخِرَةِ زَیَّنّا لَهُم أَعمالَهُم فَهُم یَعمَهُونَ4. (23)
- آیه أُولئِکَ الَّذِینَ لَهُم سُوءُ العَذابِ5- إلی آخره: (24)
-
آیه وَ إِنَّکَ لَتُلَقَّی القُرآنَ«1»6که (لَتُلَقَّی) مضارع مجهول از باب تفعیل است. ثلاثی مجرد آن یعنی (لقی) متعدی به یک مفعول میشود. و ثلاثی مزید آن: متعدی به دو مفعول. در آیه مورد بحت، خداوند فاعل است، و القاء کننده قرآن. پیامبر: مفعول اول، و قرآن: (25)
- [سوره النمل (27): آیات 7 تا 14] (26)
- ترجمه: (26)
-
لغت، معنی، ترکیب: (27)
- تفسیر: (27)
- آیه إِذ قالَ مُوسی لِأَهلِهِ إِنِّی آنَستُ ناراً«1»7 إلی آخره: (27)
- آیه فَلَمّا جاءَها نُودِیَ أَن بُورِکَ مَن فِی النّارِ وَ مَن حَولَها8 إلی آخره: (28)
- آیه یا مُوسی إِنَّهُ أَنَا اللّهُ العَزِیزُ الحَکِیمُ9. (30)
- آیه وَ أَلقِ عَصاکَ10- إلی آخره: (30)
- آیه- 11- إِلّا مَن ظَلَمَ ثُمَّ بَدَّلَ حُسناً بَعدَ سُوءٍ فَإِنِّی غَفُورٌ رَحِیمٌ. (31)
- آیه- 12-قالکه وَ أَدخِل یَدَکَ فِی جَیبِکَ تَخرُج بَیضاءَ مِن غَیرِ سُوءٍ- إلی آخره: (31)
- آیه فَلَمّا جاءَتهُم آیاتُنا مُبصِرَةً قالُوا هذا سِحرٌ مُبِینٌ13. (32)
-
آیه وَ لَقَد آتَینا داوُدَ وَ سُلَیمانَ عِلماً15- إلی آخره: (34)
-
آیه وَ وَرِثَ سُلَیمانُ داوُدَ16- إلی آخره: (35)
-
آیا نباید فرزندان انبیاء از پدرانشان ارث ببرند؟!: (37)
-
[سوره النمل (27): آیات 17 تا 19] (39)
- ترجمه: (39)
- تفسیر: (40)
- آیه وَ حُشِرَ لِسُلَیمانَ جُنُودُهُ مِنَ الجِنِّ وَ الإِنسِ وَ الطَّیرِ17- إلی آخره: (40)
- آیه حَتّی إِذا أَتَوا عَلی وادِ النَّملِ18- إلی آخره: (41)
- آیه فَتَبَسَّمَ ضاحِکاً مِن قَولِها19- إلی آخره: (42)
- خنده حضرت سلیمان از نظر حضرت موسی بن جعفر علیه السلام (43)
- مورچه کوچک و عجائب بزرگ آن: (44)
-
[سوره النمل (27): آیات 20 تا 26] (46)
- ترجمه: (46)
-
لغت، معنی، ترکیب: (47)
- تفسیر: (47)
- آیه وَ تَفَقَّدَ الطَّیرَ20- إلی آخره: (47)
- آیه لَأُعَذِّبَنَّهُ عَذاباً شَدِیداً21- إلی آخره: (48)
- آیه فَمَکَثَ غَیرَ بَعِیدٍ22- إلی آخره: (49)
- آیه إِنِّی وَجَدتُ امرَأَةً تَملِکُهُم وَ أُوتِیَت مِن کُلِّ شَیءٍ وَ لَها عَرشٌ عَظِیمٌ23. (49)
- آیه وَجَدتُها وَ قَومَها یَسجُدُونَ لِلشَّمسِ مِن دُونِ اللّهِ24- إلی آخره: (50)
- آیه أَلّا یَسجُدُوا«1»25که (أَلّا) به عقیده جمعی از مفسران در اینجا مرکب از (ان) و (لا) است. و آن را متعلق به جمله (فَصَدَّهُم) یا (زَیَّنَ لَهُمُ) دانسته و (لام) در تقدیر گرفتهاند که مجموعا چنین میشود (صدهم عن السبیل لئلا یسجدوا للّه) ولی ظاهر اینکه است که (أَلّا) در اینجا حرف تحضیض است. و معنی (هلا) دارد. و همانگونه که در بالا گفتیم اینکه جمله ظاهرا دنباله کلام هدهد است. و هر چند بعضی آنرا جمله استینافیه و از کلام خدا دانستهاند- نمونه. (50)
- ترجمه: (52)
-
لغت، معنی، ترکیب: (53)
- تفسیر: (53)
- آیه قالَ سَنَنظُرُ أَ صَدَقتَ أَم کُنتَ مِنَ الکاذِبِینَ27. (53)
-
آیه اذهَب بِکِتابِی هذا فَأَلقِه إِلَیهِم ثُمَّ تَوَلَّ عَنهُم فَانظُر ما ذا یَرجِعُونَ28. (53)
- آیه قالَت یا أَیُّهَا المَلَأُ إِنِّی أُلقِیَ إِلَیَّ کِتابٌ کَرِیمٌ29. (54)
- آیه إِنَّهُ مِن سُلَیمانَ وَ إِنَّهُ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحِیمِ30. (54)
- آیه أَلّا تَعلُوا عَلَیَّ«1»31که قالَت یا أَیُّهَا المَلَأُ أَفتُونِی فِی أَمرِی ما کُنتُ قاطِعَةً أَمراً حَتّی تَشهَدُونِ. (55)
- آیه قالُوا نَحنُ أُولُوا قُوَّةٍ وَ أُولُوا بَأسٍ شَدِیدٍ وَ الأَمرُ إِلَیکِ فَانظُرِی ما ذا تَأمُرِینَ33. (56)
- آیه قالَت إِنَّ المُلُوکَ إِذا دَخَلُوا قَریَةً أَفسَدُوها34- إلی آخره: (56)
- آیه وَ إِنِّی مُرسِلَةٌ إِلَیهِم بِهَدِیَّةٍ فَناظِرَةٌ بِمَ یَرجِعُ- المُرسَلُونَ«1» (56)
- نامه نگاران بخوانند: (57)
