ترکیب آیه سی و دوم سوره بقره

ترکیب آیه سی و دوم  سوره بقره

 

«قَالُوا سُبحَانَکَ لا عِلمَ لَنا اِلاّ ما عَلَّمتَنا اِنّکَ اَنتَ العلیمُ الحکیمُ(32)»

 

قَالُوا

ترکیب: فعل ماضی، مبنی بر ضم    واو: ضمیر متصل، مبنی، محلاً مرفوع، فاعل

سُبحانَ

ترکیب: مفعول مطلق است برای «نُسَبّحُ» مقدّر و منصوب به فتحه ظاهری و تقدیر کلام چنین است: نُسَبِّحُکَ تَسبیحاً

کَ

ترکیب: ضمیر متّصل، مبنی بر فتح، محلاً مجرور، مضاف الیه

لا

ترکیب: لاء استغراق نفی جنس، مبنی بر سکون، محلی از اعراب ندارد

عِلمَ

ترکیب: لفظاً مبنی بر فتح و محلاً منصوب، اسم است برای «لا»

لَ

ترکیب: حرف جر، مبنی بر فتح، محلی از اعراب ندارد

نا

ترکیب: ضمیر متّصل، مبنی بر سکون، محلاً مجرور به حرف جرّ «لَ»

(لنا)
جار و مجرور، متعلّق به عامل مقدّر، محلاً مرفوع، خبر(لا)

اِلاّ

ترکیب: حرف استثنا، مبنی بر سکون، محلی از اعراب ندارد

ما

ترکیب: اسم موصول، مبنی بر سکون، مستثنا و همین «ما»، محلاً مرفوع است چون بدل است از محلّ «عِلمَ» زیرا خود این «عِلمَ» مرفوع است چون در اصل مبتدا بوده

عَلَّمتَ

ترکیب: فعل ماضی، مبنی بر سکون     تَ: ضمیر متصل، مبنی بر فتح، محلاً مرفوع، فاعل

نا

ترکیب: ضمیر متّصل، مبنی بر سکون، محلاً منصوب، مفعول به

اِنَّ

ترکیب: از حروف مشبهۀ بالفعل، مبنی بر فتح، محلی از اعراب ندارد

کَ

ترکیب: ضمیر متّصل، مبنی بر فتح، محلاً منصوب، اسم (اِنَّ)

اَنتَ

ترکیب: ضمیر فصل، مبنی بر فتح، محلی از اعراب ندارد

العلیمُ

ترکیب: خبر برای «اِنّ» و مرفوع به ضمه ظاهری

الحکیمُ

ترکیب: خبر دوم برای «اِنَّ» و مرفوع به ضمه ظاهری

 

 

اعراب جملات آیه:

1- قالُوا        مستأنفه، محلی از اعراب ندارد

2- (نُسَبِّحُ) سُبحانَک         معترضه، محلی از اعراب ندارد

3- لاعِلمَ لَنا        مقول قول، محلاً منصوب

4- لَنا        جار و مجرور با متعلّق محذوف خود، خبر لا، محلاً مرفوع

5- عَلَّمتَنا         صله برای موصول (ما)، محلی از اعراب ندارد

6- اِنَّکَ اَنتَ العلیمُ الحکیمُ         تعلیلیه، محلی از اعراب ندارد