چرا تعبیر ایمان به ایقان تبدیل شد ؟
هم چنان که خداى تعالى درباره آنان فرموده:
(وَ لا تَتَّبِعِ الْهَوى، فَیُضِلَّکَ عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ، إِنَّ الَّذِینَ یَضِلُّونَ عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ، لَهُمْ عَذابٌ شَدِیدٌ، بِما نَسُوا یَوْمَ الْحِسابِ)
خواهش نفس را پیروى مکن، که تو را از راه خدا گمراه مىکند، کسانى که از راه خدا گمراه میشوند، عذابى شدید دارند، بخاطر اینکه روز حساب را فراموش کردند)
ترجمه تفسیر المیزان، ج1، ص: 74
آیا ایمان با فراموشی جمع می شود و با هم می سازند ؟ بله
آیا یقین با فراموشی جمع می شود و با هم می سازند ؟ خیر
العدول فی خصوص الإذعان بالآخرة عن الإیمان إلى الإیقان، کأنه للإشارة إلى أن التقوى لا تتم إلا مع الیقین بالآخرة الذی لا یجامع نسیانها، دون الإیمان المجرد، فإن الإنسان ربما یؤمن بشیء و یذهل عن بعض لوازمه فیأتی بما ینافیه، لکنه إذا کان على علم و ذکر من یوم یحاسب فیه على الخطیر و الیسیر من أعماله لا یقتحم معه الموبقات و لا یحوم حوم محارم الله سبحانه البتة قال تعالى: «وَ لا تَتَّبِعِ الْهَوى فَیُضِلَّکَ عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ إِنَّ الَّذِینَ یَضِلُّونَ عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ لَهُمْ عَذابٌ شَدِیدٌ بِما نَسُوا یَوْمَ الْحِسابِ»: ، فبین تعالى: أن الضلال عن سبیل الله إنما هو بنسیان یوم الحساب ؛ فذکره و الیقین به ینتج التقوى.
پژوهش های تفسیری آیه دوم سوره بقره
تفسیر رضوان . حوزه علمیه اصفهان
موضوع : عظمت قرآن و بدون تردید بودن آن
--------------------------------