- [سوره النمل (27): آیات 36 تا 37] (58)
- ترجمه: (58)
-
[سوره النمل (27): آیات 17 تا 19] (39)
-
تفسیر: (58)
- آیه فَلَمّا جاءَ سُلَیمانَ قالَ أَ تُمِدُّونَنِ بِمالٍ36- إلی آخره: (58)
- آیه ارجِع إِلَیهِم فَلَنَأتِیَنَّهُم بِجُنُودٍ لا قِبَلَ لَهُم بِها37- إلی آخره: (59)
-
چرا حضرت سلیمان، هدایای ملکه (سبأ) را نپذیرفت؟!: (59)
- [سوره النمل (27): آیات 38 تا 40] (61)
- ترجمه: (61)
-
تفسیر: (61)
- آیه قالَ یا أَیُّهَا المَلَؤُا أَیُّکُم یَأتِینِی بِعَرشِها قَبلَ أَن یَأتُونِی مُسلِمِینَ38. (61)
- آیه قالَ عِفرِیتٌ مِنَ الجِنِّ أَنَا آتِیکَ«1»39که (عِفرِیتٌ) بر وزن (کبریت) به معنی کسی است که گردنکش و خبیث باشد. چه از جن باشد، و چه از انس. و چون اینطور است لذا آنرا به وسیله (مِنَ) بیانیه مشخص میکند و بدنبال آن میفرماید (مِنَ الجِنِّ)را (1) در اینکه آیا کلمه (آتِیکَ) (متکلم وحده) مضارع از باب (اتی یأتی) یا (اسم فاعل) آن است بین مفسران اختلاف میباشد. گر چه خدا میداند. ولی شاید بتوان احتمال داد: قول اول با معنی آیه سازش بیشتری داشته باشد. زیرا (اسم فاعل) در موردی به کار میرود که انسان به کاری مشغول شده باشد. در صورتی که آن عفریت هنوز شروع به احضار تخت بلقیس نکرده بود- مؤلف. (62)
- آیه قالَ الَّذِی عِندَهُ عِلمٌ مِنَ الکِتابِ أَنَا آتِیکَ بِهِ قَبلَ أَن یَرتَدَّ إِلَیکَ طَرفُکَ40- إلی آخره: (63)
- تفاوت: (علم من الکتاب) و (علم الکتاب)«1» (65)
- یک پاسخ شنیدنی: (66)
- [سوره النمل (27): آیات 41 تا 44] (67)
-
ترجمه: (67)
- لغت، معنی، ترکیب: (67)
- تفسیر: (68)
-
آیه قالَ نَکِّرُوا لَها عَرشَها نَنظُر أَ تَهتَدِی أَم تَکُونُ مِنَ الَّذِینَ لا یَهتَدُونَ41. (68)
- آیه فَلَمّا جاءَت قِیلَ أَ هکَذا عَرشُکِ42- إلی آخره: (69)
- آیه وَ صَدَّها ما کانَت تَعبُدُ مِن دُونِ اللّهِ43- إلی آخره: (70)
- آیه قِیلَ لَهَا ادخُلِی الصَّرحَ«2»44- إلی آخره: (70)
- آری اینکه نمونهای بود از سلطنت زنان؟ (71)
- [سوره النمل (27): آیات 45 تا 47] (73)
- ترجمه: (73)
- لغت، معنی، ترکیب: (73)
- تفسیر: (73)
- آیه وَ لَقَد أَرسَلنا إِلی ثَمُودَ أَخاهُم صالِحاً أَنِ اعبُدُوا اللّهَ45«1»- إلی آخره، (73)
-
تفسیر: (77)
- آیه وَ کانَ فِی المَدِینَةِ تِسعَةُ رَهطٍ«1»48 (77)
-
آیه وَ مَکَرُوا مَکراً وَ مَکَرنا مَکراً وَ هُم لا یَشعُرُونَ50. (78)
- آیه فَانظُر کَیفَ کانَ عاقِبَةُ مَکرِهِم أَنّا دَمَّرناهُم وَ قَومَهُم أَجمَعِینَ51. (78)
- آیه فَتِلکَ بُیُوتُهُم خاوِیَةً«1»52که (فَتِلکَ) (فاء) تفریع و نتیجه است. یعنی ثمره و نتیجه ظلم و ستم آنان یعنی قوم ثمود اینکه شد که خانههای با عظمت آنان همچنان خالی و بیسر و صاحب افتاده است. و اینکه نابودی آنان یک آیت و عبرت و درس آموزندهای است. اما برای چه افرادی؟! برای افرادی که بخواهند بدانند. نه برای دنیا پرستان که اگر بدانند باز هم خود را به ندانستن می- زنند- مؤلف.منآیه وَ أَنجَینَا الَّذِینَ آمَنُوا وَ کانُوا یَتَّقُونَ53. (79)
- [سوره النمل (27): آیات 54 تا 55] (80)
- بقیه سوره نمل (81)
-
آیه قُلِ الحَمدُ لِلّهِ59- إلی آخره: (86)
- آیه أَمَّن خَلَقَ السَّماواتِ وَ الأَرضَ«1»60- إلی آخره: (88)
- آیه أَمَّن جَعَلَ الأَرضَ قَراراً61- إلی آخره: (89)
-
آیه 62- أَمَّن یُجِیبُ المُضطَرَّ«1»که (المُضطَرَّ) برای جنس است نه استغراق. پس: دعای هر شخص مضطری لازم الاجابه نیست- انوار- کلمه (مضطر) در باره کسی به کار میرود که از هر کسی و هر چیزیرا (1) (مضطر) که اسم مفعول باب (افتعال) است از ماده (ضرر و ضرورت) مشتق شده است. و بعد از آنکه به باب (افتعال) رفت و (تاء) آن به (طاء) تبدیل شد به اینصورت در آمده که میبینیم- مؤلف. (90)
- پاسخ اینکه سؤال چیست!: (92)
- آیه أَمَّن یَهدِیکُم فِی ظُلُماتِ البَرِّ وَ البَحرِ63- إلی آخره: (93)
- آیه أَمَّن یَبدَؤُا الخَلقَ ثُمَّ یُعِیدُهُ64- إلی آخره: (94)
- تأویل: (95)
- [سوره النمل (27): آیات 65 تا 68] (96)
- ترجمه: (96)
- لغت، معنی، ترکیب: (96)
- تفسیر: (96)
- آیه قُل لا یَعلَمُ مَن فِی السَّماواتِ وَ الأَرضِ الغَیبَ إِلَّا اللّهُ65- إلی آخره: (96)
- آیه وَ قالَ الَّذِینَ کَفَرُوا أَ إِذا کُنّا تُراباً وَ آباؤُنا أَ إِنّا- لَمُخرَجُونَ67. (98)
-
آیه قُل سِیرُوا فِی الأَرضِ فَانظُرُوا کَیفَ کانَ عاقِبَةُ- المُجرِمِینَ69. (99)
- آیه وَ لا تَحزَن عَلَیهِم70- إلی آخره: (100)
-
آیه وَ یَقُولُونَ مَتی هذَا الوَعدُ إِن کُنتُم صادِقِینَ71. (100)
- آیه قُل عَسی أَن یَکُونَ رَدِفَ«1»72 (101)
- آیه وَ إِنَّ رَبَّکَ لَذُو فَضلٍ عَلَی النّاسِ وَ لَکِنَّ أَکثَرَهُم لا- یَشکُرُونَ73. (102)
- آیه وَ إِنَّ رَبَّکَ لَیَعلَمُ ما تُکِنُّ«1»74که (صُدُورُهُم) یعنی سینههاشان-: قلبهای آنان می- باشد. یعنی اگر آنان اینکه چنین تصور میکنند که ما برای اینکه از نیتهای قلبی و فکری ایشان آگاه نیستیم به آنان مهلت داده و میدهیم تصوری است بیمورد، بلکه ما از آن نیت و تصمیماتی که در قلبشان نهفته است، و از آنچه را که علنا انجام میدهند آگاه و باخبریم. و اساسا و اصولا اشیاء غیبی و نهانی و اشیاء آشکار برای ذات مقدس خداوند سبحان یکسانند مؤلف.منآیه وَ ما مِن غائِبَةٍ«2»75که (تُکِنُّ) از آن اتخاذ شده به معنی چیزی است که مستور و نا پیدا باشد. همانگونه که نیتهای قلبی انسان، جز از خدا از دیگران مخفی و ناپیدا است- مؤلف. (102)
- تفسیر: (104)
-
ترجمه: (108)
- تفسیر: (108)
- آیه وَ إِذا وَقَعَ القَولُ عَلَیهِم أَخرَجنا لَهُم دَابَّةً مِنَ الأَرضِ تُکَلِّمُهُم أَنَّ النّاسَ کانُوا بِآیاتِنا لا یُوقِنُونَ82. (108)
- معنی کلمه (دابه) از نظر پیامبر اسلام و امام جعفر صادق علیهما السلام: (109)
-
[سوره النمل (27): آیات 86 تا 88] (113)
- ترجمه: (113)
-
تفسیر: (114)
- آیه أَ لَم یَرَوا أَنّا جَعَلنَا اللَّیلَ لِیَسکُنُوا فِیهِ86- إلی آخره: (114)
- آیه وَ یَومَ یُنفَخُ فِی الصُّورِ فَفَزِعَ مَن فِی السَّماواتِ وَ مَن فِی الأَرضِ إِلّا مَن شاءَ اللّهُ وَ کُلٌّ أَتَوهُ داخِرِینَ87. (114)
- آیه وَ تَرَی الجِبالَ تَحسَبُها جامِدَةً وَ هِیَ تَمُرُّ مَرَّ السَّحابِ88- إلی آخره: (115)
- [سوره النمل (27): آیات 89 تا 93] (116)
- ترجمه: (116)
- تفسیر: (117)
- آیه مَن جاءَ بِالحَسَنَةِ فَلَهُ خَیرٌ مِنها وَ هُم مِن فَزَعٍ یَومَئِذٍ آمِنُونَ89. (117)
-
آیا نباید فرزندان انبیاء از پدرانشان ارث ببرند؟!: (37)
-
آیه إِنَّما أُمِرتُ أَن أَعبُدَ رَبَّ هذِهِ البَلدَةِ91- إلی آخره: (119)
-
آیه وَ أَن أَتلُوَا القُرآنَ92- إلی آخره: (119)
- آیه وَ قُلِ الحَمدُ لِلّهِ93- إلی آخره: (120)
-
سبب نزول: (124)
- تفسیر: (124)
- آیه طسم (124)
- آیه- تِلکَ آیاتُ الکِتابِ المُبِینِ2. (124)
- آیه نَتلُوا عَلَیکَ مِن نَبَإِ مُوسی وَ فِرعَونَ بِالحَقِّ لِقَومٍ یُؤمِنُونَ3. (125)
- تفسیر: (131)
- آیه وَ أَوحَینا إِلی أُمِّ مُوسی7- إلی آخره: (131)
-
آیه وَ قالَت لِأُختِهِ قُصِّیهِ[إلیما «1»11- إلی آخره: (136)
- آیه وَ حَرَّمنا عَلَیهِ المَراضِعَ مِن قَبلُ12- إلی آخره: (136)
- آیه فَرَدَدناهُ إِلی أُمِّهِ13- إلی آخره: (137)
-
[سوره القصص (28): آیات 14 تا 17] (138)
- ترجمه: (138)
- لغت، معنی، ترکیب: (138)
- تفسیر: (139)
- آیه وَ لَمّا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَ استَوی آتَیناهُ حُکماً وَ عِلماً وَ کَذلِکَ نَجزِی المُحسِنِینَ14. (139)
- آیه وَ دَخَلَ المَدِینَةَ عَلی حِینِ غَفلَةٍ مِن أَهلِها15- إلی آخره: (139)
- آیه قالَ رَبِّ إِنِّی ظَلَمتُ نَفسِی16- إلی آخره: (141)
- آیه قالَ رَبِّ بِما أَنعَمتَ عَلَیَّ فَلَن أَکُونَ ظَهِیراً لِلمُجرِمِینَ17. (141)
-
[سوره القصص (28): آیات 18 تا 22] (142)
- ترجمه: (142)
-
لغت، معنی، ترکیب: (143)
- تفسیر: (143)
- آیه فَأَصبَحَ فِی المَدِینَةِ خائِفاً یَتَرَقَّبُ18- إلی آخره: (143)
- آیه فَلَمّا أَن أَرادَ أَن یَبطِشَ بِالَّذِی هُوَ عَدُوٌّ لَهُما قالَ یا مُوسی أَ تُرِیدُ أَن تَقتُلَنِی کَما قَتَلتَ نَفساً بِالأَمسِ19- إلی آخره: (144)
- آیه وَ جاءَ رَجُلٌ مِن أَقصَی المَدِینَةِ یَسعی قالَ یا مُوسی إِنَّ المَلَأَ یَأتَمِرُونَ بِکَ لِیَقتُلُوکَ فَاخرُج إِنِّی لَکَ مِنَ النّاصِحِینَ20. (144)
- آیه فَخَرَجَ مِنها خائِفاً یَتَرَقَّبُ21- إلی آخره: (145)
- آیه وَ لَمّا تَوَجَّهَ تِلقاءَ مَدیَنَ[إلیما «1»22که (تِلقاءَ) به قولی: اسم مکان، و به قولی مصدر، و بر وزن (تمثال، تعداد، تذکار و تمساح) است و (مدین) بر وزن (مریم) شهر حضرت (شعیب علیه السلام) بود که در جنوب شام و شمال حجاز بوده است- مؤلف- امروز شهر (مدین) به نام (معان) نامیده میشود ... و در نقشههای جغرافیائی (اردن) نیز نام (معان) به عنوان یکی از شهرهای جنوب به چشم میخورد ... نمونه. (145)
- [سوره القصص (28): آیات 23 تا 25] (146)
- ترجمه: (146)
- آیه قالَت إِحداهُما یا أَبَتِ استَأجِرهُ إِنَّ خَیرَ مَنِ استَأجَرتَ القَوِیُّ الأَمِینُ26. (151)
-
آیه فَلَمّا قَضی مُوسَی الأَجَلَ وَ سارَ بِأَهلِهِ آنَسَ مِن جانِبِ- الطُّورِ ناراً29- إلی آخره: (154)
- آیه فَلَمّا أَتاها نُودِیَ مِن شاطِئِ الوادِ الأَیمَنِ فِی البُقعَةِ- المُبارَکَةِ مِنَ الشَّجَرَةِ أَن یا مُوسی إِنِّی أَنَا اللّهُ رَبُّ العالَمِینَ30. (155)
-
آیه وَ أَن أَلقِ عَصاکَ31- إلی آخره: (156)
- آیه اسلُک یَدَکَ فِی جَیبِکَ تَخرُج بَیضاءَ32- إلی آخره: (157)
- آیه قالَ رَبِّ إِنِّی قَتَلتُ مِنهُم نَفساً فَأَخافُ أَن یَقتُلُونِ33. (158)
- آیه وَ أَخِی هارُونُ هُوَ أَفصَحُ مِنِّی لِساناً[إلیما «1»34که (وَ احلُل عُقدَةً مِن لِسانِی یَفقَهُوا قَولِی) یعنی خداوندا؟ گره و عقده را از زبان من بگشای، تا فرعون و فرعونیان، سخن مرا بفهمند- مؤلف. (158)
- آیه قالَ سَنَشُدُّ عَضُدَکَ بِأَخِیکَ35- إلی آخره: (159)
- [سوره القصص (28): آیات 36 تا 37] (160)
-
ترجمه: (160)
- تفسیر: (160)
- آیه فَلَمّا جاءَهُم مُوسی بِآیاتِنا بَیِّناتٍ قالُوا ما هذا إِلّا سِحرٌ مُفتَریً36- إلی آخره: (160)
-
آیه وَ قالَ مُوسی رَبِّی أَعلَمُ بِمَن جاءَ بِالهُدی مِن عِندِهِ37- إلی آخره: (161)
- [سوره القصص (28): آیات 38 تا 42] (162)
- ترجمه: (162)
-
لغت، معنی، ترکیب: (162)
- تفسیر: (163)
- آیه وَ قالَ فِرعَونُ یا أَیُّهَا المَلَأُ ما عَلِمتُ لَکُم مِن إِلهٍ غَیرِی38- إلی آخره: (163)
- آیه وَ استَکبَرَ هُوَ وَ جُنُودُهُ فِی الأَرضِ بِغَیرِ الحَقِّ وَ ظَنُّوا أَنَّهُم إِلَینا لا یُرجَعُونَ39. (164)
- آیه فَأَخَذناهُ وَ جُنُودَهُ فَنَبَذناهُم فِی الیَمِّ40- إلی آخره: (164)
- آیه وَ جَعَلناهُم أَئِمَّةً یَدعُونَ إِلَی النّارِ وَ یَومَ القِیامَةِ لا یُنصَرُونَ41. (165)
- آیه وَ أَتبَعناهُم فِی هذِهِ الدُّنیا لَعنَةً42- إلی آخره: (165)
- رهبران بهشت- رهبران دوزخ: (166)
-
آیه وَ لکِنّا أَنشَأنا قُرُوناً فَتَطاوَلَ عَلَیهِمُ العُمُرُ175- إلی آخره: (170)
- آیه وَ ما کُنتَ بِجانِبِ الطُّورِ إِذ نادَینا46- إلی آخره: (170)
- [سوره القصص (28): آیات 47 تا 51] (171)
-
ترجمه: (171)
- تفسیر: (172)
- آیه وَ لَو لا أَن تُصِیبَهُم مُصِیبَةٌ بِما قَدَّمَت أَیدِیهِم فَیَقُولُوا رَبَّنا لَو لا أَرسَلتَ إِلَینا رَسُولًا فَنَتَّبِعَ آیاتِکَ وَ نَکُونَ مِنَ المُؤمِنِینَ47. (172)
- آیه فَلَمّا جاءَهُمُ الحَقُّ مِن عِندِنا قالُوا لَو لا أُوتِیَ مِثلَ ما أُوتِیَ مُوسی48- إلی آخره: (173)
- آیه قُل فَأتُوا بِکِتابٍ مِن عِندِ اللّهِ هُوَ أَهدی مِنهُما أَتَّبِعهُ إِن کُنتُم صادِقِینَ49. (174)
- آیه فَإِن لَم یَستَجِیبُوا لَکَ فَاعلَم أَنَّما یَتَّبِعُونَ أَهواءَهُم50- إلی آخره: (175)
- یک نکته قابل دقت: (178)
- آیه وَ قالُوا إِن نَتَّبِعِ الهُدی مَعَکَ نُتَخَطَّف مِن أَرضِنا57- إلی آخره: (183)
- آیه وَ ما کانَ رَبُّکَ مُهلِکَ القُری حَتّی یَبعَثَ فِی أُمِّها رَسُولًا یَتلُوا عَلَیهِم آیاتِنا59- إلی آخره: (188)
-
آیه أَ فَمَن وَعَدناهُ وَعداً حَسَناً فَهُوَ لاقِیهِ کَمَن مَتَّعناهُ مَتاعَ الحَیاةِ الدُّنیا ثُمَّ هُوَ یَومَ القِیامَةِ مِنَ المُحضَرِینَ61. (191)
- آیه وَ یَومَ یُنادِیهِم فَیَقُولُ أَینَ شُرَکائِیَ الَّذِینَ کُنتُم تَزعُمُونَ62. (192)
-
آیه قالَ الَّذِینَ حَقَّ عَلَیهِمُ القَولُ رَبَّنا هؤُلاءِ الَّذِینَ أَغوَینا63- إلی آخره: (192)
- آیه وَ قِیلَ ادعُوا شُرَکاءَکُم64- إلی آخره: (193)
- [سوره القصص (28): آیات 65 تا 70] (195)
- ترجمه: (195)
- لغت، معنی، ترکیب: (195)
- تفسیر: (195)
- آیه وَ یَومَ یُنادِیهِم فَیَقُولُ ما ذا أَجَبتُمُ المُرسَلِینَ65. (195)
- آیه فَعَمِیَت عَلَیهِمُ الأَنباءُ یَومَئِذٍ66- إلی آخره: (196)
- آیه فَأَمّا مَن تابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ صالِحاً فَعَسی أَن یَکُونَ مِنَ المُفلِحِینَ67. (196)
-
ترجمه: (198)
- لغت، معنی، ترکیب: (199)
- تفسیر: (199)
-
آیه قُل أَ رَأَیتُم إِن جَعَلَ اللّهُ عَلَیکُمُ اللَّیلَ سَرمَداً إِلی یَومِ- القِیامَةِ مَن إِلهٌ غَیرُ اللّهِ یَأتِیکُم بِضِیاءٍ أَ فَلا تَسمَعُونَ71. (199)
- آیه قُل أَ رَأَیتُم إِن جَعَلَ اللّهُ عَلَیکُمُ النَّهارَ سَرمَداً إِلی یَومِ- القِیامَةِ مَن إِلهٌ غَیرُ اللّهِ یَأتِیکُم بِلَیلٍ تَسکُنُونَ فِیهِ أَ فَلا تُبصِرُونَ72. (200)
- آیه وَ مِن رَحمَتِهِ جَعَلَ لَکُمُ اللَّیلَ وَ النَّهارَ لِتَسکُنُوا فِیهِ وَ لِتَبتَغُوا مِن فَضلِهِ وَ لَعَلَّکُم تَشکُرُونَ73. (200)
- آیه وَ یَومَ یُنادِیهِم فَیَقُولُ أَینَ شُرَکائِیَ الَّذِینَ کُنتُم تَزعُمُونَ (200)
- آیه وَ نَزَعنا مِن کُلِّ أُمَّةٍ شَهِیداً75- إلی آخره: (201)
- [سوره القصص (28): آیات 76 تا 78] (202)
- لغت، معنی، ترکیب: (203)
- تفسیر: (203)
- آیه فَخَرَجَ عَلی قَومِهِ فِی زِینَتِهِ79- إلی آخره: (208)
-
آیه تِلکَ الدّارُ الآخِرَةُ نَجعَلُها لِلَّذِینَ لا یُرِیدُونَ عُلُوًّا فِی- الأَرضِ وَ لا فَساداً83- إلی آخره: (213)
- آیه مَن جاءَ بِالحَسَنَةِ فَلَهُ خَیرٌ مِنها84- إلی آخره: (214)
- خود خواهان و مستکبران بخوانند: (215)
- [سوره القصص (28): آیات 85 تا 88] (215)
-
ترجمه: (215)
- سبب نزول. (216)
- آیه إِنَّ الَّذِی فَرَضَ عَلَیکَ القُرآنَ لَرادُّکَ إِلی مَعادٍ85- إلی آخره: (217)
- آیه وَ ما کُنتَ تَرجُوا أَن یُلقی إِلَیکَ الکِتابُ إِلّا رَحمَةً مِن- رَبِّکَ86- إلی آخره: (218)
- آیه وَ لا یَصُدُّنَّکَ عَن آیاتِ اللّهِ بَعدَ إِذ أُنزِلَت إِلَیکَ87- إلی آخره: (218)
- آیه وَ لا تَدعُ مَعَ اللّهِ إِلهاً آخَرَ88- إلی آخره: (219)
- سبب نزول: (223)
-
ترجمه: (227)
- تفسیر: (228)
- آیه أَم حَسِبَ الَّذِینَ یَعمَلُونَ السَّیِّئاتِ أَن یَسبِقُونا ساءَ ما یَحکُمُونَ4. (228)
- آیه مَن کانَ یَرجُوا لِقاءَ اللّهِ[إلیما «1»5کهقداستقداست- إلی آخره: (228)
- آیه وَ مَن جاهَدَ فَإِنَّما یُجاهِدُ لِنَفسِهِ إِنَّ اللّهَ لَغَنِیٌّ عَنِ العالَمِینَ6. (229)
-
سبب نزول: (231)
- تفسیر: (232)
- آیه وَ وَصَّینَا الإِنسانَ بِوالِدَیهِ حُسناً8- إلی آخره: (232)
-
آیه وَ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ لَنُدخِلَنَّهُم فِی الصّالِحِینَ9. (233)
- [سوره العنکبوت (29): آیات 10 تا 13] (234)
- ترجمه: (234)
- لغت، معنی، ترکیب: (235)
- تفسیر: (235)
- آیه وَ مِنَ النّاسِ مَن یَقُولُ آمَنّا بِاللّهِ فَإِذا أُوذِیَ فِی اللّهِ جَعَلَ فِتنَةَ النّاسِ کَعَذابِ اللّهِ10- إلی آخره: (235)
- آیه وَ لَیَعلَمَنَّ اللّهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَ لَیَعلَمَنَّ المُنافِقِینَ11. (236)
-
آیه وَ قالَ الَّذِینَ کَفَرُوا لِلَّذِینَ آمَنُوا اتَّبِعُوا سَبِیلَنا وَ لنَحمِل خَطایاکُم12- إلی آخره: (236)
- آیه وَ لَیَحمِلُنَّ أَثقالَهُم وَ أَثقالًا مَعَ أَثقالِهِم13- إلی آخره: (237)
- [سوره العنکبوت (29): آیات 14 تا 19] (239)
-
ترجمه: (239)
- تفسیر: (240)
- آیه وَ لَقَد أَرسَلنا نُوحاً إِلی قَومِهِ فَلَبِثَ فِیهِم أَلفَ سَنَةٍ إِلّا خَمسِینَ عاماً«1»14 إلی آخره: (240)
- ما الفرق بین السنة و العام!: (241)
- آیه فَأَنجَیناهُ وَ أَصحابَ السَّفِینَةِ وَ جَعَلناها آیَةً لِلعالَمِینَ15. (241)
- آیه وَ إِبراهِیمَ إِذ قالَ لِقَومِهِ اعبُدُوا اللّهَ وَ اتَّقُوهُ ذلِکُم خَیرٌ لَکُم إِن کُنتُم تَعلَمُونَ16. (241)
- آیه إِنَّما تَعبُدُونَ مِن دُونِ اللّهِ أَوثاناً«1»17- إلی آخره: (242)
- آیه قُل سِیرُوا فِی الأَرضِ فَانظُرُوا کَیفَ بَدَأَ الخَلقَ20- إلی آخره: (246)
- آیه وَ وَهَبنا لَهُ إِسحاقَ وَ یَعقُوبَ27- إلی آخره: (252)
-
آیه قالَ رَبِّ انصُرنِی عَلَی القَومِ المُفسِدِینَ30. (255)
- [سوره العنکبوت (29): آیات 31 تا 35] (256)
- ترجمه: (256)
-
تفسیر: (256)
- آیه وَ لَمّا جاءَت رُسُلُنا إِبراهِیمَ بِالبُشری قالُوا إِنّا مُهلِکُوا أَهلِ هذِهِ القَریَةِ إِنَّ أَهلَها کانُوا ظالِمِینَ31. (256)
- آیه قالَ إِنَّ فِیها لُوطاً32- إلی آخره: (257)
- آیه وَ لَمّا أَن جاءَت رُسُلُنا لُوطاً سِیءَ بِهِم وَ ضاقَ بِهِم ذَرعاً33«1»- إلی آخره: (258)
- آیه إِنّا مُنزِلُونَ عَلی أَهلِ هذِهِ القَریَةِ رِجزاً مِنَ السَّماءِ33- إلی آخره: (258)
-
[سوره العنکبوت (29): آیات 36 تا 40] (260)
- ترجمه: (260)
- لغت، معنی، ترکیب: (261)
- تفسیر: (261)
- تفسیر: (265)
- [سوره العنکبوت (29): آیه 45] (271)
-
ترجمه: (276)
- لغت، معنی، ترکیب: (277)
- تفسیر: (277)
-
آیه وَ لا تُجادِلُوا أَهلَ الکِتابِ إِلّا بِالَّتِی هِیَ أَحسَنُ46- إلی آخره: (277)
- آیه وَ کَذلِکَ أَنزَلنا إِلَیکَ الکِتابَ47- إلی آخره: (279)
- آیه وَ ما کُنتَ تَتلُوا مِن قَبلِهِ مِن کِتابٍ وَ لا تَخُطُّهُ بِیَمِینِکَ إِذاً لَارتابَ المُبطِلُونَ48. (280)
- آیه بَل هُوَ آیاتٌ بَیِّناتٌ فِی صُدُورِ الَّذِینَ أُوتُوا العِلمَ49- إلی آخره: (281)
- آیا پیامبر نمیتوانست بخواند و بنویسد!: (281)
-
[سوره العنکبوت (29): آیات 50 تا 55] (283)
- ترجمه: (283)
-
تجزیه و ترکیب: (283)
- تفسیر: (284)
- آیه أَ وَ لَم یَکفِهِم أَنّا أَنزَلنا عَلَیکَ الکِتابَ یُتلی عَلَیهِم51- إلی آخره: (285)
- آیه قُل کَفی بِاللّهِ بَینِی وَ بَینَکُم شَهِیداً52- إلی آخره: (285)
- آیه وَ یَستَعجِلُونَکَ بِالعَذابِ53- إلی آخره: (286)
- آیه یَستَعجِلُونَکَ بِالعَذابِ وَ إِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِیطَةٌ بِالکافِرِینَ54. (287)
- آیه یَومَ یَغشاهُمُ العَذابُ مِن فَوقِهِم وَ مِن تَحتِ أَرجُلِهِم وَ یَقُولُ ذُوقُوا ما کُنتُم تَعمَلُونَ55. (287)
- [سوره العنکبوت (29): آیات 56 تا 60] (289)
- آیه وَ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ لَنُبَوِّئَنَّهُم مِنَ الجَنَّةِ غُرَفاً تَجرِی مِن تَحتِهَا الأَنهارُ58- إلی آخره: (291)
- تفسیر: (295)
-
آیه لِیَکفُرُوا بِما آتَیناهُم وَ لِیَتَمَتَّعُوا فَسَوفَ یَعلَمُونَ66. (300)
- [سوره العنکبوت (29): آیات 67 تا 69] (300)
-
ترجمه: (300)
- سبب نزول: (301)
- تفسیر: (301)
- آیه أَ وَ لَم یَرَوا أَنّا جَعَلنا حَرَماً آمِناً67- إلی آخره: (301)
- آیه وَ مَن أَظلَمُ مِمَّنِ افتَری عَلَی اللّهِ کَذِباً أَو کَذَّبَ بِالحَقِّ لَمّا جاءَهُ68- إلی آخره: (302)
- آیه وَ الَّذِینَ جاهَدُوا فِینا لَنَهدِیَنَّهُم سُبُلَنا وَ إِنَّ اللّهَ- لَمَعَ المُحسِنِینَ69. (303)
- 30- سوره روم«1» (305)
-
آیه غُلِبَتِ الرُّومُ2. (310)
- آیه فِی أَدنَی«2»3که (وَ هُم مِن بَعدِ غَلَبِهِم سَیَغلِبُونَ) آری مضمون اینکه جمله مقدسه یکی از بزرگترین معجزات یعنی اخبار غیبی قرآن مجید به شمار میرود. زیرا- همانگونه که در آیه بعد خواهیم خواند- قرآن مجید در خلال- 9- سال قبل از اینکه رومیان بر فارسیان پیروز شوند به جهانیان خبر داد. و اگر قرآن مقدس آسمانی جز اینکه معجزه هیچ معجزهای نمیداشت (در صورتی که از جهاتی دارای دهها معجزه است) همین یک معجزه برای اثبات حقانیت و از طرف خدا بودنش کافی است.ولی در عین حال اینگونه معجزات برای افرادی که منصف و قابل هدایترا (1) کلمه (امپراطور) در قدیم لقب سرداران روم بوده. و امروز که به برخی از پادشاهان اطلاق میشود، به معنی پادشاه مقتدر و توانا است- فرهنگ عمید. (310)
- آیه فِی بِضعِ«1»4 (311)
- لغت، معنی، ترکیب: (315)
-
آیه وَ أَن أَتلُوَا القُرآنَ92- إلی آخره: (119)
-
آیه ثُمَّ کانَ عاقِبَةَ الَّذِینَ أَساؤُا السُّوای«2»10که (ثُمَّ) در مورد فاصله زمان طولانی به کار میرود. از جمله مطالب و موضوعاتی که احتیاج به تذکر ندارد اینکه است: هر عملی که انجامرا (1) کلمه (أَثارُوا) از ماده (ثور) بر وزن (غور) به معنی پراکنده ساختن است. و اینکه عرب به گاو نر میگوید: (ثور) به خاطر آن است که زمین را با آن شخم میکنند- نمونه. (317)
-
یزید هم مشمول اینکه آیه است: (318)
-
[سوره الروم (30): آیات 11 تا 16] (319)
- ترجمه: (319)
- تفسیر: (319)
-
آیه اللّهُ یَبدَؤُا الخَلقَ ثُمَّ یُعِیدُهُ ثُمَّ إِلَیهِ تُرجَعُونَ11. (319)
- آیه وَ یَومَ تَقُومُ السّاعَةُ یُبلِسُ المُجرِمُونَ12. (320)
- آیه وَ لَم یَکُن لَهُم مِن شُرَکائِهِم شُفَعاءُ13- إلی آخره: (320)
- آیه وَ یَومَ تَقُومُ السّاعَةُ یَومَئِذٍ یَتَفَرَّقُونَ14. (321)
- آیه استکه فَأَمَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ فَهُم فِی رَوضَةٍ یُحبَرُونَ15. (321)
-
[سوره الروم (30): آیات 17 تا 19] (322)
- ترجمه: (322)
- لغت، معنی، ترکیب: (322)
-
تفسیر: (323)
- آیه فَسُبحانَ اللّهِ حِینَ تُمسُونَ وَ حِینَ تُصبِحُونَ17. (323)
- آیه وَ لَهُ الحَمدُ فِی السَّماواتِ وَ الأَرضِ وَ عَشِیًّا وَ حِینَ تُظهِرُونَ18. (323)
- آیه یُخرِجُ الحَیَّ مِنَ المَیِّتِ وَ یُخرِجُ المَیِّتَ مِنَ الحَیِّ وَ یُحیِ الأَرضَ بَعدَ مَوتِها وَ کَذلِکَ تُخرَجُونَ19. (324)
- [سوره الروم (30): آیات 20 تا 25] (327)
- ترجمه: (327)
- لغت، معنی، ترکیب: (327)
- تفسیر: (328)
-
آیه وَ مِن آیاتِهِ أَن خَلَقَکُم مِن تُرابٍ ثُمَّ إِذا أَنتُم بَشَرٌ تَنتَشِرُونَ20. (328)
- آیه وَ مِن آیاتِهِ أَن خَلَقَ لَکُم مِن أَنفُسِکُم أَزواجاً«1»21که (وَ جَعَلَ بَینَکُم مَوَدَّةً وَ رَحمَةً) و تردیدی نیست که ایجاد مودت و محبت و رحمت در میان زن و شوهری که هیچگونه سابقه قبلی نداشته است یکی از علائم و نشانههای وجود و یکتائی پروردگار میباشد. و اینگونه مطالب برای افرادی حائز اهمیت خواهد بود که اهلیت تفکر و تدبر را داشته باشند، نه برای همه کس (إِنَّ فِی ذلِکَ لَآیاتٍ لِقَومٍ یَتَفَکَّرُونَ) آری ایجاد محبت و الفت، بین قلوب افراد بقدری مهم است که قسمتی از اهمیت آنرا در آیهرا (1) کلمه (ازدواج) جمع (زوج) است. و کلمه (زوج) هم برای مرد- بکار میرود، هم برای زن. پس: کلمه (أَزواجاً) در اینجا هم به زنان اطلاق می- شود، هم به مردان. و مؤنث بودن ضمیر (إِلَیها) به اعتبار اینکه است که کلمه (أَزواجاً) جمع میباشد- مؤلف. (329)
- آیه وَ مِن آیاتِهِ خَلقُ السَّماواتِ وَ الأَرضِ22- إلی آخره: (330)
- آیه وَ مِن آیاتِهِ مَنامُکُم بِاللَّیلِ وَ النَّهارِ وَ ابتِغاؤُکُم مِن فَضلِهِ23- إلی آخره (331)
- آیه وَ مِن آیاتِهِ یُرِیکُمُ البَرقَ24- إلی آخره: (331)
- [سوره الروم (30): آیات 26 تا 29] (337)
-
ترجمه: (337)
- تفسیر: (337)
- آیه وَ لَهُ مَن فِی السَّماواتِ وَ الأَرضِ26- إلی آخره: (337)
-
آیه وَ هُوَ الَّذِی یَبدَؤُا الخَلقَ ثُمَّ یُعِیدُهُ وَ هُوَ أَهوَنُ عَلَیهِ27«1»- إلی آخره: (338)
- آیه ضَرَبَ لَکُم مَثَلًا مِن أَنفُسِکُم28- إلی آخره: (339)
- آیه بَلِ اتَّبَعَ الَّذِینَ ظَلَمُوا أَهواءَهُم بِغَیرِ عِلمٍ29- إلی آخره: (340)
- [سوره الروم (30): آیات 30 تا 32] (341)
- لغت، معنی، ترکیب: (341)
- تفسیر: (342)
- آیه فَأَقِم وَجهَکَ لِلدِّینِ حَنِیفاً30- إلی آخره: (342)
- آیه مُنِیبِینَ إِلَیهِ«1»31کهمُنِیبِینَ، اتَّقُوهُ، أَقِیمُوا ... مؤلف. (343)
-
[سوره الروم (30): آیات 11 تا 16] (319)
-
آیه وَ إِذا مَسَّ النّاسَ ضُرٌّ دَعَوا رَبَّهُم مُنِیبِینَ إِلَیهِ33- إلی آخره: (347)
- آیه لِیَکفُرُوا بِما آتَیناهُم34- إلی آخره: (348)
- آیه أَم أَنزَلنا عَلَیهِم سُلطاناً«1»35که (أَم) نیز در اینجا برای انکار و محکومیت مشرکان به کار رفته است. به اینکه معنی که هر کس دین و آئینی انتخاب میکند به قضاوت عقل باید برای بر حق و اساسی بودن آن، دلیل و برهان قانع کنندهای داشته باشد. چون اینکه یک موضوع غیر قابل انکاری است لذا خدای سبحان به صورت انکار و ملامت به مشرکان میفرماید: آیا مشرکان برای بر حق بودن مذهبشان دلیل و برهانی دارند، و یا اینکه ما دلیل و برهانی برای صحت مذهب آنان نازل کردیم، و آن دلیل در باره صحت مذهبشان سخن میگوید؟!- مؤلف.منآیه وَ إِذا أَذَقنَا النّاسَ رَحمَةً فَرِحُوا بِها36- إلی آخره: (349)
-
[سوره الروم (30): آیات 37 تا 40] (350)
- ترجمه: (350)
- تفسیر: (351)
- آیه أَ وَ لَم یَرَوا أَنَّ اللّهَ یَبسُطُ الرِّزقَ لِمَن یَشاءُ وَ یَقدِرُ37 إلی آخره: (351)
-
آیه فَآتِ ذَا القُربی حَقَّهُ«1»38 (352)
- آیه وَ ما آتَیتُم مِن رِباً لِیَربُوَا فِی أَموالِ النّاسِ فَلا یَربُوا عِندَ اللّهِ39- إلی آخره: (353)
- آیه اللّهُ الَّذِی خَلَقَکُم40- إلی آخره: (354)
- [سوره الروم (30): آیات 41 تا 45] (355)
- ترجمه: (355)
- لغت، معنی، ترکیب: (356)
- تفسیر: (356)
- آیه ظَهَرَ الفَسادُ«1»41 (356)
- آیه وَ مَن عَمِلَ صالِحاً فَلِأَنفُسِهِم یَمهَدُونَ«1» (357)
-
چگونگی تولید بارانها: (363)
- آیه وَ إِن کانُوا مِن قَبلِ أَن یُنَزَّلَ عَلَیهِم مِن قَبلِهِ لَمُبلِسِینَ«1» (364)
-
آیه- 50- فَانظُر إِلی آثارِ رَحمَتِ اللّهِ کَیفَ یُحیِ الأَرضَ بَعدَ مَوتِها- إلی آخره: (364)
- [سوره الروم (30): آیات 51 تا 54] (365)
- ترجمه: (365)
- تفسیر: (366)
- آیه- 51- وَ لَئِن أَرسَلنا رِیحاً فَرَأَوهُ مُصفَرًّا لَظَلُّوا مِن بَعدِهِ یَکفُرُونَ. (366)
- آیه- 52- فَإِنَّکَ لا تُسمِعُ المَوتی- إلی آخره: (366)
- آیه- 53- وَ ما أَنتَ بِهادِ العُمیِ عَن ضَلالَتِهِم- إلی آخره: (367)
-
آیه 54- اللّهُ الَّذِی خَلَقَکُم مِن ضَعفٍ- إلی آخره: (367)
- [سوره الروم (30): آیات 55 تا 60] (369)
- ترجمه: (369)
-
تفسیر: (369)
- آیه- 55- وَ یَومَ تَقُومُ السّاعَةُ یُقسِمُ المُجرِمُونَ ما لَبِثُوا غَیرَ ساعَةٍ- إلی آخره: (369)
- آیه 56- وَ قالَ الَّذِینَ أُوتُوا العِلمَ وَ الإِیمانَ لَقَد لَبِثتُم فِی کِتابِ اللّهِ إِلی یَومِ البَعثِ فَهذا یَومُ البَعثِ وَ لکِنَّکُم کُنتُم لا تَعلَمُونَ. (370)
- آیه- 57- فَیَومَئِذٍ لا یَنفَعُ الَّذِینَ ظَلَمُوا مَعذِرَتُهُم وَ لا هُم یُستَعتَبُونَ«1» (370)
- آیه- 58- وَ لَقَد ضَرَبنا لِلنّاسِ فِی هذَا القُرآنِ مِن کُلِّ مَثَلٍ- إلی آخره: (371)
- [سوره لقمان (31): آیات 6 تا 9] (377)
- آیه- 7- وَ إِذا تُتلی عَلَیهِ آیاتُنا وَلّی مُستَکبِراً کَأَن لَم یَسمَعها کَأَنَّ فِی أُذُنَیهِ وَقراً- إلی آخره: (381)
- آیه 11- هذا خَلقُ اللّهِ فَأَرُونِی ما ذا خَلَقَ الَّذِینَ مِن دُونِهِ- إلی آخره: (384)
-
یزید هم مشمول اینکه آیه است: (318)
-
آیه وَ وَرِثَ سُلَیمانُ داوُدَ16- إلی آخره: (35)